به گزارش ایسنا، بنابر اعلام باما، حالا اما به نظر می‌رسد که مشتریان تمایل کمتری به خرید خودروهای سدان و هاچ‌بک از خود نشان می‌دهند و کفه ترازو به سمت کراس‌اورها سنگین‌تر شده است، اما با این وجود هنوز هم می‌توان گفت که از حیث کاربردی بودن، هاچ‌بک‌ها بیشترین تناسب را با زندگی شهری از خود نشان می‌دهند و اگر قرار به انتخابی منطقی بر مبنای فضای پارک، مصرف بنزین و قابلیت‌های حرکتی باشد، کلاس‌های دیگر خودرویی یارای رقابت با هاچ‌بک‌ها را برای استفاده درون شهری نخواهد داشت. از این رو در این مقایسه به سراغ دو مدل هاچ‌بک محبوب در بازار خودروی کشورمان می‌رویم و آن‌ها را با یکدیگر قیاس خواهیم کرد.

اگر اخبار خودرو را دنبال می‌کنید، حتماً می‌دانید که پس از بازگشت تحریم‌ها بسیاری از خودروسازان خارجی با شرکای ایرانی خود قطع ارتباط کردند. در این میان یکی از شرکت‌هایی که بیشترین ضرر را دید، پارس‌خودرو بود، چرا که با قطع همکاری برلیانس و رنو مجبور به تغییرات عظیمی در خط تولید خود شد.

رنو ساندرو و برلیانس H320 دو خودروی پرطرفدار این شرکت‌ها در بازار بودند، که با همکاری پارس‌خودرو در ایران مونتاژ می‌شدند. این هاچ‌بک‌های شهری در ابتدا با قیمتی مناسب جزء گزینه اول خرید خودرو در میان مشتریان جوان بودند. با توقف تولیدشان در ایران، قیمتشان نیز افزایش یافت به طوری‌که با نگاهی به لیست قیمت لحظه‌ای خودرو برچسب 450 تا 500 میلیون تومانی در برابر اسمشان به چشم می‌خورد. با این حال هنوز هم به لطف کیفیت ساخت مناسب، هواداران خاص خود را دارند.

رنو ساندرو

مشخصات فنی مدل دنده‌ای ساندرو تا حدی زیادی با تندر 90 یکسان است، البته در اواسط تولید جعبه‌دنده آن با نمونه پیشرفته‌تر JHQ جایگزین شد که عملکردی بهتری از خود نشان می‌دهد و مشکل روغن‌ریزی شایع در جعبه‌دنده‌های قدیمی تندر 90 و ساندرو را نیز ندارد.

دیگر تفاوت ساندرو نسبت به تندر 90 به کاهش 2 سانتی‌متری فاصله محوری مربوط می‌شود که گرچه بر روی راحتی سرنشینان عقب اندکی تاثیر گذاشته است، اما در عوض هندلینگ خودرو که یکی از ضعف‌های عمده تندر 90 به شمار می‌آمد، نیز اندکی بهبود یافته است. ارتفاع نسبتا بالای صندلی‌ها و شاسی از سطح زمین از دیگر نکاتی است که در زمان رانندگی با ساندرو محسوس به نظر می‌رسد و می‌تواند تا حدی حس تسلط بر جاده را نظیر خودروهای کراس‌اور به راننده منتقل کند.

طراحی داشبورد و تریم داخلی ساندرو مبتنی بر مدل فیس‌لیفت تندر 90 (تندر 90 پلاس عرضه شده توسط ایران خودرو) صورت گرفته و بهتر از مدل‎های قدیمی تندر 90 به نظر می‎رسد، اما بازهم مشکل کمبود تجهیزات رفاهی ساده‎ای مانند تهویه مطبوع اتوماتیک، سانروف، آینه برقی و... به قوت خود باقیست و طراحی نسبتا خشک و خشن قطعات کابین به نوعی اقتصادی بودن این خودرو را فریاد می‌کشند. با این حال به لطف کیفیت بالا و سابقه خوب تندر 90، ذهنیت مثبتی از دوام و قابل اطمینان بودن ساندرو در ذهن مشتریان شکل است.

در واقعیت هم ساندرو به لطف موتور شناخته شده K4M با قدرتی در حدود 105 اسب‌بخار و ضرایب مناسب جعبه‌دنده، عملکردی بهتر از خودروهای چینی را از خود نشان می‌دهد و در زمینه شتاب‌گیری یارای رقابت با بسیاری خودروهای گران‌قیمت‌تر از خود را نیز دارد. ترمزگیری، هندلینگ و سایر مشخصات دینامیکی ساندرو نیز در مقایسه با خودروهای چینی رقیب در کلاس قیمتی خودش قابل قبول به نظر می‌رسد.

برلیانس H320

برلیانس از جمله خودروهایی است که در چند سال اخیر توجه زیادی را در بازار کشورمان به سوی خود جلب کرده، جذابیت ظاهری مدل‌های سری H300 کمک زیادی به این جایگاه کرده است.

شایعه یکسان بودن پلتفرم خودروهای برلیانس با ب‌ام‌و سری یک، تنها به عنوان یک حربه تبلیغاتی به کار گرفته می‌شود و ریشه‌ای در واقعیت ندارد، همچنین پیشرانه و جعبه‌دنده مورد استفاده توسط برلیانس نیز شباهتی با مجموعه‌های فنی طراحی شده توسط ب‌ام‌و ندارد و تاکنون محصول مشترکی نیز توسط این دو خودروساز عرضه نشده است که بیانگر انتقال دانش فنی ب‌ام‌و به گروه برلیانس تلقی شود.

درون کابین طراحان چینی از نظم و طراحی اتوکشیده اروپایی‌ها پیروی کرده‌اند و فضایی قابل قبول را به وجود آورده‌اند که به سختی می‌توان از آن ایرادی گرفت، به خصوص که فضای کلی کابین نیز برای چهار سرنشین تقریبا مناسب است و اندکی وسیع‌تر از خودرویی مانند پژو 206 به نظر می‌رسد.

در زمینه فنی پیشرانه 1.5 لیتری برلیانس‌های H300 با نمونه مورد استفاده در مدل H200 یکسان است و به لطف استفاده از زنجیر تایم به جای تسمه تایم، می‌تواند هزینه نگهداری کمتری را به مالک خود تحمیل کند، ضرایب جعبه‌دنده دستی تقریبا خوب انتخاب شده‌اند و جعبه‌دنده اتوماتیک 4 سرعته سری h300 نیز برخلاف گیربکس AMT مورد استفاده برای مدل‌های H200 عملکرد کم‌نقصی را از خود نشان می‌دهد. اگر قدرت بیشتری بخواهید باید به سراغ نسخه‌های مجهز به پیشرانه 1.65 لیتری بروید، که 114 اسب‌بخار قدرت در اختیار راننده قرار می‌دهند.

فنربندی برلیانس از حیث عملکرد و میزان جذب ناهمواری‌ها عملکرد خوبی دارد و بالانس نسبتا خوبی بین سفتی و نرمی در گذر از پیچ‌ها را نشان می‌دهد، از همین رو می‌توان گفت که از نظر هندلینگ و فرمان‌پذیری، برلیانس H320 نسبت به ساندرو برتری نسبی دارد.

انتهای رپرتاژ آگهی