به گزارش ایسنا منطقه بوشهر، عضو کانون ملی منتقدان تئاتر ایران عنوان کرد: کارگران سرمایه‌های اجتماع و عنصر مهم تولید ثروت در صنعت به شمار می‌روند. تصور کنید با اخراج و از کار بیکار شدن آنها معضلات بعدی گریبان گیر خانواده‌ها می‌شود.
جواد متین افزود: جامعه پیش از اثر وجود دارد و همین امر نویسنده را مشروط می‌کند و نویسنده نیز به بازتاب و بیان جامعه می‌پردازد.
وی خاطرنشان کرد: جامعه در اثر ادبی وجود دارد و ما می‌توانیم با تامل ردپای آن را در اثر ادبی باز یابیم. به این نظریه جامعه شناسی محتوا اطلاق می‌شود.
این هنرمند و بازیگر تاکید کرد: جامعه شناسی ادبیات مطالعات خود را بر محتوای آثار ادبی و جوهر اجتماعی آن و روابط متقابل ادبیات و جامعه متمرکز می‌کند. "هانری زالانسکی" معتقد است با صورت پردازی از محتوای آثار و رده‌بندی آنها، کاملترین مصالح برای بررسی جامعه شناختی ادبیات فراهم می‌آید.
متین عنوان کرد: هر نویسنده‌ای در دوران خود به مجموعه‌ای از پرسش‌ها و مسائل اجتماعی پاسخ می‌گوید و می‌توان گفت مسائل اجتماعی و فرهنگی جامعه خود را ارزیابی می‌کند. لئولونتال محتوای اثر ادبی را در سندی اجتماعی بر می‌خواند و انعکاس زندگی اجتماعی در ادبیات را نه تنها ساختاری بلکه ساخت‌شناسی برمی‌شمرد.
عضو کانون ملی منتقدان تئاتر ایران در میزان سی‌وسوم با محور نقد و بررسی نمایش قند خون گفت: "قند خون" واجد اعتباری از خالق خود یعنی لیلی عاج و جامعه است، جامعه‌ای که متاسفانه به مجموعه فعالیت‌های صنفی کارگران اهمیت نمی‌دهد و از کنار آلام این قشر از جامعه به آسودگی عبور می‌کند. لیلی عاج خود کارگرزاده و آشنا با روحیات مردم این قشر از اجتماع است.
وی ادامه داد: نمایش "قند خون" با طرح موضوع -کام کارگران کارخانه قند تلخ است و کسی هم پیدا نمی‌شود به دادشان برسد- به انعکاس موضوع اجتماعی و پدیده درد کارگرانی می‌پردازد که در گوشه گوشه این مملکت به دلایل مختلف از کار بیکار شده‌اند. غافل از آن که این پدیده چه تبعات اجتماعی به همراه خواهد داشت.
این منتقد هنری خاطرنشان کرد: آمارها نشان داده افزایش بزه، اعتیاد، طلاق، خودکشی و مشکلات فراوان روحی و روانی با بیکاری نسبت مستقیم دارد. "قند خون" بر یکی از خانواده‌هایی که مردشان بیکار شده متمرکز است. از این رو اجرای این نمایش نیز به کارگران این کارخانه تقدیم شده است.
جواد متین با ارائه شرحی از داستان آنچه در نمایش قند خون می گذرد، اینگونه روایت کرد: کوهستان که یک مهاجر کرد است به خاطر تعطیلی کارخانه قند از کار بیکار شده است و به جای بخشی از مطالباتش به او قند داده‌اند و حالا همسرش پروانه با شکستن قندها و بسته‌بندی آن، قندها را به سوپرمارکت محل می‌دهد و به جای آن مایحتاج زندگی می‌گیرد. شوهرخواهر کوهستان، زنش را به بهانه بیکاری طلاق داده و حالا شیرین -خواهر کوهستان- با وضعیت روحی نامناسب با آنها زندگی می‌کند. کوهستان در تلاش است تا در مسابقه فوتبال ملی پیش رو با چاپ کردن یک بنر و در دست گرفتن آن وضع خود و همکارانش را به گوش مردم و مسئولان برساند. او توسط افرادی که در این تعطیلی سودی دارند تهدید می‌شود.
عضو کانون ملی منتقدان تئاتر ایران اظهار کرد: مدت زمان این نمایش ۶۰ دقیقه است از این رو در مدت نسبتا کوتاه مذکور پرداخت مناسب و البته اغراق‌آمیز از حوادث و رویدادهای اساسی در اثر وجود دارد که همراه با عنصر طنز یک فضای جذاب برای مخاطب بوجود می‌آورد.
وی افزود: ضدونقیض‌های موجود در انتخاب نام‌ها، نشانه‌ها و حتی رویدادها چه در متن اثر ادبی و چه در اجرا از "قند خون" اثری قابل تامل ساخته است. با این حال "قند خون" در کارگردانی آنقدر مرعوب طراحی صحنه خود شده که از عدم طراحی مناسب هندسی برای میزان صحنه‌ها رنج می‌برد.
این بازیگر تئاتر بیان کرد: علی رغم بازی‌های درخور و متناسب و به‌قاعده بازیگران برای نقش‌های موجود، اما در بیان واژه فرسایی و تکرار نام شخصیت‌ها توسط دیگر بازیگران مثل فراوانی قند و اساسا بر بستر قند شکل گرفتن اجرا تماشاگر را از لذت دیداری و شنیداری اشباع می‌کند. تضاد مفهوم عناصر در طراحی صحنه نسبت به محتوا و نام کاراکترها با آنچه از آنها انتظار می‌رود نشان از هوشیاری خاصی دارد که تفکر برانگیز است و تماشاگر را با علامت‌های سئوال بی شماری در خصوص قصه‌ای سرراست از سالن خارج می‌کند.
سی‌وسومین نشست واحد نمایش حوزه هنری بوشهر و کانون ملی منتقدان تئاتر ایران با موضوع نقد و بررسی نمایش "قند خون" به نویسندگی و کارگردانی لیلی عاج، در حوزه هنری بوشهر با حضور و استقبال جمعی از هنرمندان تئاتر برگزار شد.
انتهای پیام