به گزارش ایسنا، محمد رضا بهرامی در نشست «افغانستان؛ از صلح داخلی تا بی‌طرفی تضمین شده بین المللی» که توسط موسسه مطالعات ایران و اوراسیا (ایراس) به صورت وبینار برگزار شد، اظهار داشت: روند فعلی صلح افغانستان از توافق دوحه بین طالبان و آمریکا آغاز شده است. توافق دوحه را یک توافق ناقص می دانم که مبنای اصلی آن شتاب و ملاحظات طرف آمریکایی است و واقعیات افغانستان ساده سازی شده است.
وی با بیان اینکه صلح دوحه دارای نقاط ضعفی است، گفت: از جمله اینکه این صلح به دولت قانونی افغانستان فرصتی برای حضور نداد و در واقع از آن مشروعیت زدایی کرد و به طالبان مشروعیت و هویت سیاسی داد. توافق دوحه نوعی رقابت بین برخی کشورها برای تعامل با طالبان ایجاد کرد. در این توافق هیچ تضمینی از سوی طالبان برای آتش بس با دولت افغانستان وجود نداشت. 
سفیر سابق کشورمان در افغانستان همچنین بیان کرد: در متن توافق دوحه از طالبان خواسته شده تا اجازه فعالیت علیه آمریکا نداشته باشد یعنی طالبان می تواند علیه دیگران عمل کند و این یعنی استفاده ابزاری از طالبان. توافق دوحه روحیه پیروزی را به طالبان القاء کرد.

بهرامی خاطر نشان کرد: آمریکا و طالبان از توافق دوحه عبور نمی‌کنند و آن را حفظ می کنند. بعید است مناسبات آمریکا و طالبان به قبل دوحه برگردد.
وی در ادامه یادآور شد: نشست استانبول در واقع رویکرد دولت جدید آمریکا نسبت به صلح افغانستان است‌ و به نظر می رسد استانبول ایجاد شد تا خلأهای مربوط به دوحه را پر کند. 
بهرامی با بیان اینکه این نشست در۲۴ آوریل برگزار می شود، گفت: طالبان تاکید دارند توافق دوحه باید به صورت کامل اجرا شود یعنی اول ماه می همه نیروهای خارجی افغانستان را ترک کنند و هفت هزار زندانی طالبان آزاد شوند. نام رهبران طالبان از لیست تحریم ها ی سازمان ملل متحد خارج شود و اعلام کرده که تا این شروط محقق نشود در نشست استانبول حاضر نمی شود.
این دیپلمات کشورمان افزود: نشست استانبول یک روند است نه یک واقعه. باید بپذیریم افغانستان در آستانه تحول است که جزییات آن مشخص نیست. طالبان به دلیل توافق دوحه احساس برتری می کند. هیچ علامت مشخصی از طالبان دریافت نکرده ام که علاقمند به مشارکت سیاسی باشند یعنی نمی خواهند بحران فعلی را به لحاظ سیاسی حل کنند. حتی موقعیت آمریکا نسبت به سال گذشته ضعیف تر شده و قدرت یکسال گذشته را ندارد.
بهرامی در پایان این نشست در پاسخ به سوالی درباره نقش کشورهای منطقه و فرامنطقه‌ای در روند صلح افغانستان گفت: بحران افغانستان به نوعی با پیچیدگی های منطقه ای درگیر شده و بدون توجه به رقابت های منطقه ای نمی توان به صلح افغانستان پرداخت. شرایط حاکم بر افغانستان نباید تغییری در توازن منطقه ایجاد کند. البته نباید بحران فعلی افغانستان را منحصر به رقابت های موجود در منطقه کنیم و نسبت به کشورهای فرامنطقه‌ای بی توجه باشیم.
وی تصریح کرد:هر آنچه موجب ثبات و امنیت افغانستان شود منافع جمهوری اسلامی ایران را تامین می کند. ایران در مضرات قاچاق مواد مخدر، جنگ و ناآرامی در افغانستان شریک است و هر عاملی که این مسایل را از بین ببرد به نفع ایران هم هست.

بهرامی درباره هدف تعاملات ایران و طالبان نیز اظهار کرد: من کماکان منتظر مشاهده علامتی از سوی طالبان برای مشارکت در قدرت سیاسی هستم ولی این علامت را تاکنون ندیده ام. آنها نمی خواهند بحران فعلی را به لحاظ سیاسی حل کنند ولی این بدان معنا نیست که ما تلاشی برای رسیدن به اهداف خود نداشته باشیم. تعاملات ما با طالبان با هماهنگی دولت افغانستان بوده و هدف ما وارد کردن طالبان به سوی مشارکت سیاسی در افغانستان است.
انتهای پیام