به گزارش ایسنا، «محل در نظر گرفته‌شده برای بازارچه اصلاً خوب نیست، آیا شما حاضر می‌شوید همسر و دخترتان بعد از ساعت ۱۸ در آن مکان تردد کنند، آنجا نورپردازی مناسبی ندارد، دسترسی به آن سخت است، بازارچه به نام زنان است و باید به‌گونه‌ای طراحی شود که زنان بتوانند در هر ساعت از روز و پاسی از شب از آن بهره ببرند، زنان در این بازارچه احساس امنیت و آرامش ندارند، مکان در نظر گرفته‌شده پرت‌ترین محل و بدون پاخور است باید بازارچه را منتقل کنیم» سخنان حسین صلح‌جو عضو، شورای شهر قزوین در صحن علنی شورای شهر برایم تکان‌دهنده بود، پرت‌ترین محل بدون پاخور و محلی بدون امنیت چرا باید به‌عنوان محلی برای بازارچه دائمی دستاوردهای زنان انتخاب شود.

 تصمیم گرفتم به سراغ اهالی بازارچه بروم تا نظر آن‌ها را بدانم که چه مشکلاتی دارند، خیابان ولیعصر کمی پایین‌تر از پارک‌سوار که محل استقرار اتوبوس‌های درون‌شهری است، چندین کیوسک صورتی آجری نما در کنار هم قرار گرفتند، کیوسکی که در نگاه اول به نظر خانه‌های پیش‌ساخته برای اسکان به نظر می‌رسد و از دور نشانی از بازارچه ندارد، نه دری دارد و نه بنری یا هر چیز دیگری که نشان دهد بازارچه‌ای در حال کار است.

شاید اگر خبرنگار نبودم، نمی‌توانستم دقیقاً بازارچه را پیدا کنم چراکه وقتی از خیابان نگاه می‌کنی هیچ علامت و نشانه‌ای از بازارچه نمی‌بینی به‌جز کانکس‌های پیش‌ساخته‌ای که نشانی از هیچ‌چیز ندارد، حدوداً سه ماه است که بازارچه دائمی دستاوردهای زنان در این مکان افتتاح‌ شده است، بازارچه‌ای که قرار بود نور امید در دل زنان سرپرست خانوار و زنان هنرمند شهر روشن کند همچنان در سکوت است، غرفه‌های خالی بازارچه بیش از هر چیزی توجه را جلب می‌کند، کیوسک‌ها طوری چیده شده است که بازارچه به چشم نیاید، طرح اولیه بازارچه با آن چیزی که دیده می‌شود متفاوت است، نه‌تنها غرفه‌ها اجاره داده نشده است بلکه بیش از ۲۰۰ زن در انتظار پذیرش غرفه هستند.

طرح اولیه بازارچه را مرور می‌کنم، با آنچه می‌بینیم همخوانی ندارد اثری از درب ورودی و تابلوی بازارچه نیست و از آن ۲۵ غرفه که قرار بود نصب شود تنها ۱۸ غرفه است که ۸ غرفه آن فعال است، ساعت ۱۰ و نیم صبح است اما تنها ۴ غرفه از ۱۸ غرفه فعالیت دارند.

یکی از زنان سرپرست خانوار که در بازارچه غرفه خیاطی دارد و در حال آموزش فارسی به پسر کوچکش است؛ به ایسنا می‌گوید: سه ماه است که این غرفه را اجاره کرده‌ام اما تبلیغات درستی صورت نگرفته و کسی نمی‌داند بازارچه‌ای تأسیس‌شده است همین باعث شده که فروشی نداشته باشیم، وقتی تبلیغ صورت نگیرد مردم از کجا بدانند که اینجا بازارچه است، حتی تابلو و بنری نداریم که نشان دهد این بازارچه فعال است.

وی ادامه می‌دهد: نمی‌دانم چرا غرفه را پشت به خیابان قراردادند، همین امر باعث شده که مردم اینجا را نبیند و پاخور نداشته باشد، ازنظر رفت‌وآمد که اینجا پر رفت‌وآمد است و با جانمایی درست غرفه‌ها پاخور می‌شود اینجا فروشی ندارم و کارهایم را برای فروش در اینستاگرام قرار داده‌ام.

این زن سرپرست خانوار بیان می‌کند: از نظر امنیت مشکلی نداریم، یک نگهبان وجود دارد و همه غرفه‌ها به دوربین تجهیز شده‌اند، تاکنون ازنظر امنیتی مشکلی برای ما ایجاد نشده است، سیستم گرمایشی نداریم و انتظار داریم که سیستم گرمایشی را درست کنند.

وی یادآور می‌شود: منتقل کردن بازارچه به مکان‌هایی مانند پارک دهخدا برای ما چه فرقی دارد وقتی آنجا هم در دید مردم نیست همین غرفه‌ها را اگر به سمت خیابان برگردانند باعث فروش بیشتر می‌شود وقتی مردم کانکس را می‌بینند احساس نمی‌کنند که بازارچه‌ای وجود دارد.

انتقال بازارچه کار درستی نیست

زن جوانی که در حال عکاسی از کارهای مکرومه‌بافی‌اش است نیز به ایسنا می‌گوید: ساکتی اینجا به خاطر این است که غرفه‌ها را اجاره نمی‌دهند، به خاطر خالی بودن غرفه‌ها است که پاخور ندارد از طرفی هم تبلیغی نشده و هیچ‌کس بازارچه را نمی‌شناسد، چیدمان غرفه‌ها نیز به نحوی است که حتی اگر از پیاده‌رو عبور کنی متوجه بازارچه نمی‌شود.

وی تأکید می‌کند: انتقال بازارچه به نظر کار درستی نیست، در خاطرم است که روزهای اول که سعدالسلطنه درست‌ شده بود همه می‌گفتند مکانش خوب نیست و کسی برای خرید صنایع‌دستی به اینجا نمی‌آید اما تبلیغ درست و رسیدگی به آن باعث شد که امروز رونق داشته باشد، اینجا هم اگر تبلیغ شود پاخور برایش ایجاد می‌شود.

این زن هنرمند بیان می‌کند: ازنظر امنیت نیز مشکلی نداریم چراکه ۲ نگهبان صبح و عصر اینجا هستند و مشکلی نداریم، می‌گویند شورای شهر جدید قرار است بازارچه را ببندد چراکه سرپرست خانوار نیستیم اما در آیین‌نامه ۷۰ درصد زنان سرپرست خانوار و ۳۰ درصد هنرمندان بودند به‌جای بستن بازارچه یا انتقال آن باید تبلیغات انجام دهند و غرفه‌ها را اجاره دهند.

در غرفه بعدی دختری در حال تکمیل کارش است که معرق با کاشی است با دیدن من از روی صندلی بلند می‌شود و از کارهایش می‌گوید: وقتی بحث از بازارچه می‌شود می‌گوید: اینجا فقط می‌نشینیم و کار می‌کنیم چراکه تبلیغی صورت نگرفته است و کسی نمی‌داند اینجا بازاری وجود دارد، اکثر غرفه‌ها خالی است چراکه اطلاع‌رسانی درستی نشده است.

وی افزود: روزهای اول که اینجا آمدیم می‌گفتند پاتوق معتادان متجاهر است و چند روزی هم معتادها آمدند اما از وقتی ما مستقر شدیم و با گذاشتن نگهبانی این مشکل حل‌شده است و اثری از آن‌ها نیست، نیروی انتظامی نیز هرازگاهی اینجا گشت می‌زند و ازنظر امنیت خوب است و تاکنون دزدی و مزاحمتی صورت نگرفته است.

آوردن بالابر مقدور نیست!

این هنرمند بیان می‌کند: نورپردازی مشکل دارد اما می‌شود با پروژکتورهای بیشتر نورپردازی کرد و ما این موضوع را اعلام کردیم که رسیدگی کنند گفتند باید بالابر بیاوریم و فعلاً مقدور نیست، اینجا نورپردازی ضعیف است؛ امروز از شورای شهر برای بازدید آمدند و گفتند بازارچه را به بلوار پاستور منتقل می‌کنیم آنجا هم که فضا مانند اینجاست و پاخور ندارد چرا به همین‌جا رسیدگی نمی‌کنند.

وی تأکید می‌کند: عضو شورای شهر که به اینجا آمده بود می‌گفت می‌خواهیم هر منطقه پنج کیوسک جداگانه بگذاریم که کار نامناسبی است اینجا با تبلیغ پاخور می‌شود، اگر غرفه‌های پشت به خیابان را به این سمت بیاورند، صندلی و نیمکت در مقابل غرفه‌ها قرار دهند، با توجه به فضایی که درخت‌ها ایجاد کرده است اینجا می‌شود یک پاتوق زنانه باشد؛ قرار بود درب ورودی برایمان نصب کنند که بازارچه محفوظ باشد اما هنوز اتفاق نیفتاده است.

در تبلیغات ضعف داریم

در غرفه بعدی ۲ دختر جوان در حوزه رزین و متریال چوب و آیینه در حال فعالیت هستند، یکی از آن‌ها به ایسنا می‌گوید: بازارچه موقعیت خوبی برای بانوان در عرصه صنایع‌دستی و هنرهای نو است، این بازارچه تازه راه‌اندازی شده و معایبی دارد که مهم‌ترین آن ضعف تبلیغات است به‌طوری‌که ساکنان استان قزوین نمی‌دانند که چنین بازارچه‌ای ایجادشده است، افراد عبوری نیز به‌ندرت متوجه بازارچه می‌شود چراکه نشانه‌ای از بازارچه وجود ندارد.

یکی از دختران بیان می‌کند: کانکس‌ها طوری قرار داده‌شده است که مردم فکر می‌کنند اینجا محلی برای اسکان تاکسیرانان است چون به دفتر تاکسیرانی نزدیک هستیم و هیچ نشانه و تابلویی از بازارچه وجود ندارد، اینجا درگذشته محل تردد افراد معتاد بوده است و کمی در این خصوص نگرانی وجود دارد اما از زمانی که مستقر شدیم معتادان دیگر نیامدند.

وی خاطرنشان می‌کند: در بازارچه همه خانم هستند و بعدازظهر نورپردازی به‌خوبی صورت نگرفته است، از طرفی مجاورت با سرویس بهداشتی باعث می‌شود که اغلب آقایان ازاینجا تردد می‌کنند و آدرس سرویس را می‌پرسند که گاهی برای ما نگران‌کننده است، ازنظر اقتصادی نیاز است که کارکنیم و این رفت‌وآمدها کمی ضریب امنیت را پایین می‌آورد.

این دختر هنرمند تأکید می‌کند: اگر بازارچه را به مرکزیت شهر منتقل کنند خوب است اما انتقال آن به پارک دهخدا که هیچ دسترسی ندارد یا بلوار پاستور که پاخور ندارد چه فرقی می‌کند، اگر بازارچه به پارک الغدیر منتقل شود خوب است چراکه رفت‌وآمد آنجا زیاد است اما انتقال پنج کانکس به هر نقطه از شهر کار خوبی نیست و بهتر است تصمیمی گرفته شود که به نفع همه مردم باشد.

به گزارش ایسنا، بازارچه دائمی دستاوردهای زنان قزوین بعد از سال‌ها کش‌وقوس بالاخره در شورای پنجم به بهره‌برداری رسید، بازارچه‌ای که در طرح اولیه مکانی دنج برای زنان در نظر گرفته‌شده است و حالا در شورای ششم بحث انتقال بازارچه به پارک دهخدا، بلوار پاستور و پارک الغدیر مطرح است، مسئله اصلی این است که این بازارچه همچنان با طرح اولیه و تا تکمیل طرح نهایی فاصله زیادی دارد و با تکمیل طرح بازارچه رونق می‌گیرد، درنهایت می‌توان به‌جای پاک کردن صورت‌مسئله، مسئله را حل کرد به‌گونه‌ای که هزینه مضاعفی تحمیل نشود.

به‌منظور بررسی اینکه چرا این فضا برای بازارچه انتخاب‌شده است، خبرگزاری ایسنا به سراغ شورای شهر قبلی و مسئولین وقت رفته است و به بررسی این طرح پرداخته است؛ علت انتخاب این مکان را در گزارش بعدی ایسنا بخوانید.

انتهای پیام