به نقل از اسپیس، سه محقق این مطالعه را در اواخر سال ۲۰۲۰ انجام دادند. آنان از آرایه میدان وسیع Murchison برای جستجوی مناطقی از فضا به مدت هفت ساعت استفاده کردند. این سه نفر امیدوار بودند با جستجوی سیگنال‌های پخش با فرکانس‌های بالا تا میزان ۱۵۵ مگاهرتز شواهدی از حیات فراتر از دنیای خودمان بیابند.

این جستجو برای حیات بیگانه نتایج جالبی به ارمغان آورد؛ آرایه مورد استفاده برای انجام جستجو از ۴۰۰۰ آنتن در صحرای استرالیای غربی تشکیل شده است. محققان به هر نوع تکنوسیگناتور یا سیگنال فرازمینی یا هر نوع نشانه‌ای از حیات بیگانه گوش دادند.

از آنجایی که این آرایه می‌تواند امواج رادیویی با فرکانس پایین را دریافت کند، محققان امیدوار بودند که بتواند نوعی شواهد از حیات هوشمند در جهان‌های دیگر را شناسایی کنند.

طی هفت ساعت گوش دادن این گروه بر مرکز کهکشانی متمرکز شد. در گذشته این مرکز به دلیل تمام ستارگانی که در آن قرار دارد، هدف اصلی اخترشناسان بوده است. ستاره‌های بیشتر به معنای شانس بیشتر برای جهان‌هایی با قابلیت زندگی و وجود موجودات هوشمند است. با این حال پس از هفت ساعت گوش دادن به مرکز کهکشانی محققان مطلقا چیزی پیدا نکردند.

اما این تنها جستجو آنان برای یافتن حیات بیگانه نیست و جستجوی جدید که چهارمین جستجوی آن‌هاست به دنبال سیگنال‌های فرکانس پایین در ناحیه جدیدی از فضا خواهد بود. منطقه جستجوی جدید بیش از ۳.۳ میلیون ستاره را پوشش می‌دهد که همه آن‌ها بخشی از بررسی هسته کهکشانی فعال(GNS) است. اگرچه ممکن است در این منطقه ستاره‌های زیادی وجود داشته باشد اما در واقع تنها کمتر از یک درصد از کل آرایه‌ای را تشکیل می‌دهد که آرایه Widefield Murchison در طول جستجوی جدید اسکن کرده است.

مناطق جستجو شده همچنین مملو از غبار فضایی، دیگر زباله‌های ستاره‌ها، دنباله‌دارها و دیگر موجودات آسمانی است. به این ترتیب می‌تواند امکان دریافت سیگنال‌های احتمالی را پنهان کند.

محققان می‌گویند احتمال دیگری وجود دارد؛ اگر حیات بیگانه در آنجا موجود باشد و موجودات هوشمند در سیارات دیگر زندگی کنند، فناوری متفاوتی نسبت به ما دارند. به این ترتیب سیگنال‌هایی که آن‌ها پخش می‌کنند، متفاوت خواهد بود؛ به این معنا که ممکن است نتوانیم به راحتی آن را پیدا کنیم یا اصلا آن را تشخیص دهیم.

نتایج کامل این جستجو در نسخه بعدی انتشارات انجمن نجوم استرالیا منتشر خواهد شد و نسخه پیش‌چاپ فعلی آن در arXiv موجود است.

انتهای پیام