ایرج محرمی در گفت‌وگو با ایسنا، در رابطه با اهمیت پژوهش در حوزه تئاتر با بیان اینکه تئاتر قبل از اینکه هنر باشد، یک دانش است، اظهار کرد: تئاتر از اولین روزهای تمدن بشری تا به امروز وجود داشته است؛ پس تئاتر همانند یک اقیانوس بزرگ است و افراد باید بدانند که وقتی می‌خواهند به حوزه تئاتر وارد شوند، در واقع وارد یک اقیانوس بزرگ می‌شوند که شناخت این اقیانوس نیاز به پژوهش و تحقیق دارد.
وی افزود: دانش تئاتر ابعاد مختلفی مانند بازیگری، نمایش‌نامه نویسی، کارگردانی و ... دارد که هر کدام از این ابعاد دانشی جدا بوده و هر بُعد پژوهش‌های خاص خود را دارد. همچنین هر پروژه تئاتری قبل از شروع به پژوهش‌های خاص خود برای اجرا نیاز دارد.
این مسئول با بیان اینکه اگر بخواهیم صد درصد فرآیند تولید یک پروژه تئاتر را در نظر بگیریم، ۹۰ درصد آن مربوط به پژوهش است، تصریح کرد: هر جایی که تاریخ تئاتر با یک جهش و یک گستردگی مواجه شده، زمانی بوده است که از نتایج آزمایشات و پژوهش‌ها بهره‌مند شده‌است.
محرمی ادامه داد: مواجهه افراد با تئاتر چندگونه مانند طراح، بازیگر، کارگردان، نمایش‌نامه نویس و ... است و هر کدام از این‌ها به پژوهش حوزه خود نیاز دارند، به عنوان مثال یک نمایش‌نامه نویس در مرحله اول پژوهشی خود باید در رابطه با موضوعی که می‌خواهد بنویسد پژوهش داشته و اطلاعات کافی کسب کند و در مرحله دوم پژوهشی خود باید با سبک‌های مختلف نوشتن آشنا شود تا بداند که با کدام تکنیک می‌تواند به خوبی موضوع مورد نظر را ارائه دهد.
پژوهشگر حوزه تئاتر با بیان اینکه یک کارگردان نیز وقتی با یک متن مواجه می‌شود باید بتواند در رابطه با متن و اینکه آن را چگونه و در کجا باید اجرا کند، تحقیق کند، عنوان کرد: یک بازیگر تئاتر نیز برای ایفای نقش خود لازم است که در مورد نمایش‌نامه و فضای آن تحقیق کند و علاوه بر آن از تحقیقات نمایش‌نامه نویس، کارگردان و سایر عوامل هم بهره ببرد و از متدهای لازم برای رسیدن به نقش استفاده کند.
انتهای پیام
نظرات