«شیار ۱۴۳» به نویسندگی و کارگردانی نرگس آبیار در سال ۱۳۹۲ ساخته شده است. آبیار که با این فیلم بر سر زبان‌ها افتاد، آثار شناخته شده‌ دیگری از جمله «نفس» ساخته ۱۳۹۴، «شبی که ماه کامل شد» ساخته ۱۳۹۷ نیز در کارنامه هنری این کارگردان دیده می‌شود. او که با داستان‌نویسی فعالیت هنری خود را آغاز کرده بود، توانست با ورود به سینما و ساخت فیلم‌های بلند، مستند و کوتاه آثار قابل توجهی را خلق کند و در جشنواره‌های داخلی و خارجی، جوایز متعددی را از آن خود کند. «شیار ۱۴۳» در سی‌ودومین دوره جشنواره فیلم فجر در بخش بهترین بازیگر نقش اول زن برای بازی مریلا زارعی و در بخش بهترین فیلم از نگاه تماشاگران موفق به دریافت سیمرغ بلورین شد.

مریلا زارعی با بازی در نقش «الفت»، مادری تنها و منتظر، بار دیگر توانست تا توانایی‌های بازیگری خود را به مردم نشان دهد و همچنین از سوی منتقدین مورد ستایش قرار گیرد. بازی زارعی در لحظات بی‌دیالوگ فیلم بی‌نظیر است و جذابیت‌های فیلم را دو چندان کرده است. این بازیگر سینمای ایران، تاکنون در فیلم‌های بسیاری از جمله «درباره الی» محصول ۱۳۸۷ و «هیس دخترها فریاد نمی‌زنند» محصول ۱۳۹۲ درخشیده است و توانسته جوایز بسیاری را از آن خود کند. گلاره عباسی، مهران احمدی و جواد عزتی از دیگر بازیگران مطرح سینمای ایران هستند که در این فیلم ایفای نقش می‌کنند.

داستان «شیار ۱۴۳» در کرمان و در جایی که یونس، پسر الفت، در کارخانه معدن مس کار می‌کند، می‌گذرد. قصه از آن‌جایی آغاز می‌شود که یونس به همراه چند تن از دوستانش به جبهه‌ جنگ رفته و این انتظار خانواده‌های آن‌ها، به خصوص الفت، به تصویر کشیده می‌شود. تمام فیلم حول محور روزهای انتظار الفت می‌گذرد. هیچ‌کس توان درک تنهایی و فشاری که او متحمل می‌شود را ندارد. مخاطب در طول فیلم همراه این مادر می‌شود و تنهایی و رنج‌های او را در یک تجربه‌ سینمایی، لمس می‌کند.

نگاه نرگس آبیار به موضوع انتظار مادران شهیدان، بسیار ساده و بدون شعار است و این ویژگی، از نکات برجسته و مثبت فیلم به حساب می‌آید. او با وجود اینکه سراغ کلیشه‌ها رفته و در لحظات بسیاری قصد دارد تا مخاطب را تحت تاثیر قرار دهد، اما باز هم تا حدودی از شعار دادن فاصله گرفته و در این کار موفق بوده است. آبیار در «شیار ۱۴۳» قصه خانواده‌های دیگر را هم موازی قصه الفت پیش می‌برد، اما تنهایی و انتظار الفت مدنظر کارگردان بوده است و تلاش کرده تا آن را از جهات مختلف بررسی کند.

از ضعف‌های فیلم شاید بتوان به ارتباط ضعیف الفت و یونس اشاره کرد که کارگردان به خوبی به اصلی‌ترین ارتباط درون فیلمش نپرداخته و مخاطب ارتباط درستی با آن‌ها برقرار نمی‌کند. این ضعف فیلم فقط به این دلیل که انتظار یک مادر برای فرزندش، توسط جامعه ما قابل درک است، آنچنان به چشم نمی‌آید و مخاطب می‌تواند با فیلم نرگس آبیار ارتباط برقرار کند. آبیار با وجود اینکه موضوع مهم و قابل احترامی را برای فیلمش انتخاب کرده، اما درون کار ضعف‌های فرمی بسیاری وجود دارد که در پشت اهمیت داشتن محتوای فیلم، پنهان شده است. با تمام این ضعف‌ها «شیار ۱۴۳» فیلم بی‌ادعا و ساده‌ای است که تمام تلاش خود را کرده تا مفهوم انتطار یک مادر را به درامی سینمایی تبدیل کند و نسبت به بسیاری از فیلم‌های دفاع مقدس با این موضوع به خصوص، توانسته بسیار موفق‌تر عمل کند.

انتهای پیام