اکرم رضایی در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص مراحل ثبت گلیم آقداش و مزایای حاصل از آن اظهار کرد: تاکنون با تلاش‌های فراوان بارها برای ثبت ملی این گلیم مستندات ارائه و پرونده تشکیل شده است اما یک نفر باید بتواند این اثر شاخص را معرفی کرده و با سماجت آن را تبدیل به یک برند کند تا در نهایت به ثبت ملی برسد.

وی اضافه کرد: هیچ‌گاه نباید از ارگانی چون سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی توقع داشت که به تنهایی اقدامات ثبت ملی را به سرانجام برساند. البته امیدوارم در ادامه ثبت ملی شدن گلیم آقداش بتوانیم روستای آقداش را هم به ثبت ملی برسانیم.  

این کارشناس صنایع دستی تصریح کرد: متاسفانه پس از بارها مراجعه به استانداری و حتی سفر به تهران هر بار با یک دلیل مبنی بر ثبت نشدن روستای آقداش در فهرست میراث ملی مواجه می‌شدیم. به عنوان نمونه گفته می‌شد مشهد شهری توریستی و زیارتی است و نیازی نیست شهرستان‌ها و روستاهای اطرافش ثبت ملی شوند.

رضایی ادامه داد: دلیل مطرح شده توسط مسئولان منطقی و اصولی نیست و سال‌هاست به همین بهانه پرونده ثبت ملی روستای آقداش و گلیم معروف آن رد می‌شود اما ما همواره برای ارسال و ثبت آن تلاش می‌کنیم.

وی در مورد حمایت‌ها در این حوزه گفت: تاکنون حمایت‌ها در سطح پرداخت وام‌های پنج تا ۱۰ میلیون تومان بیشتر نبوده و تا امروز اقدام خاصی برای حمایت از گلیم آقداش و بافندگان آن انجام نشده است. تنها اقدامی که ما می‌توانیم به نتیجه برسانیم، این است که با سماجت به هدف خود که تاسیس خانه گلیم و احداث یک خانه بوم‌گردی برای علاقه‌‎مندان و دانشجویان مرتبط با این رشته است، دست یابیم.

این کارشناس صنایع‌ دستی افزود: گردشگران و دانشجویان با انجام اقدامات گفته شده می‌توانند علاوه بر استفاده از طبیعت با صنایع‌ دستی، قالی‌ها و ادواتی که به وسیله آن‌ فرش و گلیم بافته می‌شود، آشنا شوند. موارد گفته شده به دیده شدن ناشناخته‌های روستای آقداش کمک زیادی خواهد کرد اما متاسفانه تا امروز با توجه به پیگیری‌های ما چنین موضوعی انجام نشده است.

رضایی با تایمد بر لزوم به کارگیری روش‌های تبلیغاتی جهت توسعه کار و دیده ‌شدن گلیم‌بافی آقداش خاطرنشان کرد: در این مورد تا امروز هیچ حمایتی از ما نشده و تبلیغات انجام شده در این سال‌ها توسط خود ما صورت گرفته است. به عبارتی هیچ یک از مسئولان مرتبط با حوزه در نحوه تبلیغات و روش‌های آن ما را همراهی نکرده‌اند اما با تلاش‌هایی توانستیم به واسطه برخی از دوستان گلیم‌‎های آقداش را به نقاطی از آمریکا و اروپا ارسال کرده و این اثر ارزشمند ایرانی را در نقاط مختلف دنیا معرفی کنیم.

وی اضافه کرد: البته ناگفته نماند که اداره‌ کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی خراسان رضوی در این چند سال تنها برای برگزاری چند نمایشگاه که برگزاری آن از توانمان خارج بود، کمک کرده است.

این کارشناس صنایع‌ دستی در خصوص وضعیت کاری و فروش آثار خود در ۲ سال شیوع کرونا تصریح کرد: متاسفانه در طول این مدت همچون برخی مشاغل مشابه صدمات زیادی را متحمل شدیم و مشکلات‌مان توسط هیچ مدیری پیگیری نشد.

توجه به هنر گلیم آقداش و بافندگان آن ارزشمندترین کار برای توسعه این صنعت است

رضایی به ارائه پیشنهاداتی برای وسعت بخشیدن به صنعت گردشگری آقداش و گلیم‌های این روستا پرداخت و گفت: مهم‌ترین پیشنهاد بها دادن به این هنر و بافنده‌ای است که سال‌ها عمر خود را صرف این هنر کرده است. ما باید بتوانیم به کمک مدیران فضاها و تسهیلاتی برای تبلیغ و گسترش این هنر در اختیار داشته باشیم چرا که این امر سبب می‌شود بتوانیم محصولات خود را به طور مستقیم به دست خریدار برسانیم.

وی ادامه داد: برای مثال در هنر گلیم‌بافی پشم‌های دورریختنی زیادی تولید می‌شود که می‌توان به واسطه دستگاه ریسندگی آن‌ را به مواد اولیه گلیم تبدیل کرد. با خرید این دستگاه می‌توان علاوه بر تامین پشم روستای خود پشم مورد نیاز مناطق دیگر را نیز تحت پوشش قرار داد. مورد گفته شده یکی از مهم‌ترین راهکارهای کمک به گلیم‌بافی روستای آقداش است که پس از چندین بار درخواست این مورد نیز مانند باقی موارد به فراموشی سپرده شده است.

انتهای پیام