علی تفکری در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه سنجش تحصیلی در بستر فضای مجازی تجارب مختلفی را طی دوسال اخیر در اختیار همکاران ما قرار داده است اظهار کرد: اگر از امتحانات نهایی که به صورت حضوری برگزار شد بگذریم، همکاران ما شیوه های  متفاوتی را برای ارزشیابی تحصیلی دانش‌آموزان در بستر فضای مجازی به کار گرفتند.

وی افزود: از جمله این روش‌ها می‌توان به امتحان کتبی مجازی، امتحان شفاهی مجازی یا همان مصاحبه، پرسش و پاسخ شفاهی در حین تدریس، ارائه‌های کلاسی که توسط دانش‌آموزان در بستر سامانه‌های مجازی صورت می‌گیرد اشاره کرد که البته هرکدام از این روش‌ها مزایا  و معایب خاص خودشان را دارند.

تفکری با تاکید بر اینکه ارزشیابی تحصیلی چه به صورت حضوری و چه به شکل مجازی باید فرایندمحور باشد و نه محصول‌محور گفت: اگر بپذیریم که ارزشیابی، یک فرایند مستمر در برنامه‌های آموزشی چه به صورت حضوری و چه به شکل مجازی است، آن وقت هدف از اندازه‌گیری دیگر کمیت یادگیری نیست، بلکه آنچه که باید سنجش شود کیفیت یادگیری خواهد بود.

این کارشناس ادامه داد: در واقع داستان ارزشیابی مستمر یا تکوینی داستان آفتاب و یخ است؛ یعنی اگر در زمان خودش انجام نگیرد تاثیر خودش را از دست می‌دهد. به طور قطع با یک امتحان آن هم در پایان یک نیمسال تحصیلی نمی‌شود تمام آموخته‌های دانش آموزان را مورد سنجش و ارزشیابی قرار داد.

وی با بیان اینکه ارزشیابی مستمر یا تکوینی به عنوان مکمل سنجش تراکمی یا همان امتحان پایانی باید مورد توجه جدی همکاران ما قرار بگیرد گفت: در این صورت ضمن فعال کردن دانش‌آموزان در امر یادگیری، آنها به میزان تحقق اهداف آموزشی و شیوه‌های تدریس‌شان  آگاهی می‌یابند و ملاک‌های بهتری برای نمره‌دهی در پایان هر نیمسال تحصیلی در اختیار خواهند داشت.

انتهای پیام