حسین بهلولی در گفت‌وگو با ایسنا، در آستانه روز جهانی مبارزه با مصرف مواد مخدر، اظهار کرد: تکنولوژی بستر دسترسی به فیلم ها و تبلیغات استفاده از مواد مخدر و گروه‌های موسیقی که مواد اعتیاد آوری همچون "گل" را تبلیغ می‌کنند، گرایش افراد به مصرف مواد را افزایش داده اما افرادی که در این محتوای تبلیغاتی مشغول ترویج مصرف مواد هستند، بعضا خود ورزشکارانی هستند که هیچ گاه مواد مصرف نمی‌کنند.

این روان درمانگر اعتیاد با بیان اینکه سیگار سکوی پرتاب اعتیاد است، درباره اهمیت نقش گروه‌های دوستی جوانان و نوجوانان در اعتیاد فرزندان به مواد، ادامه داد: خانواده نقش اصلی فرآیند درمان اعتیاد را دارد. خانواده می‌توان در درمان و یا گرایش فرد به سمت اعتیاد نقش داشته باشد. عدم حمایت خانواده و بی‌تفاوتی خانواده نسبت به فرزندان اوج آسیب پذیری فرزندان محسوب می‌شود. حتی پس از درگیری فرد با مصرف مواد، بی‌تفاوتی خانواده شروع  استیصال برای فرد معتاد است.

این روانشناس ادامه داد: اصلی‌ترین دغدغه جوان، نوجوان و به طور کلی فردی که درگیر اعتیاد شده، مصرف مواد و رسیدن به حس آرامش و حال خوش پس از مصرف مواد است. با گذر زمان، پس از اینکه فرد متوجه می‌شود تمام زندگی خود را صرف مصرف مواد و اعتیاد کرده است، از وصعیت خود خسته شده و این خستگی از مواد منجر به کنار گذاشتن آن می‌شود.

بهلولی معتقد است: مصرف کنندگان مواد اعتیادآور به مرور زمان فراموشکار شده و افت حافظه پیدا می‌کنند. از سوی دیگر عزت نفس و اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهند و توجه به همین شرایط می‌تواند در نهایت انگیزه‌ای برای ترک مواد باشد. زمانی افراد درگیر مصرف مواد اعتیادآور تصمیم به کنار گذاشتن مواد می‌کنند که جایگاه اجتماعی و... خود را با جایگاه پیشین مقایسه کرده و متوجه می‌شوند تا چه میزان افت کرده‌اند.

به گفته این روان درمانگر اعتیاد، شکست‌های پیاپی و ناکامی‌ها منجر به کنار گذاشتن مواد اعتیاد آور می‌شود. در عین حال افرادی که ترک می‌کنند همیشه در معرض لغزش و بازگشت هستند، از این رو باید با دوستان مصرفی خود مراوده نداشته باشند، در محیطی که مصرف داشتند حاضر نشوند، ابزار مصرفی خود را دور بریزند و حتی شماره فردی که از او مواد تهیه می‌کردند را از ذهن و گوشی خود پاک کنند چراکه ممکن است فرد بلغزد و به مصرف مواد بازگردد.

بهلولی با تاکید بر اینکه ترک کامل مواد اعتیادآور امکان پذیر است اما این ترک کامل به منزله عدم بازگشت دوباره نیست، تصریح کرد: چون فرد درگیر اعتیاد اعم از جوان و نوجوان کار اشتباهی انجام داده‌، طبیعتا خانواده نمی‌تواند به او اعتماد کند و لازم است اعتماد خانواده مجددا جلب شود، به شرطی که افراد قدم‌های نخستین ترک اعتیاد را بردارند، انگیزه این ترک در آنها ایجاد می‌شود.

این روانشناس با اشاره به اهمیت حمایت خانواده‌ها در ترک مواد، ادامه داد: لازم است خانواده‌ها از فررندان خود حمایت کنند. مصرف کنندگان مواد پس از ترک نوسانات خلق دارند پس خانواده به بازگشت روحیه آنها باید  کمک کند. خانواده و فردی که تصمیم به ترک اعتیاد گرفته باید با یکدیگر هماهنگ باشند به طوری که خانواده یک قدم در راستای ترک اعتیاد فرزند بردارد و خود فرد نیز قدم دیگر را بردارد.

این روان درمانگر اعتیاد در پایان توصیه کرد: لازم است آموزشهایی به خانواده‌ها داده شود، مخدرهای جدید و آسیب هایشان به خانواده‌ها معرفی شوند. خانواده‌ها باید مراقب فرزندان و دوست آنها باشند، با فرزندان صحبت و در مسائل خانه و خانواده از آنها مشورت بگیرند تا نوجوان و جوان تصور نکند از خانواده دور شده است.

انتهای پیام