به گزارش ایسنا، بازمانده اَبَرنواختر به ساختار باقی‌مانده از انفجار ستاره‌ای که ابرنواختر باشد می‌گویند. این گروه از ساختارها معمولا در دسته سحابی‌ها جای می‌گیرند.

این بازمانده ابرنواختر که در تصویر مشاهده می‌کنید در اثر انفجار یک ستاره عظیم به وجود آمده است. اخترشناسان با کمک رصدخانه پرتو ایکس چاندرا ناسا توانسته‌اند تایید کنند که بیشتر اکسیژن موجود در جهان از انفجارهایی که در اینجا می‌بینیم، به وجود می‌آیند. مقدار اکسیژن تولید شده از این انفجار می‌تواند سوخت هزاران منظومه شمسی را تامین کند. رصدخانه پرتو ایکس چاندرا یا تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا یک تلسکوپ فضایی ساخته شده به‌ وسیلهٔ ناسا است که تمام فعالیت‌هایش در زمینه پرتو ایکس می‌باشد.

نکاتی درباره بازمانده ابرنواختر

بازمانده ابرنواختر به عنوان یکی از منابع پرتوهای کیهانی به شمار می‌روند. سال گذشته محققان "دانشگاه کورتین" استرالیا بزرگترین بازمانده ابرنواختر را کشف کردند. یک گروه بین‌المللی از دانشمندان با استفاده از تلسکوپ اشعه ایکس قدرتمند "ای روزیتا"(eROSITA) بزرگترین بازمانده ابرنواختری که تاکنون با اشعه ایکس شناسایی شده را کشف کردند. این بازمانده ابرنواختر "هوینگا"(Hoinga) نامیده شد.

دانشمندان انتظار داشتند چندین ابرنواختر را طی سال‌های آینده کشف کنند و از اینکه خیلی زود توانستند یکی از آنها را کشف کنند بسیار هیجان زده شدند. بازمانده ابرنواختر هوینگا بسیار بزرگ است و فاصله زیادی از صفحه کهکشانی دارد. با قطر حدود ۴.۴ درجه، ناحیه‌ای حدود ۹۰ برابر بزرگ‌تر از اندازه ماه کامل را پوشش می‌دهد. علاوه بر این، این بازمانده بسیار دورتر از صفحه کهکشانی قرار دارد که این موضوع بسیار غیرمعمول است.

دکتر هرلی واکر نویسنده مطالعه گفت: تلسکوپ ای روزیتا، که روی ماهواره SRG(روسیه-آلمان) قرار دارد، ۲۵ برابر حساس‌تر از نمونه قبلی خود یعنی روسات است، بنابراین ما انتظار این را داشتیم که طی سال‌های آینده بازمانده‌های ابرنواختر جدیدی را کشف کنیم و از اینکه خیلی زود توانستیم این کار را انجام دهیم، هیجان زده شدیم. علاوه بر این هوینگا بزرگترین بازمانده ابرنواختری است که از طریق اشعه ایکس کشف شده است و از نظر اندازه ظاهری حدود ۹۰ برابر بزرگتر از ماه کامل است. به طور معمول انتظار نمی‌رود که بازمانده ابرنواختر در عرض‌های کهکشانی بالا پیدا شود، بنابراین این مناطق معمولا مورد بررسی قرار نمی‌گیرند و این به این معنی است که ممکن است تعداد بیشتری از این بازمانده‌ها در آنجا باشند که مورد بررسی قرار نگرفته‌اند و می‌بایست کشف شوند.

انتهای پیام