به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، در این آزمایش از یک تونل باد پلاسما برای شبیه‌سازی شرایط ورود فضاپیماها به جو استفاده شده است و دمای گاز درون این تونل تا بیش از ۱۲ هزار درجه‌ی فارنهایت(۶ هزار و ۶۰۰ درجه سانتی‌گراد) گرم شده است و بادهایی با سرعت هزاران مایل بر ساعت در آن می‌وزند.

محققان در ابتدا مدلی مجازی از یک ماهواره ساختند تا نقاط ذوب مختلف را آزمایش کنند.

آژانس فضایی اروپا در بیانیه‌ای گفت: هنگامی که یک فضاپیما به صورت کنترل نشده وارد جو می‌شود اپراتور آن باید ثابت کند که خطر برخورد آن و ایجاد مشکل در زمین کمتر از یک هزارم است.

بنابراین سال گذشته شرکت(KDA) با حمایت آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی آلمان شروع به آزمایش میزان تخریب‌پذیری سیستم آرایه خورشیدی(SADM) یکی از ماهواره‌های خود کرد.

این گروه مدل‌های نرم‌افزاری ساختند که به آنها امکان آزمایش نقاط ذوب مختلف را پیش از استفاده از یک مدل سه‌بعدی در تونل باد پلاسما می‌داد.

این مدل شامل جعبه دنده، موتور، چرخ دنده، یاتاقان اصلی و محور است که در سیستم آرایه اصلی نیز یافت می‌شود.

اگرچه دانشمندان از پیچ‌های آلمینیومی جدید استفاده کردند که راحت‌تر ذوب می‌شود.

به گزارش لایو ساینس، زمانی که محققان اطلاعات بهتری از نقطه‌ی ذوب به دست آوردند شروع به ساخت یک مدل سه‌بعدی کردند و آن را در معرض بادهایی با شدت هزار مایل بر ساعت قرار دادند.

در چندین ثانیه این سیستم آرایه خورشیدی همانطور که در مدل‌سازی نرم‌افزاری پیش‌بینی شده بود، سوخت و بخار شد.

نتیجه‌ی اصلی این تحقیقات این بود که فروپاشی این آرایه با شبیه‌سازی‌های انجام شده مطابقت داشت.

اگرچه به دلیل وجود برخی از پارامترها برای تطبیق بهتر، مدل‌ها باید تغییر می‌کردند.

به گفته‌ی ناسا دستکم ۲۶ هزار قطعه زباله‌ی فضایی در مدار زمین وجود دارد که با سرعت ۱۷ هزار ۵۰۰ مایل بر ساعت در حال حرکت هستند.

این زباله‌های فضایی با توجه به سرعت و اندازه‌ای که دارند می‌توانند به ماهواره‌ها آسیب بزنند و ۵۰۰ هزار قطعه از آن‌ها می‌توانند باعث نابودی فضاپیماها شوند زیرا توانایی برخورد به سیستم‌های محافظتی، مخازن سوخت و کابین‌های فضاپیماها را دارند. ‌

اکثر زباله‌های فضایی به جو زمین بازمی‌گردند و آژانس فضایی اروپا امیدوار است این شبیه‌سازی به سوختن سریع‌تر و ایمن‌تر آن‌ها در جو زمین کمک کند.

انتهای پیام