به گزارش ایسنا، رضا صالحی امیری در اولین سمپوزیوم بین المللی دیپلماسی و حقوق بین المللی ورزشی با اشاره به اینکه دیپلماسی ورزشی یکی از پازل های دیپلماسی فرهنگی است، اظهار کرد: نیازمند گفتمان جدید و بازاندیشی نسبت به رویکردهای گذشته و سنتی در حوزه دیپلماسی ورزشی هستیم چرا که مفهوم دیپلماسی در عصر جدید تغییر کرده است و با پدیده متفاوتی روبرو هستیم و نگاه خود را باید با مفاهیم جدید تطبیق دهیم.

او ادامه داد: در گذشته دیپلماسی را در حوزه سیاسی تعریف می کردند و مبتنی بر اصل رقابت، قدرت و منافع بود، اما دیپلماسی عمومی در دیپلماسی جدید مدنظر قرار گرفته و دیپلماسی ورزشی یکی از مباحث جدی است.

رییس کمیته ملی المپیک با بیان اینکه هم اکنون با هماهنگی مقامات ارشد کشور به دنبال دیپلماسی فعالیت ورزشی با کشورهای حوزه خلیج فارس از جمله عربستان هستیم تا بتوانیم بستری برای دیپلماسی سیاسی و بازسازی روابط فراهم کنیم، گفت: در حقیقت دیپلماسی ورزشی یکی از ابزارهایی است که می تواند در کاهش تنش، افزایش فرصت، زیست مسالمت آمیز، تقویت روابط ملت ها اثرگذار باشد.

رییس کمیته ملی المپیک با اشاره به اینکه دیپلماسی سیاسی به راحتی شکل می گیرد، گفت: امروز توافق ما با عربستان سعودی برای برگزاری یک مسابقه دوستانه در ریاض و تهران باعث کاهش عصبیت سیاسی بین دو ملت خواهد شد.

صالحی امیری با اشاره به اینکه سیاست خارجی پویا می تواند به کمک ورزش پویا بیاید و ورزش نیازمند حمایت اقتصادی و سیاسی دولت ها است، گفت: به همین اتفاقی که در رقابت های مقدماتی جام جهانی برای ایران رخ داد توجه کنید و رویدادی که در کشور بحرین در حال برگزاری است باید در ایران انجام می شد، معتقد هستیم با یک تصمیم سیاسی این مساله به ورزش منتقل شد و ما از تمامی ابزارهای خود استفاده کردیم تا این اتفاق شکل نگیرد اما کنفدراسیون فوتبال آسیا یک تصمیم غلط را اتخاذ کردند و با منتقل کردن برگزاری مسابقات به بحرین، حق فوتبال ایران تضییع شد.

وی افزود: در این شرایط دیپلماسی سیاسی باید به کمک ورزش بیاید و برای موفقیت دیپلماسی ورزشی از دیپلماسی سیاسی کمک بگیریم.

دیپلماسی سیاسی به دولت‌ها و دیپلماسی فرهنگی به ملت‌ها تکیه دارد

رییس کمیته ملی المپیک با بیان این که دیپلماسی سیاسی به دولت‌ها اتکا دارد، اما دیپلماسی فرهنگی به ملت‌ها، خاطرنشان کرد:  در حقیقت تمرکز ما بر تغییر نگرش ملت‌ها در دیپلماسی فرهنگی است چراکه دلیل دیپلماسی سیاسی ناپایدار است چون با تغییر دولت‌ها منافع تغییر می‌کنند اما دیپلماسی فرهنگی مبتنی بر ارزش‌های پایداری است که بر ملت‌ها تکیه دارد.

صالحی امیری با اشاره به این که ناآگاهی و ناآشنایی مدیران ما با ظرفیت دیپلماسی فرهنگی یکی از مسائلی است که با آن روبه‌رو هستیم، عنوان کرد: اگر بپذیریم یکی از کانون‌های دیپلماسی فرهنگی، ورزش است بنابراین صرفا به دنبال رقابت نخواهیم بود بلکه به دنبال شناخت ملت‌ها، ظرفیت‌های جدیدی شکل خواهیم داد، باید بدانیم که در دیپلماسی ورزشی به دنبال اثبات خود نیستیم بلکه به دنبال شناخت مشترکات فرهنگی برای تعامل بیش‌تر ملت‌ها خواهیم بود و در این نگاه تغییر جدیدی باید در گفتمان سیاسی کشورها شکل بگیرد.

او در ادامه با بیان این که کره جنوبی در حوزه سینما، تولید فیلم و انیمیشن به منظور انجام یک برنامه ۱۰ ساله ۴۰ میلیارد دلار، سرمایه‌گذاری تعریف کرده‌ تا بتوانند انبوهی از تولید محتوا برای ارائه به مخاطب خود داشته باشند، گفت: عدد ۴۰ میلیارد دلار بسیار بزرگ است و کره‌ای‌ها این گونه فرهنگ کشور خود را به دنیا معرفی کرده و علاوه بر این ارزش اقتصادی را برای تولیدکنندگان ایجاد می‌کنند. جالب است بدانید که در چین این عدد ۱۲۰ میلیارد دلار و در آمریکا ۸۰ میلیارد دلار است و ایران تقریبا در این حوزه جایگاه جدی ندارد و کل بودجه ما کم‌تر از ۲۰۰ میلیون دلار است.

قزاقستان، رقیب اصلی ایران در آسیا

رییس کمیته ملی المپیک با تاکید بر این که دیپلماسی ورزشی مکمل دیپلماسی فرهنگی و سیاسی است، گفت: قزاقستانی‌ها در حوزه ورزش سرمایه‌گذاری سنگینی را مدنظر قرار داده‌اند و رقیب اصلی ما در آسیا هم اکنون قزاق‌ها هستند که در رتبه چهام و پنجم با آن‌ها رقابت داریم و بعد از سه قدرت اول آسیا در ۵۰ سال گذشته یعنی چین، ژاپن و کره جنوبی مشغول فعالیت هستیم.

سرمایه‌گذاری ۶۰ میلیارد دلاری قطری ها در حوزه ورزش

صالحی امیری ادامه داد: قطر نیز در حوزه ورزش سرمایه‌گذاری سنگینی انجام داده که معادل ۶۰ میلیارد دلار برای زیرساخت‌های ورزشی است و دو رویداد بزرگ ۲۰۲۲ جام جهانی فوتبال و ۲۰۳۰ رقابت‌های بازی‌های آسیایی را میزبانی خواهد کرد  و امروز هاب منطقه‌ای ورزش در آسیا بعد از چین، قطر است.

صالحی امیری با بیان این که بودجه رسمی سال ۱۴۰۰ تمامی نهادها های ورزشی ایران تقریبا معادل یک میلیارد دلار برای جامعه ۸۵ میلیون نفری است، گفت: این درحالی است که کشور ما ۶.۵ میلیون ورزشکار در حوزه قهرمانی دارد.

او با اشاره به این که دیپلماسی ورزشی به راحتی شکل می‌گیرد و با پیچیدگی همراه نیست، عنوان کرد: نکته مهمی که باید به آن توجه داشته باشیم این است که دیپلماسی ورزشی، پروژه محور تعریف نشود و نگاه استراتژیک به آن داشته باشیم که حداقل بازه زمانی آن ۲۰ سال است و برای قرار گرفتن در وضع مطلوب باید در این بازه زمانی به صورت برنامه‌ریزی شده گام برداریم.

مهم‌ترین چالش در مدیریت ورزش ایران

رییس کمیته ملی المپیک با تاکید بر این که مهم‌ترین چالش در مدیریت ورزش ایران این است که برش‌های کوتاه مدت و نگاه نزدیک‌بین به مساله داریم و مهم‌ترین انحراف مدیران ما توجه به نگاه کوتاه مدت به جای نگاه بلندمدت است و در این راستا باید نگاه ابزاری را به نگاه استراتژیک تغییر دهیم.

صالحی امیری افزود: باید در نگاه استراتژیک به این نقطه برسیم که در ۱۰ سال آینده جزو سه قدرت اول و در ۲۰ سال آینده قدرت اول آسیا باشیم و در غیر این صورت دچار روزمرگی خواهیم شد و تمام توجه ما به این سمت خواهد بود تا ورزشکار به سکو و سکه برسد و تبلیغات آن را برای شیرین کردن کام ملت داشته باشیم.

وی با اشاره به این که حاشیه ورزش بسیار فربه است و جذابیت دارد، اظهار کرد: مدیران ورزشی باید توجه داشته باشند که درگیر حاشیه ورزش نباشند چرا که زمان‌بر است، انرژی می‌گیرد و هیچ سودی در درازمدت ندارد.

رییس کمیته ملی المپیک در بخش دیگری از صحبت‌هایش که  به صورت ارتباط تصویری با پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی انجام می‌شد، گفت: در حال حاضر کماکان ورزش ایران تکلیف خود را با لژیونرها مشخص نکرده است آن  هم در شرایطی که یکی از موارد جدی در حوزه صادرات، صادر کردن ورزشکار است و لژیونر در ورزش امروز به عنوان یک منبع تولید اقتصادی به شمار می‌رود و شخصیت و ارزش ملی ایجاد می‌کند و باید سطح ورزش از سکه و سکو به سطح هویت‌سازی تغییر دهیم.

اعتراف در مورد کرسی‌های بین المللی ورزش ایران

صالحی امیری با اشاره به این که کمتر از ۱۰ درصد کرسی‌های ورزش ایران موثر و بیش از ۹۰ درصد غیر موثر هستند، گفت: یکی از کانون‌های تولید فرصت در دیپلماسی ورزش، کرسی‌های بین‌المللی است و ورزش در دنیای امروز به عنوان قدرت نرم مطرح است.

او ادامه داد: بحث دیگر در ورزش ایران به مقوله سکو باز می‌گردد، متاسفانه اتکای ورزش کشور به بودجه دولت است و در ایران حداکثر حمایت از سوی دولت به حوزه ورزش قهرمانی صورت می‌گیرد، اما باید بدانیم که توان دولت محدود است و سرمایه‌گذاری برای کسب قدرت نرم که شامل ورزش می‌شود لازم است.

انتهای پیام