به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، ضمیر کابلوف نماینده ویژه ریاست جمهوری روسیه در امور افغانستان در یک کنفرانس مطبوعاتی آنلاین گفت که مسکو روی واشنگتن حساب میکند تا به وعده خود در مورد کمکهای اجتماعی و اقتصادی به افغانستان عمل کند.
وی افزود: "ما انتظار داریم که همکاران آمریکایی ما واقعاً مصمم به انجام سخنانی که در بالاترین سطح بیان شده و مربوط به تعهد آنها برای ادامه کمک به مردم افغانستان است، باشند. این تنها در مورد کمکهای بشردوستانه نیست که در حال حاضر فوراً مورد نیاز است. اما اولاً باید تلاشهای بازسازی آغاز شود که به توسعه تبدیل میشود. به همین دلیل است که ما انتظار داریم همکاران آمریکایی ما به این وعدهها عمل کنند و نه تنها با تروئیکا بلکه به معنای وسیعتر ، با قدرتهای منطقهای و در مقیاس وسیع تر و جهانی همکاری نزدیک داشته باشند.
وی همچنین گفت: انتظار داریم که کمکهای روسیه در روزهای آتی به افغانستان برسد و آنها شامل مواد غذایی و دارویی است. وزارت دفاع و امور اضطراری روسیه قرار است در این عملیات ارسال کمکهای بشردوستانه همکاری کنند.
وی افزود: این عملیات هم شامل کمکهای بشردوستانه و هم خارج کردن دانشجویان و شهروندان روسی از افغانستان میشود.
این دیپلمات روس همچنین گفت: مسکو و واشنگتن درباره گزینههای مربوط به حضور احتمالی نظامی آمریکا در آسیای میانه گفتگویی ندارند.
نماینده ویژه ریاست جمهوری روسیه در امور افغانستان همچنین گفت: مسکو انتظار دارد که طالبان در مقابل شهروندان افغان لیبرالتر باشد. انتظار داریم که مقامهای جدید در این کشور حتی اگر قرار است از سنتهای مذهبی و فرهنگی خودشان تبعیت کنند، لیبرالتر رفتار کنند. مسکو به دنبال از سرگیری فعالیت کنسولگریاش در مزار شریف است.
کابلوف گفت بیانیه فرمت مسکو در مورد ضرورت توسعه روابط با طالبان تأثیر مثبتی بر روند به رسمیت شناختن بینالمللی آنها خواهد داشت. رئیس جمهور پوتین گفت که همه این روندها در این راستا در حال توسعه است. بنابراین ، این فقط مساله زمان نیست ، این مسئله رفتار و سیاست بیشتر مقامات جدید افغانستان در داخل و خارج است.
دیپلمات ارشد روس گفت: بدون تردید ، این زمینه خوبی برای شروع روند به رسمیت شناختن مقامات جدید ایجاد می کند.
وی خاطرنشان کرد: مذاکرات در فرمت مسکو هیچ بازه زمانی برای به رسمیت شناختن احتمالی طالبان تعیین نکرده است. این وظیفه نشست مسکو نبود. شرکت کنندگان در مسکو در 20 اکتبر ، ضرورت ایجاد تعامل با مقامات طالبان را "صرفنظر از رسمیت دولت جدید افغانستان توسط جامعه بین المللی" را خواستار شدند.
این دیپلمات روس اظهارداشت: روسیه از برگزاری کنفرانس اهداکنندگان سازمان ملل درباره کمک به افغانستان حمایت میکند. از آنجایی که تمام شرکتکنندگان در فرمت مسکو موافقت کردند که چنین کنفرانسی باید تحت حمایت سازمان ملل برگزار شود، بنابراین ما با دبیرخانه سازمان ملل متحد در نیویورک کار خواهیم کرد. ما این وظیفه را به آنها محول میکنیم و آنها باید تصمیم بگیرند.
ضمیر کابلوف در ادامه صحبتهایش گفت: به دنبال برگزاری گفتگو با همتای آلمانی خود در روزهای آتی هستم. ما درباره مساله افغانستان فقط با آمریکاییها گفتگو نداریم. هفته گذشته، من با همکاران فرانسویام در مسکو مشورت کردم و انتظار دارم با نماینده ویژه آلمان در امور افغانستان تا پایان این هفته در مورد مسائل مشابه بحث کنیم.
وی همچنین تصریح کرد: مسکو خشمگین است زیرا اروپا و ایالات متحده همچنان تمایلی به توقیف داراییهای کابل ندارند. ما در مورد داراییهای یک کشور صحبت می کنیم ، نه داراییهای طالبان که در حال حاضر در قدرت هستند ... تا آنجا که ما می دانیم ، بیش از ۸ میلیارد دلار از مجموع ۹ میلیارد دلار از داراییها در ایالات متحده هستند ، ۱.۵ میلیارد دلار هم در اروپا مسدود است. این کاملا ناراحت کننده است . این پولها باید فورا آزاد شوند.
کابلوف تاکید کرد: ذخایر ملی با جنبش طالبان ارتباط ندارد و متعلق به مردم افغانستان است. این در سند نهایی با فرمت مسکو منعکس شد. این مسئله باید مورد توجه قرار گیرد و ما با دیگر شرکای بین المللی به فشار برای رفع بلوکه اموال ادامه می دهیم.
کابلوف بازپس گیری ذخایر متعلق به مردم افغانستان را ضروری دانست و گفت: در صورت تلاش غرب برای خفه کردن قدرت جدید افغانستان با استفاده از گرسنگی ، این امر می تواند منجر به توسعه صنعت مواد مخدر و تجارت سلاح از خاک افغانستان شود. جمعیت فقیر افغان که تعداد آنها هر روز افزایش مییابد ، تنها دو راه خواهد داشت: پیوستن به گروه های تروریستی مخرب بین المللی برای کسب درآمد یا مهاجرت به اروپا در آینده. اگر آنها خواهان چیز متفاوتی هستند ، باید همه کارها را برای تشویق مردم افغانستان به ماندن در خانه انجام دهند ، اما برای این کار باید در اولین مرحله کمکهای بشردوستانه فوری به آنها ارائه شود. مشاغل در مرحله دوم ، به طوری که وضعیت برای هر خانواده افغان ثابت و قابل پیش بینی باشد.
انتهای پیام
نظرات