به گزارش ایسنا، پانزدهمین روز از ماه رجب مصادف است با وفات بزرگ بانوی اسلام.
سخن گفتن از بانویی که در لحظات مهم تاریخی، شاهد بزرگترین وقایع تاریخی بوده است سخت است. بانویی که لقب عقیله بنی هاشم دارد و از دوران کودکی تا زمان وفات‌شان در خاندان رسالت دارای جایگاه بلندی بود ایشان تا 6 سالگی در آغوش پیامبر مکرم اسلام(ص) بودند، بعد از ایشان در مکتب امام علی (ع) علوم آسمانی را فرا گرفت و بعد از ایشان نیز در کنار دو امام بزرگوار همنشین و مشاور بزرگ آن دو امام همام به شمار می‌رفت. در نهایت بعد از حادثه عاشورا، یار و غمخوار امام سجاد (ع) بود. در کنار آن در شهرهای کوفه و شام با سخنرانی علی‌گونه خود، پایه‌های سلطنت امویان را عنکبوت سست کرد.
از جمله ویژگی‌های بانو زینب کبری (س) طهارت و تقوا، اهمیت دادن به ارزش‌های اصیل بیش از هر چیز دیگری در زندگی، توجه به علم و معرفت، انجام فعالیت‌های سیاسی و امدادرسانی به انسان‌ها و کیفیت دادن به محیط خانه و خانواده است. دختر و زن مسلمان، از درون خانواده تا درون اجتماع و تا مسایل علمی و سیاسی و ارزش‌های اخلاقی و نیز نشان منش‌های بزرگ انقلابی می‌تواند به زندگی آن حضرت تأسی جوید.
سه نکته قابل تأمل برای ما و به خصوص دختران و زنان جامعه اسلامی و بشریت قابل بررسی است: حجاب، عبادت و صبر ایشان؛ چنانکه در تاریخ نقل شده است سه ویژگی بارز که حضرت زینب (س) در زندگی خود کاملا آن را پیاده کرده بود و تا روزی که چشم از جهان فرو بست این سه ویژگی در جسم و روح ایشان عجین شده بود.
امام سجاد(ع) و فاطمه دختر امام حسین (ع) می‌گوید: «در شب عاشورا، عمّه‌ام پیوسته در محراب عبادت ایستاده بود، نماز و نیایش داشت و پیوسته اشک‌هایش سرازیر می‌شد.»
حضرت زینب(س) الگوست؛ حضرت زینب(س) زنی نبود که از علم و معرفت بی‌بهره باشد؛ بالاترین علم‌ها و برترین و صافی‌ترین معرفت‌ها در دست او بود.
عفت و حجاب او در کنار مقام علمی ایشان می‌تواند پاسخ کوبنده‌ای برای غربی‌هایی باشد که به بهانه حمایت از زنان، حجاب و عفت و در نتیجه دین و اسلام آن‌ها را می‌گیرند.
انتهای پیام