دکتر ابوالفضل حکیم‌پور، پزشک اورژانس در گفت‌وگو با ایسنا، درباره شایع‌ترین آسیب‌های وارد شده به افراد در چهارشنبه سوری گفت: به طورکلی آسیب‌های چهارشنبه سوری دو دسته هستند، دسته اول آسیب‌هایی است که به جسم افراد وارد شده و در اثر شعله آتش و حرارت و انفجار بوده و قابل مشاهده است، همان آسیب‌هایی که می‌توان آن را به تصویر کشید. اما دسته دوم آسیب‌های روحی و غیرمستقیم است و نمی‌توان آن را دید و ممکن است اثرات مخرب زیادی را در افرادی ایجاد کند که حضور و نقش مستقیم ندارند. این آسیب ها عمدتا گروه های آسیب پذیر مثل زنان باردار، افراد مسن، بیماران قلبی و کودکان و نوزادان را شامل می شود به نوعی که می تواند کشنده باشد.
وی با اشاره به آسیب‌های جسمی شایع در چهارشنبه سوری گفت: آنچه که در آمارها وجود داشته و طی سال‌ها در ایام چهارشنبه سوری نیز با آن مواجه بودم این است که چشم‌ها و پس از آن دست‌ها بیشترین آسیب را در این چهارشنبه‌سوری می‌بینند و همچین آسیب های شنوایی موقتی از حوادث شایع هستند. متاسفانه بیشترین مراجعات ناشی از حوادث چهارشنبه سوری مربوط به آسیب‌های چشمی است.
آسیب‌های روانی چهارشنبه‌سوری هم مهم است
این پزشک به آسیب‌های روانی نیز اشاره کرد و افزود: نباید از آسیب‌های روانی که در پی موج انفجار و ... ایجاد می‌شود هم بی‌توجه باشیم. مخصوصا آنکه بسیاری از افرادی که دچار این آسیب می‌شوند، ممکن است هیچ نقش و حضوری در این مراسم نداشته باشند و تنها تحت تاثیر موج انفجار و شوک ناشی از صدای مهیب انفجار دچار عوارض ناشی از آن شوند.
حکیم‌پور با اشاره به شرایط شیوع کرونا و چهارشنبه‌سوری نیز اظهارکرد: امسال چهارشنبه سوری با تهدید دیگری هم همراه است و آن خطر شیوع و ابتلا به کروناست. کرونا هم افراد مجتمع در خیابان ها که مشغول برپایی آتش هستند را تهدید می‌کند و هم مصدومان امشب و همراهانشان را که در اثر ازدحام جمعیت در بخش اورژانس بیمارستان‌ها که بخشی از ظرفیت آن به کرونا اختصاص دارد موجب می شود و همین موضوع هم احتمال ابتلای دیگر افراد به کرونا را افزایش می‌دهد و هم حجم فعالیت کادر درمان را بیشتر می‌کند.
این پزشک ادامه داد: در همین راستا توصیه ما به مردم این است که از حضور در معابر و خیابان‌ها در چهارشنبه سوری و نیز انجام هرگونه اقدام پرخطر خودداری کنند و نه تنها از وسایل منفجره استفاده نکنند بلکه از عبور و مرور در خیابان های پر خطر جدا پرهیز کنند. امیدواریم امسال کوچکترین خطری متوجه هیچیک از هم میهنانمان نشود.
شبی که با نارنجک دستی کور شدم!
ایسنا با یک قربانی چهارشنبه سوری هم گفت‌وگو کرده است. "اشکان" ۲۴ ساله است و در شب چهارشنبه سوری سال ۹۳ بینایی یکی از چشم هایش را از دست داد.
او درباره آنچه برسرش آمده به ایسنا گفت: شب چهارشنبه سوری بود که در محله امامزاده حسن بودم. واقعیت این است که نارنجک دستی هم درست می کردم و خودم در میانه ماجرا حضور داشتم اما سرکوچه ایستاده بودم که ناگهان یک نارنجک دستی جلوی پایم منفجر شد.
اشکان ادامه داد: دود زیادی همه جا را گرفت و نمی دانم اصلا نارنجک را از کجا به سمت من پرت کردند. فکر می کنم از بالای ساختمان بود اما وقتی به خودم آمدم که احساس می کردم داخل جمجمه ام پر از درد و خون شده و حال خوبی نداشتم.
وی با بیان اینکه فرد دیگری هم در کنارش دچار مصدومیت شده بود، گفت: در همان حال و در حالی که شرایط خوبی نداشتم تعدادی از دوستان فرد کناری من که او هم به دلیل انفجار نارنجک مصدوم شده بود به سمت من آمده و چون من را دقایقی قبل در حال پرتاب نارنجک دیده بودند با من درگیر شدند. آنها تصور می کردند نارنجکی که من انداخته‌ام سبب مصدوم شدن رفیقشان شده است.
اشکان درباره ادعای خود اظهار کرد: البته با توجه به اینکه خودم هم قبلا نارنجک انداخته بودم تصورشان اشتباه نبود اما نارنجکی که من انداخته بودم باعث این حادثه نشده بود.
او درباره انتقالش به بیمارستان هم گفت: من را با موتور به بیمارستان فارابی رساندند، صورتم پر از خون بود و احساس می‌کردم چشمم به کف دستم افتاده است. پس از انتقالم به بیمارستان پزشکان کارهای اولیه درمانی را روی چشمانم انجام دادند اما بینایی به آن بازنگشت. نوروز را در بیمارستان بودم و تنها برای آنکه از تخلیه چشمم جلوگیری شود پنج عمل جراحی انجام دادم تا چشمم را تخلیه نکنند و حالت مردمک و تخم چشمم باقی بماند.
این قربانی حوادث چهارشنبه سوری به پیامد اقدامش نیز اشاره کرد و افزود: علاوه بر آسیب جانی که دیده بودم خانواده مصدوم دیگر نیز با توجه به حضور من در این حوادث و شهادت دوستانش از من شکایت کرده و من با حکم دادگاه مجبور به پرداخت دیه برای جبران آسیب های نفر دیگر هم شدم. هزینه‌های عمل جراحی خود من هم که بود. هرچه داشتم فروختم تا این مبالغ را پرداخت کنم.
اشکان درباره شرایط خانوادگی اش نیز به ایسنا گفت: من با موتورسیکلت کار می کنم و پیک موتوری هستم. پدرم فوت شده و زمانی که ۹ سالم بود مادرم نیز مرا پیش مادربزرگم رها کرده و رفت. حالا هم چند سالی است که جایی ندارم و دنبال دست و پا کردن یک جا برای خودم هستم. هر چه داشتم برای دیه و عمل جراحی خودم دادم و دیگر پولی ندارم.
او درباره اینکه آیا شانسی برای بازگشت بینایی اش وجود دارد یا خیر؟ اظهار کرد: ممکن است به شکل بسیار ضعیف بینایی به چشمم بازگردد اما طبق برآوردهایی که چند ماه پیش کردیم بیش از یک میلیارد تومان هزینه نیاز دارد. یک شب چهارشنبه سوری هفت سال است که زندگی‌ام را نابود کرده و همچنان درگیر آن هستم.
انتهای پیام