فرنوش حقانی پور در گفت وگو با ایسنا، دختر را سرشار از عشق و احساس و همدلی و پاکی و بی قراری دانست و اظهار کرد: دل دختران معصوم و همیشه نگران است، اما این نگرانی شیرین است که باید با مهارت آموزی بتوانند از زندگی لذت ببرند و این عشق و پاکی را توسعه و به دیگران انتقال دهند.

وی تربیت را جنسیتی ندانست و افزود: والدین در برابر فرزندان خود اعم از دختر و پسر تا همیشه وظیفه دارند، زیرا شما آنان را به این دنیای قشنگ دعوت کردید و باید به آنان خدمت کنید.

این روانشناس، با اشاره به تفاوت های دختر و پسر، خاطرنشان کرد: از نظر روانشناسی تمایلات دختران و پسران با هم تفاوت دارد و این تفاوت ها منجر می شود در روش های تربیتی نیز تفاوت هایی ایجاد شود.

حقانی پور، با بیان اینکه برخی از والدین از دختران انتظار مطیع بودن دارند و به پسران اجازه هر کاری را می دهند، عنوان کرد: اینگونه رفتارها که همراه با محدودیت است فرزندان را به همان سمت و سو سوق می دهد و دختران بیشتر لطمه می خورند.

وی حوزه اثرپذیری زنان را از راه گوش و مردان را از راه چشم دانست و گفت: دختران دوست دارند که شنیده شوند، یعنی وقتی با شما صحبت می کنند دوست دارند که با توجه کامل تاییدشان کنید لذا والدین حرف های دختران را بشنوند و نگاهشان کند و جملات انعکاسی به کار گیرند که یک رفتار تربیتی مثبت است.

این روانشناس، با بیان اینکه پسران بیشتر به دنبال جلب توجه والدین هستند، خاطرنشان کرد: پسران بیشتر دوست دارند که والدین به کارهایشان نگاه کنند و آنان را تایید کنند.

وی با اشاره به تحقیقات علمی صورت گرفته بر روی نوزادان دختر و پسر، یادآور شد: وقتی یک نوزاد گریه می کند نوزادان دختر کنار او نیز گریه می کنند که نشان دهنده ویژگی همدلی و بی قراری در دختران است و حساسیت شنوایی آنان را نشان می دهد.

حقانی پور، با بیان اینکه دختران مادران را الگوی خود می دانند، گفت: دختر مینیاتوری از مادرش است و مادران با جریان تربیت دختر خود تجریه خاصی را تجربه خواهند کرد و بازتابی از خودشان را در وجود دختران خود می بینند.

وی ادامه داد: مادرانی که دختر دارند، دچار رشد تحولی دوجانبه هستند، یعنی علاوه بر اینکه خودشان رشد پیدا می کنند، دختر نیز به کشف مادر کمک می کند.

این روانشناس، مادر را الگوی دختر و پدر را الگوی پسر دانست و خاطرنشان کرد: اولین جنس مخالف برای پسران مادر و اولین جنس مخالف برای دختران پدر است و لذا تربیت در سنین کم که دختران و پسران تفاوت های آناتومیک خودشان را درک می کنند، بسیار مهم است تا به غلط رنج ناشی از این تفاوت بر دختران تحمیل نشود.

وی با بیان اینکه فرق گذاشتن بین دختر و پسر اعتماد به نفس دختران را تهدید می کند، متذکر شد: اگرچه رابطه مادر و دختر بسیار عمیق است، اما هر دو والد در تربیت فرزندان به ویژه دختران نقش دارند لذا برای رفع مشکلات نباید صرفا به دنبال درمان باشیم، بلکه باید ریشه های مشکلات را پیدا کنیم.

حقانی پور، رابطه کنترلی مادر بر دختر را یک رابطه ناکارآمد دانست و اضافه کرد: برخی از مادران همیشه در حال کنترل دخترشان هستند و به این کنترل گری افتخار می کنند که اصولا با عصبانیت و بی تفاوتی نسبت به فرزند همراه است.

این روانشناس، با اشاره به پیامدهای قطع رابطه عاطفی بین مادر و دختر، عنوان کرد: در برخی از مواقع مادر به علت طلاق یا فوت در دسترس نیست که دختران را در معرض آسیب قرار می دهد، اما گاها مادر هست اما خبری از بوسیدن و بغل کردن و عشق ورزیدن به دختر نیست؛ در حالی که دختران بیش از پسران به محبت کردن و عشق ورزیدن نیاز دارند.

وی از مادران خواست رابطه قضاوت و انتقاد را کنار بگذارند و گفت: اخیرا شاهد کودکان غنیمتی هستیم، یعتی والدین فرزندان را نوعی دستاورد برای خود می دانند و با آنان در فضای مجازی یا در جمع دوستان و آشنایان خودنمایی می کنند.

حقانی پور، با بیان اینکه فرزندان ما همه موفقیت ها را با تلاش خودشان به دست آورده اند، عنوان کرد: والدین وظیفه دارند که فرزندان را به سمت توانمندی ها و استعدادهایشان هدایت کنند.

وی با اشاره به خطر واژگونی نقش، یادآور شد: برخی از والدین نسبت به فرزندان جوان خود به ویژه دختران انتظار خدمات مالی و عاطفی دارند که نوعی سوءاستفاده محسوب می شود.

این روانشناس، رابطه دشمنی مادر و دختر را یکی دیگر از روابط ناکارآمد دانست و اظهار کرد: برخی از مادران با دختران خود در خرید و تحصیل و ... رقیب می شوند و این رقابت دشمنی ایجاد می کند.

وی پیامدهای روابط ناکارآمد مادر و دختری را اعتماد به نفس پایین، افسردگی، دلبستگی و عدم وفاداری در زندگی برای دختران دانست و متذکر شد: مادران دائما نگران دختران نباشند و تمام کارهای آنان را انجام ندهند، زیرا این کار مادر خوب بودن نیست.

حقانی پور همچنین از پدران خواست قهرمان زندگی دختران خود باشند و تصریح کرد: پدران برای دختران مهربان و قوی باشند و به دختران این اطمینان را دهند که همیشه کنار آنان خواهند ماند. همچنین والدین اجازه دهند فرزندان از اشتباهات خود سخن بگویند و مجبور به دروغ گویی نشوند.

انتهای پیام