به گزارش ایسنا، هر چه از پایتخت دور می‌شویم،  وارد پیرامونی خواهیم شد که فضای مرکز را ندارد؛ امکانات کمتر و فرودستی مردمی که با مشکلات و سختی‌های دست و پنجه نرم‌ می‌کنند. افرادی که خیلی از روزها به نان شب خود محتاج می‌شوند دل‌خوشی زیادی در زندگی برای خود ندارند.

شهرنشینان شاید به این فکر نکنند کسانی کیلومترها دورتر از پایتخت ایران، روزهایی را تجربه می‌کنند که حتی فکر کردن به آن برای شهرنشینان بی‌درد، سخت‌ترین اتفاق ممکن باشد.

پس باید کیلومترها به جایی رفت که «فرودستی»، کلیدواژه اصلی مردم آن مرز و بوم است؛ شهر زابل در استان سیستان و بلوچستان. می‌خواهیم سراغ زمینی را بگیریم که دلخوشی مردم آن شهر است. زمین منطقه ۲ شهر زاهدان که در آنجا بیشترین فعالیت ورزشی را در شهر زاهدان دارد. به گفته مردم بومی آن شهر، حدود ۱۵۰ ورزشکار در این زمین فعالیت ورزشی می‌کنند.

خرابی‌ها و مشکلات سخت‌افزاری باعث شده، دیگر فوتبال در این منطقه وجود نداشته باشد. باورش سخت است اما این زمین برای شهرنشینان شاید حتی زمین چمن محسوب نشود. زمانی که این خرابی‌ها وجود نداشت، مردم این شهر مسابقات محله‌ای خود را برگزار می‌کردند و با شور و اشتیاق خاصی به ورزش می‌پرداختند؛ شور و هیجان مردم، روی چمن فوتبالی که کیفیتش شاید حتی از یک موکت سبز نیز بدتر باشد.

با این وجود این زمین با این وضعیت به حال خودش باقی مانده است و کسی به فکر ترمیم آن نیست و مردم این شهر روزها و ساعت‌های خود را می‌گذرانند تا دوباره نبض زیبای فوتبال را با ترمیم این چمن در شهر و منطقه خود ببینند.

او ادامه داد: با توجه به اینکه آسیب‌های زیادی مثل اعتیاد جوانان استان سیستان بلوچستان را تهدید می‌کنند، باید آنجا برنامه‌ریزی شود که جوانان به حق خودشان برسند. اگر این جوانان شایستگی حضور در رده‌های حرفه‌ای‌تر فوتبال را دارند، مقامات این شهر باید امکانات لازم را فراهم کند. من این مساله را به نمایندگان زاهدان اطلاع دادم تا پیگیری‌های لازم صورت بگیرد. من زمانی که در زابل فوتبال بازی می‌کردم، زمین خاکی داشتیم و با زمین خاکی به مراتب بالاتر رسیدیم اما باید امکانات برای جوانانی که زحمت زیادی می‌کشند و مشکلات طبیعی آنجا مبارزه می‌کند و از مرزها محافظت می‌کند و اوضاع اقتصادی خوبی ندارند، فراهم شود.

مومنی افزود:‌ در اینکه امکانات در سیستان و بلوچستان وجود ندارد، شکی نیست. نه اینکه مسئولان نمی‌خواهند کار کنند اما توانایی مالی وجود ندارد. ما هم در زمان خودمان این کمبودها را داشتیم و حتی رسانه هم نداشتیم. من در آن زمان به تیم فوتبال استقلال رسیدم و ملی‌پوش شدم و حتی توانستم لژیونر هم بشوم. اگر سعی و تلاش وجود داشته باشد، می‌شود به مراتب بالا رسید تنها باید اراده کرد. البته من منکر کمبودها نیستم اما نباید به خاطر این مسائل بهانه آورد چون با این وضعیت راه‌ها بسته می‌شود.

او خاطرنشان کرد:‌ جوانان سیستان و بلوچستان با مشکل و سختی بزرگ می‌شوند و با تمام فشارهای موجود دست و پنجه نرم کردند و می‌توانند گلیم خودشان را از آب بالا بکشند. توانایی و استعداد جوانان این استان خوب است. من چند سال پیش تیم هامون‌سازه زاهدان را هدایت می‌کردم و می‌خواستم در عرض ۳ سال این تیم را بومی سازی کنم که در نهایت این اتفاق نیفتاد و اسپانسر این تیم همکاری‌های لازم را انجام نداد. شما دست روی هر شهر سیستان و بلوچستان بگذارید، استعدادهای بسیار نابی را پیدا خواهید کرد اما متاسفانه به خاطر کمبود امکانات با فوتبال روز آشنا نیستند.

مومنی در پایان گفت: اگر شرایط در این استان ایجاد شود و گام به گام از جوانان این شهر استفاده شود و توقعات بیش از حدی مد نظر قرار نگیرد، فوتبال سیستان و بلوچستان پیشرفت خواهد کرد. در آنجا امکانات سخت‌افزاری خوبی وجود دارد اما استفاده‌های لازم صورت نمی‌گیرد و منابع مادی آنجا ضعیف است و امکانات کم آن منطقه باعث شده، کسی تمایل به سرمایه‌گذاری نداشته باشد. باید مدیران بالادستی بیشتر به ورزش بپردازند. استاندار سیستان و بلوچستان اگر به ورزش هم اهمیت بدهد، بد نمی‌شود. امیدوارم مسئولان مملکتی نیز اهتمام ویژه‌ای به فوتبال داشته باشند تا پله‌ای برای پیشرفت‌ جوانان این منظقه باشد تا شاهد ارتقا ورزش این استان باشیم.

انتهای پیام