بر اساس گزارشهای سازمان جهانی بهداشت، سالانه ۱۵ میلیون زایمان زودرس در سراسر جهان انجام میشود و این تعداد دائما در حال افزایش است. هر سال تقریبا ۱۵ میلیون نوزاد نارس به دنیا میآیند که از هر ۱۰ نوزادی که در سراسر جهان به دنیا میآیند یک نفر را شامل میشود. در حالی که فناوریها و روشهای پزشکی افزایش یافته است اما نوزادان نارس همچنان برای ابتلا به فلج مغزی، تاخیر در رشد، ناتوانی یادگیری و مشکلات شنوایی یا بینایی آسیبپذیرتر هستند.
نرخ شیوع زایمان زودرس از ۵.۴ تا ۱۲ درصد متغیر است و بهطور متوسط ۷.۳ درصد از کل تولدهای زنده را در برمیگیرد. مادران خیلی جوان (کوچکتر از ۱۷ سال) یا بزرگتر از ۳۵ سال در معرض خطر بیشتری برای زایمان زودرس هستند. نرخ زایمان زودرس در ۱۸۴ کشور، بین ۵ تا ۱۸ درصد متغیر است و در کشورهای کم درآمد، نیمی از نوزادان نارس به دلیل فقدان مراقبتهای اولیه جان خود را از دست خواهند داد.
البته بسیاری از نوزادان نارس افراد کاملا سالمی هستند که برخی از آنان، شخصیتهای مشهور تاریخی مانند وینستون چرچیل، رهبر سیاسی و ویکتور هوگو، نویسنده فرانسوی، ناپلئون، اسحاق نیوتن و فیزیکدان آلبرت انیشتین هستند.
همهگیری کووید-۱۹ چالشهای جدی برای بخشهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در کشورهای سراسر جهان ایجاد کرده است همچنین خانوادههایی با نوزادان نارس کوچک یا بیمار را تحت تاثیر قرار داده است زیرا این نوزادان آسیبپذیرتر هستند و اغلب به مراقبتهای تخصصی نیاز دارند که باید مدت طولانیتری در بیمارستان بمانند. البته محدودیتهای کرونایی باعث شده تا والدین از ملاقات نوزاد خود محروم باشند.
نوزادان نارس قبل از ترخیص یک تا سه ماه را در بیمارستان میگذرانند و با مشکلات سلامتی بیشتری دست و پنجه نرم میکنند و این اثرات اجتماعی و اقتصادی قابلتوجهی بر خانواده و کودک بر جای میگذارد.
موضوع سال ۲۰۲۱ روز جهانی کودکان نارس عدم جدایی است و والدین و نوزادانی که خیلی زود به دنیا میآیند باید کنار هم باشند و این مورد را میتوان با حمایت از خانواده، حمایت از متخصصان بهداشت و درمان و تقویت سیستمهای بهداشت و درمان به دست آورد.
یک اتفاق جالب برای مادرانی که نوزادان نارس به دنیا میآورند این است که شیر مادر حاوی مواد خاص ویژه ازجمله موادمعدنی اضافی، چربی و پروتئینهایی است که این نوزادان کوچک به آن نیاز دارند. شیر مادر برای نوزادان نارس بسیار مهم است و بهعنوان غذا و داروست و ایمنی را برای کودک فراهم میکند.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) تعریف اولیه زایمان زودرس را در سال ۱۹۴۸ ارائه کرد. بارداری معمولی حدود ۳۷ تا ۴۲ هفته طول میکشد و هر کودکی که زودتر از هفته ۳۷ بارداری متولد شود، نارس محسوب میشود و علت اصلی مرگو میر کودکان زیر پنج سال است که باعث مرگ حدود یک میلیون نفر میشود.
این پدیده چالش بزرگی است زیرا چنین نوزادانی زنده نمیمانند یا مراقبتهای لازم، شیردهی مناسب و گرمای لازم را دریافت نمیکنند و از عفونتها و مشکلات تنفسی که زندگی نوزادان نارس را تهدید میکند، رنج میبرند. البته بسیاری از بازماندگان نیز با ناتوانیهایی ازجمله ناتوانی یادگیری و مشکلات شنوایی یا بینایی مواجه هستند.
تولدهای نابهنگام یک چهارم مرگومیر نوزادان را تشکیل میدهد. طبق تخمینها، سالانه ۲۷ میلیون نوزاد در هند به دنیا میآیند که از این تعداد ۳.۵ میلیون نوزاد نارس هستند.
انجمن اطفال نیوزیلند (PSNZ) میگوید: برخی از نوزادان نارس باید به جای بردن به بخش مراقبت ویژه نوزادان یا نوزادان، نزد مادران خود نگهداری شوند.
پروفسور نیکولا آستین، عضو کمیته اجرایی انجمن اطفال میگوید: «نگهداری مادران و نوزادان در کنار هم بهترین فرصت را برای برقراری شیردهی فراهم میکند و حمایتهای ارائهشده، بهزیستی مادر و نوزاد را ارتقا میدهد.»
خطر تولد نوزاد نارس در میان مادرانی که مراقبتهای دوران بارداری را از دست میدهند، بیشتر است. همچنین مادرانی که مبتلا به فشارخون بالا، دیابت و سایر عفونتهای دستگاه تناسلی هستند نیز در معرض خطر بیشتری برای تولید نوزاد نارس هستند. برخی علل ازجمله جنسیت در تولد نوزادان نارس نقش دارد و پسرها نسبت دختران بیشتر در معرض تولد زودرس قرار دارند. تولد نوزاد نارس در بین نوزادان چند قلو (دوقلو یا سه قلو) شایعتر است.
منابع
pmnch.who.int
medindia.net
nationaltoday.com
unicef.org
fit.thequint.com
tbharticles.com
dekhsunke.com
monitor.co.ug
techilive.in
thedailystar.net
انتهای پیام
نظرات