به گزارش ایسنا، رویه‌های اتخاذ شده در خصوص بازگشت تماشاگران به ورزشگاه‌ها و سالن‌های ورزشی کشور باور کردنی نیست و در شرایطی که از چندی پیش تالارهای عروسی، استخرهای سرپوشیده، سینماها و... بازگشایی شده و هواپیما و اتوبوس با ظرفیت کامل اقدام به بلیت‌فروشی می‌کنند، حالا نوبت به سالن‌های ورزشی سرپوشیده رسیده و امکان حضور هواداران برای تماشای مسابقات لیگ برتر والیبال در برخی استان‌های کشور فراهم شده و سوال این است که چرا همچنان شاهد ممنوعیت ورود تماشاگران به ورزشگاه‌های روباز به منظور تماشای مسابقات لیگ‌برتر فوتبال ایران هستیم؟

‌بازگشت هواداران به ورزشگاه‌های کشور پس از حدود ۲ سال دوری به دلیل شیوع ویروس کرونا خبری خوشایند برای فوتبال ایران بود اما به دلایل نامعلوم تنها برای دو مسابقه به صورت آزمایشی اجرایی شد و پس از آن مجددا از ورود علاقه‌مندان فوتبال به ورزشگاه‌ها ممانعت به عمل آمد و تاکنون نیز پاسخ صریح و شفافی در رابطه با چرایی مساله به مخاطبان داده نشده و باور کردنی نیست که با فروکش کردن شیوع ویروس کرونا، مجوز حضور در اماکن پرخطرتر داده شده است اما همچنان تماشاگران از حضور در ورزشگاه‌های کشور محروم هستند.

هرچند بنابر پروتکل‌های بهداشتی تدوین شده امکان حضور تماشاگران در ورزشگاه‌ها و سایر اماکن روباز ورزشی تا سقف ۳۰ درصد وجود دارد اما تصمیم بر این شد تا پس از گذشت حدود دو سال هواداران فوتبال به صورت آزمایشی و با ظرفیت ۵۰۰۰ نفری در دیدار تیم‌های فوتبال استقلال تهران و نساجی قائمشهر و نیز پرسپولیس تهران و صنعت نفت آبادان در ورزشگاه آزادی حضور پیدا کنند اما این رویه ادامه دار نبود و پس از آن مجددا از حضور تماشاگران به ورزشگاه‌های کشور ممانعت به عمل آمد تا لیگ برتر فوتبال ایران همچنان از حضور علاقه‌مندان محروم بماند.

فوتبال ایران مدت‌های طولانی است که از حضور تماشاگران به عنوان یکی از مهم‌ترین جذابیت‌های این رشته ورزشی محروم مانده و حال که شیوع ویروس کرونا در کشور نسبت به گذشته فروکش کرده و عموم مشاغل فعالیت خود را با ظرفیت کامل از سر گرفته‌اند! تالارهای عروسی، استخرهای سرپوشیده، سینماها و... بازگشایی شده و هواپیما و اتوبوس با ظرفیت کامل اقدام به بلیت‌فروشی می‌کنند، به چه علت با ممنوعیت ورود تماشاگران به ورزشگاه‌های روباز آن‌هم با ظرفیت ۳۰ درصدی مواجه هستیم؟

نکته قابل تامل اما امکان حضور تماشاگران در برخی استان‌های کشور به منظور تماشای مسابقات ورزشی است. قرار بر این است که بعد از دو سال دیدار تیم‌های والیبال شهرداری ارومیه با حضور تماشاگران برگزار شود و طبق اعلام ستاد استانی مبارزه با کرونا، ۱۰ درصد ظرفیت سالن غدیر به تماشاگران و هواداران والیبال اختصاص یافته است!

حال سوال اینجاست که یک بام و دو هوای صورت گرفته در رابطه با صدور مجوز حضور تماشاگران در سالن سرپوشیده والیبال و ممنوعیت ورود تماشاگران در ورزشگاه‌های روباز فوتبال چیست؟ چگونه در یک استان کشور مجوز حضور تماشاگران در سالن‌های سرپوشیده داده می‌شود و در همان استان و سایر استان‌ها امکان حضور تماشاگران در ورزشگاه‌های روباز فوتبال وجود ندارد؟ علت این تصمیمات جزیره‌ای در کشور ناشی از چیست و آیا اساسا عدم حضور تماشاگران در ورزشگاه‌های کشور ناشی فشارهای بیرونی است!؟ اگر پاسخ منفی است، پس به چه علت شاهد چنین تصمیمات عجیب و غریبی هستیم و هیچ فرد و نهادی نیز در این رابطه پاسخگو نیست؟

انتهای پیام