دوچرخه‌سواری همچنین به سلامت جامعه و پس‌اندازهای مرتبط، ازدحام کمتر، سلامت محیط‌ زیست و افراد شادتر کمک می‌کند.

گردشگری دوچرخه موارد فراوانی از گردشگری را در بر می‌گیرد؛ به شکلی که توسط Path Less Pedaled(یکی از سایت‌های جهانی دوچرخه‌سواری) به عنوان هر فعالیت مرتبط با سفر که با هدف لذت صورت می‌گیرد و دوچرخه‌سواری را در خود جای داده، تعریف شده است. اکثر انواع گردشگری با دوچرخه در این دسته‌بندی‌های اصلی قرار می‌گیرد که اغلب با هم هم‌پوشانی دارد و می‌تواند شامل دوچرخه‌سواری جاده، شن و کوهستان باشد.

سفر با دوچرخه همانطور که گفته شده به چند شکل تقسیم می‌شود؛ برای مثال تورهای دوچرخه‌سواری چند روزه با سازماندهی مستقل که از جمله آن‌ می‌توان به دوچرخه‌سواری شبانه، مسیرهای دوچرخه‌سواری ماجراجویانه، مسیرهای مسافت طولانی مانند مسیر Katy اشاره کرد، یکی از موارد سفر با دوچرخه است.

رویدادها از دیگر دسته‌بندی‌های گردشگری با دوچرخه محسوب می‌شود؛ به عنوان مثال می‌توان به سواری‌های سازمان یافته، تورها و مسابقات مانند مسابقات  Cyclocross و تورهایی مانند RAGBRAI اشاره کرد.

سواری مقصد نیز شامل سواری‌هایی می‌شود که حول یک مقصد خاص یا جاذبه‌های خاص متمرکز است که از جمله آن‌ می‌توان دوچرخه‌سواری کوهستانی صخره‌ای در یوتا، گشت و گذار در کالیفرنیا یا دوچرخه‌سواری چاق در مینه‌سوتا را نام برد.

البته دوچرخه‌سواری روزانه و شهری اغلب به عنوان تورهای روزانه خودجوش و بازدید از جاذبه‌های محلی و شهری شناخته می‌شود که از انواع آن می‌توان به گشت‌های قهوه فروشی در شهر سواری «آهسته رول» و... اشاره کرد.

باید گفت دوچرخه‌سواری به‌ عنوان شکلی از گردشگری یکی از راه‌های اصلی است که جوامع می‌توانند از فرصت‌های توسعه اقتصادی پایدار به واسطه دوچرخه‌سواری بهره‌مند شوند. بسیاری از مطالعات مزایای اقتصادی را برای جوامع، ایالت‌ها و مسیرهای خاص را اندازه‌گیری کرده‌اند و تأثیرات قابل‌ توجهی یافته‌اند.

سفر با دوچرخه به ویژه برای جوامع روستایی مفید است. دوچرخه‌سواران تور معمولا به دنبال جاده‌های روستایی کم‌ترافیک و خوش‌منظره‌ای است که از مسیر نامناسب دور است. آن‌ها با پدال حرکت و آهسته‌تر از خودروها حرکت می‌کنند و در نتیجه اقامت طولانی‌تری در یک منطقه و در نتیجه هزینه‌های بیشتری برای خدمات پرداخت می‌کنند.

داده‌های یک مطالعه در مونتانا نشان می‌دهد دوچرخه‌سواران تور در مقایسه با میانگین گردشگران موتورسوار به دلیل سرعت پایین‌تر ۴۰ درصد بیشتر هزینه می‌کنند.

مسافران دوچرخه معمولا ژئوتوریست و علاقه‌مند به تجربه ویژگی‌های متمایز یک مکان از جمله فرهنگ، چشم‌انداز، تاریخ و رفاه ساکنان آن هستند. آن‌ها ترجیح می‌دهند برای ارتباط بیشتر و معنادارتر با مردم محلی به صورت محلی نیز هزینه کنند.

هر مکانی که امکان دوچرخه‌سواری در تعطیلات را فراهم سازد، مقصد گردشگری دوچرخه محسوب می‌شود. با توجه به انواع مختلف دوچرخه‌سواری و تنوع ترجیحات بازدیدکنندگان امکانات برای مقصد گردشگری با دوچرخه بی‌پایان است و می‌تواند شامل هر شهر کوچک و دورافتاده و یا یک مرکز شهر بزرگ شود.

کلید جذب بازدیدکنندگان دوچرخه‌سوار اطمینان از وجود مکانی لذت‌بخش برای آن‌هاست. جاذبه‌های فرهنگی، تاریخی یا منظره‌ای که منطقه‌ای به آن معروف است، می‌تواند بازدیدکنندگانی که قصد دارند بازدید از آن را با دوچرخه تجربه کنند، جذب کند.

منابع:

www.pathlesspedaled.com

ecf.com

انتهای پیام