مریم حیدری بیرانوند در گفت‌وگو با ایسنا، در رابطه با چگونگی تأثیر درمان‌های سرطان در باروری، محافظت در طی شیمی درمانی و ... اظهار کرد: ممکن است به علت وجود مواردی مانند ناتوانی تخمدان‌ها در تولید تخمک بالغ، اختلال در برقراری پیام‌های هورمونی بین مغز و تخمدان و آسیب دیدگی رحم یا لوله‌های فالوپ بر اثر جراحی یا پرتودرمانی بعد از درمان سرطان ناباروری اتفاق بیافتد.

وی با اشاره به این‌که هر نوع درمانی تأثیرات خاص خود را بر روی باروری دارد، عنوان کرد: درمان سرطان نیز عوارضی در این زمینه دارد، اگر شکم یا لگن خاصره تحت عمل جراحی قرار گرفته باشد می‌تواند باعث جراحت در رحم یا تخمدان شود یا در لوله‌های فالوپ چسبندگی ایجاد کند که این آسیب ممکن است منجر به ایجاد اختلال در عمل لقاح شود.

حیدری با اشاره به این‌که شیمی درمانی نوع دیگر درمان سرطان محسوب می شود، عنوان کرد: شیمی درمانی بر سلول‌های سریع‌التقسیم سرطانی تأثیر می‌گذارد تا آن‌ها را نابود کند، در این بین برخی از داروهای مورد استفاده برای شیمی درمانی می‌توانند به تخمک‌ها و فولیکول‌های موجود در تخمدان‌ها آسیب برسانند که می‌تواند باعث دائمی یا موقت شود.

این متخصص زنان و زایمان ادامه داد: تأثیر داروها بر باروری به مواردی مانند سن، نوع و مقدار داروی مصرفی و طول دوره مصرف بستگی دارد.

وی با اشاره به این‌که پرتودرمانی نوع دیگری از درمان سرطان است که بر روی سلول‌های سریع‌التقسیم سرطانی در برخی نقاط خاص بدن تأثیر می‌گذارد، تصریح کرد: تابش این پرتوها می‌تواند بر سلول‌های سالم بدن نیز تأثیر بگذارد، هنگامی که پرتو مستقیماً بر لگن خاصره می‌تابد باعث وارد شدن صدمه به رحم و تخمدان‌ها می‌شود.

انتهای پیام