به گزارش ایسنا و به نقل از سایتک‌ دیلی، سلول‌های T سیستم ایمنی بدن، در خط مقدم مبارزه با ویروس‌ها، باکتری‌ها و سلول‌های بدخیم هستند اما هرچه سن ما بالاتر می‌رود، بدن تعداد کمتری از آنها را تولید می‌کند. بنابراین، مدت زمان سالم ماندن ما به مدت زمان زنده ماندن سلول‌های T نیز بستگی دارد. پژوهشگران "دانشگاه بازل"(University of Basel) سوئیس، اکنون یک مسیر سیگنال‌دهی ناشناخته را کشف کرده‌اند که برای زنده ماندن سلول‌های T ضروری است.

همه سلول‌های بدن ما تا زمانی که توانایی داشته باشند، از مرگ جلوگیری می‌کنند. این امر به ویژه در مورد نوع خاصی از سلول‌های ایمنی موسوم به لنفوسیت‌های T یا سلول های T صادق است. این سلول‌ها می‌توانند ویروس‌ها، باکتری‌ها، انگل‌ها و سلول‌های سرطانی را دور نگه دارند. اگرچه تولید سلول‌های T، یک فرآیند فعال در نوزادان، کودکان و بزرگسالان جوان است اما با افزایش سن به تدریج متوقف می‌شود. این بدان معناست که برای حفظ ایمنی کافی تا سنین بالا، سلول‌های T باید زندگی بهتری داشته باشند.

این که چگونه سلول‌های T موفق می‌شوند تا چندین دهه در بدن انسان زنده بمانند، مدت‌ها نامشخص مانده است. گروه پژوهشی دانشگاه بازل به سرپرستی پروفسور "ژان پیترز"(Jean Pieters)، یک مسیر ناشناخته را شناسایی کرده‌اند که بقای بلندمدت سلول‌های T را افزایش می‌دهد. آنها گزارش داده‌اند این مسیر سیگنال‌دهی که توسط پروتئین "کورونین ۱"(coronin 1) تنظیم می‌شود، مسئول سرکوب مرگ سلول T است.

نقش کورونین ۱ در بقای بلندمدت

گروه پیترز و سایر گروه‌های پژوهشی در بررسی‌های پیشین نشان داده بودند که کورونین ۱ برای بقای سلول‌های T محیطی و همچنین برای تولید و بلوغ آنها ضروری است. آنها در پژوهش کنونی خود نشان داده‌اند مسیرهایی که پیشتر تصور می‌شد در بقای سلول‌های T نقش داشته باشند، در واقع مستقل از کورونین ۱ هستند و علاوه بر این، یک مسیر سیگنال‌دهی ناشناخته مبتنی بر کورونین ۱ را کشف کردند که بقای سلول T را تنظیم می‌کند.

پژوهشگران برای یافتن این مسیر وابسته به کورونین ۱، روشی را برای جمع‌آوری سلول‌های T ایجاد کردند و در پی آن، به تجزیه و تحلیل کل مجموعه مولکول‌های آران‌ای در سلول‌های T طبیعی و دارای کمبود کورونین ۱ پرداختند.

پیترز گفت: تجزیه و تحلیل بیوانفورماتیک عمیق بسیاری از داده‌ها، هیچ تفاوتی را میان این دو گروه از سلول‌های T نشان نداد که تا حدودی غیر منتظره بود. در این موقع، قرنطینه کووید-۱۹ پیش آمد. بنابراین، من تصمیم گرفتم از زمان طی کردن مسیر خانه تا مطب استفاده کنم تا جداول و فهرست‌های حاوی ژن‌های متعدد را مورد بررسی قرار دهم و ببینم که آیا همبستگی با مسیرهای سیگنال‌دهی شناخته‌شده‌ای وجود دارد که عدم تنظیم آنها بتواند ناپدید شدن سلول‌های T پس از کاهش کورونین ۱ را توضیح دهد.

شناسایی مسیر ناشناخته

به طور قابل توجهی، یک تطابق مثبت وجود دارد که بقای سلول T وابسته به کورونین ۱ را به مسیری که شامل اصلاح ترکیب غشای پلاسمایی توسط کیناز لیپید "PI3Kdelta" است، مرتبط می‌کند. پژوهشگران با همکاری پروفسور "ماتیاس وایمن"(Matthias Wyman)، متخصص PI3K در بخش زیست‌پزشکی دانشگاه بازل توانستند قطعات این پازل را کنار هم بگذارند و به این نتیجه رسیدند که کورونین ۱، فعالیت PI3Kdelta را حفظ می‌کند و بدین ترتیب، به سرکوب کردن مرگ سلول‌های T می‌پردازد.

پیترز افزود: پیگیری این یافته‌ها نه تنها برای درک نقش سایر اعضای خانواده پروتئین‌های کورونین در بقای سلول، بلکه در مورد نحوه حفظ جمعیت سلول‌هایی مانند سلول‌های T در گردش خون برای بلندمدت، هیجان‌انگیز خواهد بود.

نهایتا، با توجه به اهمیت سلول‌های T برای تنظیم فرآیندهای متنوعی مانند مقاومت در برابر عوامل بیماری‌زای ویروسی و میکروبی، تومورزایی و خودایمنی، این پژوهش ممکن است به کنترل بهتر فعالیت‌های سلول T کمک کند.

این پژوهش، در مجله "Science Signaling" به چاپ رسید.

انتهای پیام