به نقل از رویترز، ایده متاورس به یک محیط دیجیتالی مشترک و شبانه‌روزی اشاره دارد که گاهی اوقات از واقعیت افزوده و مجازی برای ایجاد احساس واقعی‌تر استفاده می‌کند. متاورهای بالقوه متعددی وجود دارد برخی از بازی‌های ویدیویی مانند فورتنایت، اپیک گیمز و روبلاکس مسلما چنین فضاهایی را ایجاد کرده‌اند که به کاربران اجازه می‌دهند تا در جای خود بنشینند، چت کنند و وقت بگذرانند.

این شیوه زندگی مفهوم مرسومی شده زیرا کووید مردم را مجبور به تعامل آنلاین به جای حضوری کرده است و پیشرفت‌ها در هدست‌های وی‌آر و تراشه‌های با کارایی بالا امکان‌سنجی آن را به واقعیت نزدیک‌تر کرده است.

به تازگی متاورس‌های نوپایی فراتر از بازی گسترش یافته‌اند و مکان‌هایی را که در آن فعالیت‌های روزمره رخ می‌دهند مانند خرید یا شرکت در کنسرت را شبیه‌سازی می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، خرید و فروش املاک مجازی یک پلت‌فرم وب است که یک منطقه شهری را  با تمام مناطق تجاری‌اش، دفاتر و مکان‌های ایونت (رویدادها) شبیه‌سازی می‌کند. مثلا جشنواره موسیقی که در ماه اکتبر در یکی از این مناطق برگزار شد حدود ۵۰ هزار طرفدار مجازی حضور داشتند.

در واقع متاورس قرار است اغفالی که با رسانه‌های اجتماعی به وجود می‌آید و خرید آنلاین را به شکلی فراگیرتر افزایش دهد. از بازی‌های ویدیویی که بگذریم اکثر پلتفرم‌های متاورس در حال حاضر مخاطبان ویژه‌ای دارند تا حدی به این دلیل که تولید محتوا هنوز در مراحل اولیه است. بیشتر آن‌ها به دلیل استفاده از آواتارهای کاربر و گرافیک سبک بازی حتی اگر اینطور نباشند شبیه بازی هستند.

غیر از این پتانسیل‌های بیشتری نیز وجود دارد و متاورس می‌تواند دسترسی به فعالیت‌های خاصی مانند برگزاری کنسرت را گسترش دهد زیرا هیچ محدودیتی در ارتباط با دسترسی، سفر یا سلامت عمومی وجود ندارد.

در این سیستم که زیرمجموعه اینترنت نسل سوم به حساب می‌آید روش‌هایی که کاربران می‌توانند سود یا زیان کنند مشابه دنیای واقعی است چه از طریق سرمایه‌گذاری در املاک، تبلیغات، خرید و فروش، یا گرفتن هزینه از افراد برای شرکت در رویدادهای مجازی.

کاربران می‌توانند در رشد و تجارت یک متاورس شرکت کنند مثلا کاربران یک بازی می‌توانند بازی‌های کوچکی طراحی کرده و آن‌ها را به بازیکنان دیگر بفروشند و این درآمدهای مجازی می‌توانند به پول واقعی تبدیل شوند. بسیاری از پلتفرم‌ها به کاربران اجازه می‌دهند آثار هنری، پوشاک و موارد دیگر را به شکل توکن‌های غیرقابل تعویض یا NFT، دارایی‌های دیجیتال منحصربه‌فرد ذخیره شده در بلاک‌چین ایجاد کنند سپس می‌توانند این موارد را به کاربران دیگر بفروشند.

در واقع در دنیای مجازی، ارزهای رمزنگاری شده اغلب تنها راه انجام تراکنش‌ها هستند و بسیاری از متاورس‌ها دارای ارزهای منحصر به فرد پلت‌فرم خود هستند.

در واقعیت مجازی چه خطراتی وجود دارد؟

مطمئنا چیزهای زیادی برای در نظر گرفتن وجود دارد؛ اول از همه، ارزش یک پلت‌فرم، املاک و مستغلات آن و هر ارز دیجیتال اختصاصی به محبوبیت بستگی دارد. متاورس‌های مختلف معمولا قابل تعامل نیستند بنابراین حتی اگر این مفهوم مطرح شود برخی از آنها ممکن است از محبوبیت بیفتند و ارزش دارایی‌های مرتبط را کاهش دهند.

غیرمتمرکز بودن، یکی از ویژگی‌های بسیاری از متاورس‌ها می‌تواند با توجه به پتانسیل تصمیم‌گیری‌هایی که به نفع همه کاربران نیست یک اشکال باشد. البته، پلت‌فرم‌ها و دارایی‌های دیجیتال نیز مانند ارزهای دیجیتال مجزا، چه از طریق کیف پول‌هایی که برای نگهداری آن‌ها استفاده می‌شوند و چه از طریق دیگر در معرض هک هستند. نقض‌های امنیتی می‌تواند داده‌ها، رگ حیات دنیای مجازی همچنین پول نقد کاربران را در معرض خطر قرار دهد.

با توجه به ارزش آشکار گردهمایی‌های دیجیتالی نسبت به کارمندان پراکنده‌ای که تلاش می کنند به صورت تیمی کار کنند، شاید ساده‌ترین راه این باشد که ببینیم چگونه کسب‌و کارها بیشتر می‌توانند به سمت نوعی متاورس حرکت کنند. البته این امر مواردی را نیز به دنبال دارد از ملاقات‌های متاورسی گرفته تا اعتیاد به عینک واقعیت مجازی. آنچه مسلم است این است که وقتی شرکت‌ها در واقعیت مجازی به دنبال مشتری هستند، همان فراز و نشیب‌های مالی دنیای واقعی در پی آن‌ها خواهد بود.

انتهای پیام