به گزارش ایسنا، برپایه‌ اطلاعات سالنامه آماری سال ۱۳۹۹ ثبت احوال کشور، تعداد ولادت‌های ثبت شده طی سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ نسبت به متوسط ۵ سال ماقبل آن روندی افزایشی داشته است و پس از آن تعداد ولادت‌های ثبت شده در سال‌های ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۹ نسبت به ۵ سال ماقبل آن سیر کاهشی خود را شروع کرده است، به طوری که درصد تغییر در تعداد ولادت‌های ثبت شده در سال ۱۳۹۹ نسبت به متوسط ۵سال قبل آن یعنی متوسط تعداد ولادت‌های ثبت شده در سال های ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۸ در حدود ۲۲ درصد کاهش داشته است.

در سال ۱۳۹۹ از هر هزار زن ایرانی واقع در سنین ۱۵ تا ۴۹ سال بدون در نظر گرفتن وضع ازدواج آنها نزدیک به ۴۷.۸ فرزند زنده به دنیا آمده است. در مقیاس استانی بالاترین تعداد فرزندان زنده به دنیا آمده به ازای هر یکهزار زن ایرانی واقع در سنین باروری با رقم ۱۱۳.۱ مربوط به استان سیستان و بلوچستان و کمترین آن با رقم ۲۹.۲ مربوط به استان گیلان است.

روند میزان عمومی باروری در سال های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹ نیز گواه روند کاهشی تعداد ولادت های ثبت شده از سال ۱۳۹۴ به بعد است. مقایسه میزان عمومی باروری سال های ۱۳۹۹ و ۱۳۹۸ نشان می دهد بیشترین کاهش در میزان عمومی باروری سال ۱۳۹۹ مربوط به استان های البرز، مازندران، اردبیل، قم و ایلام (به ترتیب با ۱۵.۶، ۱۱.۳، ۱۰.۶، ۱۰.۴ و ۹.۵ درصد کاهش نسبت به سال ۱۳۹۸) و کمترین در میزان عمومی باروری مربوط به استان های اذربایجان غربی، کرمانشاه، خراسان جنوبی، همدان و کردستان (به ترتیب با ۴.۶، ۵.۵، ۵.۶، ۶.۱ و ۶.۲ درصد کاهش نسبت به سال ۱۳۹۸) است. البته استان سیستان و بلوچستان مستثنی است به شکلی که در این استان میزان عمومی باروری با ۰.۲ درصد افزایش از ۱۱۲.۹ در سال ۱۳۹۸ به ۱۱۳.۱ در سال ۱۳۹۹ رسیده است.

انتهای پیام