به گزارش ایسنا، آگاهی از این تاثیرات حاصل تحقیقات و مطالعات ارزشمندی است که از همه‌گیری بدست آمده است.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که رعایت داوطلبانه و غیراجباری دستورالعملهای بهداشت عمومی مانند استفاده از ماسک، فاصله‌گذاری فیزیکی و شستشوی دست‌ها ممکن است همزمان با ورود به فاز بومی کووید-۱۹، نقشی مستمر در مهار عفونت داشته باشد.

در مجموع، این اقدامات به عنوان مداخلات بهداشت عمومی غیر دارویی (NPIs) شناخته می شوند.

پس از شروع همه‌گیری، بسیاری از مناطق سراسر جهان شاهد کاهش چشمگیر تقاضا برای خدمات مراقبت‌های بهداشتی از جمله دریافت خدمات مراقبتهای فوری و بستری شدن در بیمارستان بوده اند. در ابتدا این کاهش احتمالا ناشی از اقدامات سختگیرانه قرنطینه بود و بیماران به دلیل ترس از ابتلا به کووید-۱۹ از حضور در این مراکز اجتناب می‌کردند.

با این حال، از آنجاییکه الزام به رعایت دستورالعملهای بهداشت عمومی در ماه‌های اخیر کاهش یافته، خدمات مراقبت‌های بهداشتی برای بیماریهایی مانند بیماری قلبی و آپاندیس به سرعت افزایش یافته است. با این وجود، کاهش مراجعه بیماران مبتلا به امراض و عفونت های تنفسی ناشی از ویروس‌های غیر کووید-۱۹ همچنان ادامه دارد.

برای مثال در کانادا، افزایش سالانه و معمول عفونت‌های آنفلوآنزا طی دو فصل زمستان از آغاز همه‌گیری رخ نداده است.

بررسی ها نشان می دهد که پذیرش بیماران تنفسی در بیمارستان در سال پس از شروع اولین قرنطینه به شدت کاهش یافته است.

به گزارش هندوستان تایمز، به طور خاص، موارد ابتلا به بیماری انسداد مزمن ریه (COPD) و ذات الریه غیرکووید-۱۹ تقریبا به میزان ۴۰ درصد در سراسر کانادا کاهش یافته که به دنبال اجرای مداخلات بهداشت عمومی غیر دارویی مانند استفاده از ماسک و فاصله گذاری اجتماعی بوده است.

انتهای پیام