به گزارش ایسنا، احمد آرام، متولد فروردین ۱۳۳۰ در بوشهر و دانش‌آموخته هنرهای نمایشی است. او در سینما و تئاتر نیز دستی بر آتش داشته، روزگاری به نقاشی و گرافیک پرداخته و سپس به نمایشنامه نویسی و داستان نویسی روی آورده است.
نویسنده کتاب «به چشم‌های هم خیره شده بودیم» در حاشیه آیین رونمایی از این اثر عنوان کرد: «سعی می کنم که در هر کتاب یک نظرگاه تازه ایجاد کرده و یک زبان تازه ای را کشف کنم برای اینکه بتوانیم طی کتاب های متعدد تکرار نداشته باشیم و تازگی و نو بودن آن را حفظ کنیم.»
احمد آرام افزود: «از من سوال شد که "به چَشم های هم خیره شده بودیم" اسم کتاب هست ولی اسم داستان نیست، یعنی ما داستانی به این شکل نداریم. من اشاره کردم که این بیشتر حالت تمثیل دارد؛ یعنی اینکه ما داریم به چشمان راوی خیره می شویم یعنی ما به عنوان مخاطب به شخصی که روایت می کند نگاه می کنیم و با او همزاد پنداری می کنیم و همین دلیل انتخاب اسم این کتاب است.»
این هنرمند با مجموعه داستان «غریبه در بخار نمک» گام بلند و استواری در داستان‌نویسی برداشت و با رمان «مرده‌ای که حالش خوب است» خودش را به عنوان یک نویسنده صاحب سبک تثبیت کرد.
رمان مرده‌ای که حالش خوب نیست، مجموعه داستان آنها چه کسانی بودند، رمان بداهه گویی های حلزون پیر، رمان کسی ما را به شام دعوت نمی‌کند، رمان همین حالا داشتم چیزی می‌گفتم، رمان تربیت کننده سگ ماهی و همچنین نمایشنامه‌های صداهای نزدیک و در عین حال بسیار دور از صفدر و صفورا، دوچرخه و سینما؛ خانه‌ی تلخ؛ این یارو آنتیگونه و... بخشی از آثار منتشر شده احمد آرام هستند.
عکس: پریسا جفره ای
انتهای پیام