این هنرمند مجسمه‌ساز در ادامه صحبت‌هایش با ایسنا گفت: مجسمه سازی مانند هر هنر و علم دیگری، به کسب مهارت و دانش نیاز دارد. در مجسمه سازی لازم است که هنرمند متالوژی یا شناخت مواد بداند تا بتواند موادی که برای کارش مناسب است را انتخاب کند. امروزه جوامع نیاز پیدا کرده‌اند که در فضای شهری آثار حجمی وجود داشته باشد ولی گاهی در این بین شاهد آثار بدساخت هستیم.

او درباره علت ساخت حجم بالای سردیس‌ها نسبت به سایر آثار مجسمه سازی شهری بیان کرد: این موضوع به تصمیم گیری سازمان زیباسازی در هر شهری برمی‌گردد. هر سال سازمان‌ زیباسازی شهرهای مختلف کشور فراخوان‌هایی را صادر می‌کنند که هنرمندان مجسمه ساز هر طرح و ایده‌ای برای فضای شهری دارند، ارائه دهند؛ یعنی فضا برای هنرمندان باز است که طرح‌های خود را ارائه دهند، حال اگر محدودیتی در این طرح‌ها دیده می‌شود به کم کاری مجسمه‌سازان برمی‌گردد؛ البته ممکن است طرح‌هایی که ارائه می‌شود در هیات‌های نظارت یا انتخاب پذیرفته نشود.

همچنین از او سوال کردیم که چرا در بین آثار مجسمه‌سازی شهری، نسبت به سردیس‌ها حساسیت بیشتری وجود دارد؟ پاسخ داد: چون آثار مجسمه‌سازی شهری غیر از سردیس در سبک‌ها و تکنیک‌های مختلف اجرا می‌شود. گاهی یک اثر شهری مدرن با فضا و محتوای انتزاعی و مفهومی در حال اجرا است که اگر دفرمه شود یا شکل دیگری پیدا کند، به اساس کار ایرادی وارد نخواهد بود. چون سبک کار اینگونه است که حجمی ایجاد شود که با آن به دنبال بیان یک تفکر خاص باشیم. ولی وقتی قصد اجرای یک المان یا نماد از شخص خاصی را داریم، از آنجا که ماهیت کار رئال است، پس انتظار می‌رود نتیجه نیز رئال باشد. به همین دلیل وقتی یک تندیس یا نیم تنه از شخصی کار می‌شود و شبیه نیست و بازخورد منفی به همراه دارد، به این دلیل است که انتظار می‌رود کارِ بازنمایی چهره‌ای، مشخص باشد.

کنگرانی درباره روند ساخت مجسمه سردار قاسم سلیمانی توضیح داد: سه ـ چهار سال پیش در زمان اوج حملات داعش و رشادت‌های حاج قاسم و یارانشان در سوریه، تکنیک‌های کاری خود را به روز کرده بودم و دوست داشتم در ایران نمونه کارهایی بسازم و علاقه داشتم اولین کاری که می‌سازم، تندیس حاج قاسم باشد.

به همین جهت خطاب به ایشان نامه‌ای برای سردار خضرایی که در آن زمان مدیریت محترم موزه دفاع مقدس را برعهده داشتند، نوشتم که حاج قاسم هم در آن زمان به موزه تردد داشتند. در نهایت این امر به ایشان انتقال پیدا کرد که طبیعی بود ساخت مجسمه از خود را نپذیرند.

او ادامه داد: این ماجرا گذشت تا اینکه خبر شهادت ایشان رسید و آقای دکتر جعفری که با ایشان کار می‌کردیم و در حال حاضر مدیریت موزه دفاع مقدس را برعهده دارند، به پیشنهاد ایشان کاری که در حال انجام داشتیم را کنار گذاشتیم و تندیسی از ایشان ساختیم که اکنون در موزه دفاع مقدس است. البته پس از ساخت آن تندیس، به شیوع کرونا خوردیم و فرصتی برای رونمایی از آن نبود تا اینکه در این مدت آثار زیادی از ایشان ساخته شد که بعضا آثار ضعیفی بودند و موجب دستاویز رسانه‌های غربی شده بودند، مکتب حاج قاسم و خانواده تصمیم گرفتند کاری کنند که به جبران این آثار ضعیف، یادمان خوبی از ایشان باقی بماند. در نهایت با من تماس گرفته شد که در ارتباط با خانواده ایشان، کار ساخته شد.

این مجسمه‌ساز تصریح کرد: برای ساخت این اثر از فیلم و تصاویر آخرین مصاحبه ایشان که در بیت بود استفاده کردم.

انتهای پیام