سید محمدجواد سادات فاطمی، استاد و پیشکسوت قرآنی، در این مراسم که امروز، ۱۸ فروردین‌ماه، در سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی برگزار شد، اظهار کرد: پس از ۴۰ سال  فعالیت قرآنی به این نتیجه رسیده‌ام که نباید به افراد روانخوانی، تجوید و روخوانی قرآن تدریس کرد، بلکه باید نوجوانان و جوانان این سرزمین را عاشق قرآن کرد، چراکه هر شخصی ممکن است از راهی عاشق قرآن شود. به ‎عنوان مثال، هرکس در باب ایمان به ثواب کار خیر فعالیتی می‎‌کند، فردی مدرسه می‌‏سازد، فرد دیگری به برپایی مراسم عزاداری ایام محرم و صفر تأکید فراوان دارد، لذا تقید افراد در کار خیر متفاوت است. همین‌گونه در مسیر قرآن نیز هرکس رشته‌ای را انتخاب می‌کند؛ فردی به‌سمت حفظ قرآن، دیگری به‎‌سمت قرائت و فرد دیگری به‌سمت پژوهش، هنر و سایر حوزه‌های قرآنی می‌رود.

وی ادامه داد: ورود به همه این رشته‌ها خوب است، مشروط بر اینکه با انس با قرآن همراه باشد، چراکه انسان روش زندگی خود را از روی آنانکه دوستشان دارد انتخاب می‌کند و به‌همین خاطر است که دوستیابی در دین اسلام مهم است، چرا که دوستان بر عملکرد انسان تاثیرگذار هستند، لذا اگر فرزندان ما عاشق قرآن و مانوس به قرآن باشند، قرآنی رفتار خواهند کرد.

سادات‌فاطمی با بیان این‌که «چه کنیم که فرزندان ما عاشق قرآن شوند؟»، تصریح کرد: این همان موضوعی است که مسئولان و متولیان امر، در این خصوص باید فکر و برنامه‌ریزی کنند و خود را ملتزم به این موضوع بدانند. لذا بر اساس دستور امام معصوم که فرمودند «کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَیرِ ألسِنَتِکُم»، باید به غیر زبان دعوت کنیم، تنها بازی و سخنرانی تاثیری ندارد و توصیه می‌کنم، به غیر از زبان رفتار کنیم. اگر مدیران ما به غیر از زبان و در مقام عمل برآیند، مشکلات قرآنی و در ذیل آن مشکلات حوزه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی در جامعه حل‌وفصل می‌شود، چرا که قرآن کتاب زندگی ماست.

کمال‌الدین غراب، پژوهشگر و مترجم قرآن کریم، نیز در ادامه این مراسم با اشاره به آیه ۱۲۹ سوره بقره که خداوند می‌فرماید «رَبَّنا وَابعَث فیهِم رَسولًا مِنهُم یَتلو عَلَیهِم آیاتِکَ وَیُعَلِّمُهُمُ الکِتابَ وَالحِکمَةَ وَیُزَکّیهِم إِنَّکَ أَنتَ العَزیزُ الحَکیمُ»، بیان کرد: این آیه رسالت انبیاء را بیان می‌کند که نخست باید دانش را به مردمی که نمی‌دانند، بیاموزد و سپس فلسفه آن دانش را به مردم توضیح دهد و به عنوان مرشد اصلی در عمل به آن جامعه عمل بپوشاند.

وی افزود: در جامعه ما جای بحث‌های آزاد اندیشی خالی است، در حالی که در خارج از کشور افراد مختلف با انگیزه‌های مختلف با راه‌اندازی مجمع بحث‌های آزاداندیشی پیرامون قرآن و پیامبر اعظم(ص) تشکیل می‌دهند. من به درست و یا غلط بحث که در برخی از این جلسات نیز تشکیک هم می‌اندازند کاری ندارم، لذا برای ایجاد جنب‌وجوش قرآنی و دمیده شدن روح تازه به فعالیت‌های قرآنی برپایی کرسی‌های آزاد اندیشی با محوریت قرآن و دین ضرورت دارد.

این پژوهشگر و مترجم قرآن کریم عنوان کرد: اگر جوان ما سوالاتی از دین و قرآن دارد باید به راحتی و بدون ترس آن را مطرح کند و وظیفه ما این است که پاسخگو باشیم. این امر در کشور ما مهجور است و اهتمامی در این راستا نشده است، در حالی که اگر بخواهیم قرآن زنده باشد، باید به بحث‌های قرآنی پرداخته شود، ضمن اینکه بدون سوال، شک و تردید هم امکان ندارد و نمی‌توان پاسخی برای آنان یافت.

غراب اضافه کرد: پدید آوردن جنب‌وجوش در این حوزه لازم است و وظیفه آن بر عهده مسئولین در دانشگاه‌ها است. نمی‌گویم با آن عده که در خارج از کشور چنین بحث‌هایی را مطرح می‌کنند وارد جدال شویم، بلکه می‌توان با آن عده در خارج از کشور نیز بحث کرد و تعامل داشت و با روشنگری پیش رفت تا سوالات پیرامونی جوانان در این حوزه‌ها با پاسخ منطقی همراه باشد.

وی اضافه کرد: پاسخ عالمانه به سوالات دینی و قرآنی جوانان ضرورت دارد، در غیر این صورت جوانان با تشکیکاتی در این حوزه روبه رو خواهند شد، برخی حتی در اصل قرآن برای جوانان ایجاد تردید می‌کنند، برای این شبهات باید پاسخ داشته باشیم، لذا اگر پاسخی برای این شبهات نباشد، جوانان تحت‌تاثیر آن صدای یک سویه قرار گرفته و صاحب آن اعتقادات می‌شوند.

انتهای پیام