به گزارش ایسنا، امیر باقری در نشست مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری درباره رویکرد مناسب برای برنامه هفتم توسعه با محوریت چالش‌های اقتصادی کشور اظهار کرد: برنامه هفتم توسعه شامل سیاست‌های کلی و اسناد بالادستی، تدوین لایحه، تصویب لایحه، اجرای برنامه و نظارت بر اجرای برنامه است که اگر از همین ابتدا سیاست‌های برنامه به درستی نوشته نشود، در کل روند برنامه‌ریزی تاثیر منفی می‌گذارد. علاوه بر سیاست‌های بالادستی چون سیاست‌های اقتصادی مقاومتی، دولت سیزدهم ۳۲ بسته طرح تحول تهیه کرده است که درباره موضوعات کلان و خرد اقتصادی است و در اواخر تایید به سر می‌برد. 

وی با بیان اینکه احتمال تدوین چهارساله برنامه هفتم توسعه بر خلاف رویه‌های قبلی وجود دارد، گفت: این احتمال در پی تناسب دوره دولت‌ها برنامه‌ها مطرح می‌شود که هنوز به تایید نهایی نرسیده است. برنامه جامع برای برنامه هفتم توسعه به نتیجه نمی‌رسد و باید به دنبال تدوین برنامه‌ای با محوریت موضوعات خاص باشیم‌. 

باقری افزود: برنامه هفتم توسعه باید همانند چارچوب برنامه ششم توسعه نوشته شود اما یکسری تغییرات و اصلاحات در آن اعمال شود که یکی از این اصلاحات برخورداری برنامه هفتم توسعه از چارچوب کلان اقتصادی و درنظرگرفتن امکان تحقق اهداف است. از سوی دیگر، آنچه تحقق اهداف تحت عنوان الزامات به آن نیاز دارد نیز در برنامه تشریح و تبیین شود تا چگونگی تحقق اهداف مشخص شود. نکته دیگر اینکه از برنامه جامع محور بگذریم و به سمت برنامه‌ای موضوع محور حرکت کنیم که در یک نگاه جمعی تبیین کرد که چه موضوعاتی در برنامه هفتم توسعه مورد توجه قرار گیرد و جایگاه برنامه‌ها در برنامه هفتم برای موضوعات خاص تا سطح اقدامات مشخص شود و جهت‌گیری‌ها، اقدامات لازم، تخصیص و تامین منابع و توزیع مناطق نیز برای آن‌ها در نظر گرفته شود. 

معاون اقتصادی موسسه عالی آموزش و پرورش مدیریت و برنامه‌ریزی ریاست جهموری ادامه داد: برنامه هفتم توسعه لازم است تا به موضوعات خاص توجه کند که انتخاب این موضوع خاص بسیار مهم است و باید اثر سرریز در حوزه‌های دیگر داشته باشد، مسئله کشور باشد که در صورت حل این مسئله، کشور از ابعاد گسترده آن بهره‌مند شود. اگر برنامه هفتم به یکسری موضوعات و بخش‌های خاص توجه دارد، آن بخش‌هایی که مورد توجه قرار نگرفته‌اند باید از خلال این موضوعات به آن‌ها پرداخته شود و برای آن‌ها زمینه ورود بخش‌های غیردولتی و خط و مرزها مشخص شود. 

وی با تاکید براینکه برنامه هفتم باید از اسناد آمایش سرزمین که اکنون آماده است، استفاده کرد، بیان کرد: در برنامه هفتم توسعه نباید با استفاده از مدل‌های معمول در علم اقتصاد دست به پیش‌بینی آینده زد زیرا، بهترین مدل‌های برنامه‌ریزی در شرایط فعلی اقتصاد خطا دارد و این برآوردها باید برای ۶ تا ۷ ماه باشد. 

باقری در پایان خاطرنشان کرد که برنامه هفتم باید نظام برنامه‌ریزی استانی را به صورت ویژه مورد توجه قرار داد زیرا، نمی‌توان انتظار داشت تا سیاست‌ها و تصمیم‌های مرکز برای هر منطقه با شرایط متفاوت کاملا اجرا شود. در برنامه سوم توسعه نظام برنامه‌ریزی استانی و خزانه استانی ایجاد شد که بسیار کمک کرد و باید در برنامه هفتم توسعه به این موضوع توجه بیشتری شود تا تقویت و گسترش پیدا کند. 

انتهای پیام