به گزارش ایسنا، این تفاوت‌های ژنتیکی می‌تواند سن تقریبی آغاز یائسگی را پیش‌بینی و در نتیجه زنانی را که با احتمال یائسگی زودرس مواجه هستند، شناسایی کند.

یافته‌های این مطالعه در نشریه نیچر منتشر شده است. به عقیده این گروه از متخصصان، یافته‌های جدید می‌تواند به بهبود درمان‌های ناباروری منجر شود و همچنین زمینه‌ای برای مطالعات آتی در مورد پیشگیری از برخی گونه‌های سرطان و همچنین دیابت نوع ۲ باشد. 

دکتر کاترین روت از دانشگاه اکستر و از نویسندگان این مقاله، گفت: امیدواریم کار ما امکان‌های تازه‌ای فراهم کند که به برنامه‌ریزی زنان برای آینده کمک نماید.

وی افزود: با کشف علت‌های ژنتیکی بسیار بیشتری که سبب تغییر زمان یائسگی می‌شوند، نشان داده‌ایم که می‌توانیم پیش‌بینی کنیم کدام زنان ممکن است زودتر یائسه شوند و در نتیجه، برای طبیعی باردار شدن دچار مشکل و سختی باشند و چون ما با تفاوت‌های ژنتیکی متولد می‌شویم، می‌توانیم این اطلاعات را به زنان جوان بدهیم.

در این تحقیق، پژوهشگران داده‌های ژنتیکی جمع‌آوری‌شده از ۲۰۱ هزار و ۳۲۳ زن اروپایی‌تبار و ۸۰ هزار زن از جنوب شرق آسیا در زیست‌بانک بریتانیا (UK Biobank) را بررسی کردند.

آن‌ها همچنین از موش‌های آزمایشگاهی استفاده کردند تا آثار برخی ژن‌ها بر عمر باروری و تولیدمثل این جونده‌ها را بررسی کنند.

این متخصصان همچنین برخی آثار یائسگی زودرس یا دیررس بر سلامت را بررسی کرده‌اند.

یافته‌های آن‌ها نشان می‌دهد که یائسگی زودهنگام به دلایل ژنتیکی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد و با تحلیل سلامت استخوان و افزایش احتمال شکستگی استخوان مرتبط است.

به گزارش ایندیپندنت، اما از سوی دیگر، یافته‌ها حاکی از آن است که یائسگی زودهنگام خطر ابتلا به برخی انواع سرطان مانند سرطان تخمدان و سرطان سینه را کاهش می‌دهد. 

انتهای پیام