غلامرضا ظریفیان در گفت و گو با ایسنا، با بیان این کضه من نمی دانم مبنای محرمانه کردن اموال مسئولان چیست اظهار کرد: شاید توجیه این باشد که این اموال جزو زندگی خصوصی مسئولان است و دستگاه های نظارتی در آن نظارت دارند. اما با این حال کسی که مسئولیت می پذیرد باید لوازم آن را هم بپذیرد و قبول کند که زندگی او با یک فرد عادی تفاوت خواهد کرد.

وی ادامه داد: یکی از لوازم مسئولیت این است که فرد در معرض دید و قضاوت افراد قرار می گیرد و جامعه نسبت به او حساس می شود. در همه دنیا هم این گونه است  که اگر کشف شود کسی که اکنون مسئول است ، ده سال قبل مالیات نداده است، چه ماجراهایی رخ می دهد. جامعه ما هم از مسئولیت های بدون نظارت آسیب دیده است زیرا بخشی از مسئولیت ها با رانت و سوء استفاده به دست آمده است . من معتقدم ضرر پنهان کاری اموال مسئولان حتی اگر با توجیه دفاع از حقوق شخصی باشد ضرر بیشتری از آشکار شدن آنها دارد.

ظریفیان خاطر نشان کرد: جامعه نسبت به مسئولان بی اعتماد شده اند و اگر مسئولی ثروتش را از راه درست به دست آورده باشد هم به او بدبین هستند بنابراین اعتماد سازی در این زمینه یک نیاز ضروری است.

وی ادامه داد: تجربه جهانی حکایت از این دارد که فرد یا نباید مسئولیت بپذیرد یا اگر پذیرفت باید لوازم آن یعنی مورد نقد واقع شدن را هم بپذیرد تا وارد راستای شفافیت شود. چنین فردی نمی تواند هر رفتاری داشته باشد و یا هر حرفی بزند و حتی برخی اقدامات را انجام ندهد. الان در کشور ما برای مسئولیت گرفتن صف می کشد و لابی می کنند. ولی آنها باید بدانند که مسئولیت سیاسی با خود لوازمش را هم به دنبال می آورد.

انتهای پیام