علی پیروزمنش در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: با تولید انبوه یک اثر هنری، با وجود تهیه کالاهای غیر اصل نیز می‌توان یک اقدام خوب جهت تحریک جامعه برای سوق به سمت خریدهای فرهنگی و هنری بود، چرا که در این راستا کالای هنری که امضای شخص هنرمند را دارد، با قیمت پایین در دسترس عموم افراد قرار می‌گیرد.

وی افزود: در بحث درجه توسعه یافتگی هنر یک شهر، استان یا کشور، دو عامل مهم میزان اشتغال در عرصه فرهنگ و هنر و صادرات کالاهای فرهنگی و هنری مطرح می‌شود که نقش مستقیمی در درجه بندی شهر از لحاظ فرهنگی و هنری دارد.

وی گفت: بهبود یک کسب و کار فرهنگی نیز وابسته به این دو عامل بوده و هرچقدر که صنایع خلاق فرهنگی توسعه یابد، در رونق کسب و کارهای فرهنگی جامعه نیز تاثیر می‌گذارد؛ اما متاسفانه در عرصه بهبود و توسعه این صنعت طی سال‌های گذشته با مشکل مواجه بودیم و نمی‌توانستیم که مفهوم اقتصاد فرهنگ و هنر را در جامعه پیاده سازیم و هنوز هم اقشار هنرمندی هستند که با این مقوله آشنایی ندارند.

پیروزمنش ادامه داد: تا دهه 70 یا 80 خورشیدی، هنرمندان، هنر خود را یک شغل انتزاعی، ذاتی و خلاقانه می‌دانستند که قابل فروش و قیمت گذاری نیست، در واقع امکان تصور فروش اثر هنری به صورت اقتصادی در جامعه وجود نداشت و اغلب هنرمندان در انواع بخش‌های هنری چون سینما، نقاشی، انیمیشن و ... دارای کسب و کار دوم بودند و فقط وقت اضافه و اوقات فراغت خود را به تولید آثار هنری صرف می‌کردند.

وی با بیان این‌که بحث اقتصاد هنر در دنیا از سال 2000 میلادی مطرح شد، گفت: در این راستا تفکری پدید آمد که به جای صرف هزینه‌های سنگین برای زیرساخت‌ها و تولید کارخانجات و تجهیزات جدید، در حالی که محدودیت و ظرفیت کمی در این عرصه وجود دارد اما خروجی و بهره وری کم است، بهتر است به عرصه فرهنگ و هنر با نگاه اقتصادی پرداخت کرد.

وی افزود: حتی در آلمان نیز که در جریان جنگ جهانی دوم، تمامی زیرساخت‌ها ازبین رفته و شهرها ویران شده بود، این کشور از بانک جهانی و آمریکا درخواست تسهیلات صرفا برای ساخت نگارخانه، موزه، سینما و تمامی زیرساخت‌های بخش فرهنگی را کرد؛ چرا که آلمان نیز دریافته بود که اگر برای بخش فرهنگ جامعه هزینه کند، بخش اقتصاد در مرحله بعدی خودبخود بهبود می‌یابد و اکنون این اقدامات به حدی رسیده که 25 درصد از تولید ناخالص ملی کشور آلمان به صنایع خلاق فرهنگی اختصاص دارد. 

سرپرست اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی با بیان این‌که صنایع خلاق فرهنگی، با کمترین هزینه و ریسک پذیری، بازگشت سرمایه قوی تری دارد، گفت: صنایع فرهنگی، استعداد ذاتی همراه با منابع آماده و نقش کم ابزارآلات، حاصل ذوق هنرمندی است که با صرف مدت زمان حداکثر یکسال برای تهیه اثر، ارزش افزوده این یکسال را با سود خوبی به دست می‌آورد.

وی متذکر شد: متاسفانه چون اکثر اقشار جامعه از مقوله اقتصاد و صنایع هنری اطلاع خاصی ندارند، نمی‌توان انتظار پیشرفت را در این بخش داشت؛ جامعه ما حتی یک مدیر هنری را که متخصص اقتصاد هنر باشد و بتواند در کنار هنرمند، کار اقتصادی و درآمدزایی را برای او انجام دهد، ندارد.

وجود دانش بالای هنری در کشور

وی با اشاره به دانش هنری بالای کشور، اظهار کرد: دانش‌های فرهنگی و هنری در کشور و به خصوص منطقه آذربایجان به قدری بالا است که می‌توان آذربایجان را یک قطب فرهنگی دانست، اما برای نمود این آثار و دانش در صنعت و کسب سود از این طریق، هیچ کار خاصی انجام نداده‌ایم و حتی این بخش در محاسبه تولید ناخالص ملی نیز نمی‌گنجد.

پیروزمنش ادامه داد: تولیدات فرهنگی و هنری خوبی در استان می‌توان یافت اما متاسفانه محلی برای ثبت صنایع فرهنگی وجود ندارد و این کالاها بدون ثبت و بیشتر به عنوان کالای همراه از کشور خارج می‌شوند و این امر زمینه و فضا را برای سواستفاده برخی افراد فراهم می‌کند.

وی در خصوص نقش دولت در حوزه فرهنگ و هنر، گفت: هنرمندان جامعه ما وظیفه خود را در قبال تولید اثر هنری انجام می‌دهند و حتی در کنار آن، عده‌ای از هنرمندان نیز اقدام به بازاریابی می‌کنند، در این راستا دولت در سال‌های گذشته از این حوزه غافل بود و اقدامات چندانی در این حوزه انجام نمی‌داد اما طی چند سال اخیر اقدام به انجام یکسری مداخلات در عرصه فرهنگی کرده است؛ اقدامی که دولت باید اکنون انجام دهد، زمینه سازی برای مقررات زایی و وضع قوانین جدیدی هم‌چون قانونی برای فروش مجدد آثار هنری است.

وی افزود: ‌هم‌چنین در راستای تربیت کارشناسانی در حوزه صنعت فرهنگ هنر برای قیمت گذاری انواع آثار هنری نیز خلا وجود دارد؛ اقدام به مقررات زدایی  و تجدید نظر در خصوص برخی قوانین دست و پا گیر مثل بروکراسی اداری برای تاسیس موسسات فرهنگی و هنری و ... نیز باید جزو اولویت‌های دولت در عرصه کمک به قشر فرهنگ و هنر باشد تا در این راستا قدرت رقابت با عرضه محصول و خدمات هنری در جامعه گسترش یابد.

ضرورت حمایت دولت از بخش فرهنگ و هنر

سرپرست اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی با اشاره به اهمیت بحث زیرساخت‌های هنری به خصوص بعد نرم افزاری که شامل آموزش و مهارت هنری می‌شود، گفت: یکسری قوانین در قانون اساسی وضع شده مانند بحث تسهیلات، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توانایی دخالت در آن را ندارد؛ با توجه به این‌که یکی از معضلات جامعه، اشتغال و بحث کارآفرینی است، برای پوشش بیکاران و بهبود وضعیت اشتغال، برنامه‌های اشغال زایی تعریف می‌شد اما وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نمی‌توانست از آن برنامه‌ها بهره ببرد.

وی گفت: تا سال 97، تسهیلات اشتغال زایی، کسب و کارهای مولد و بازارکار بیشتر مختص صنایع بود، در حالی که اگر یک دهم این تسهیلات به بخش فرهنگ اختصاص داده می‌شد، کارایی بهتری داشت چرا که حتی نیاز به ایجاد کسب و کار در بخش هنری نیست، بلکه این قشر باید حمایت شود تا کارهای هنری بتوانند در جامعه گسترش یابند.

وی افزود: در این راستا وقتی مشاهده شد که کسب و کار فرهنگی، سهل الوصول و دارای چرخه سرمایه گذاری کوتاه مدتی است، دولت توجیه شد که باید در این حوزه نیز سرمایه گذاری شود؛ پس از این امر، در اواخر سال 97، تبصره 18 قانون بودجه، به وزارت فرهنگ به صورت اختصاصی تعلق یافت و برنامه‌ای برای این امر در سال 98 نوشته شده و سپس سامانه‌ای به نام سامانه تحفه راه اندازی و کسب و کارها در یک بستر مشخص تعریف شد؛ سه کسب و کار اصلی فرهنگی، هنری و رسانه‌ها و تولید محتوای دیجیتال در این بستر پوشش داده شده و برای هر یک ظرفیت معینی وجود دارد.

پیروزمنش ادامه داد: منابع از طریق دو بانک عامل با 18 درصد بهره که دو درصد آن را وزارت فرهنگ تقبل می‌کند، به صورت سرمایه در گردش و سرمایه ثابت در اختیار متقاضیان قرار می‌گیرد، که سقف این تسهیلات نیز تا یک میلیارد تومان تعیین شده و بیش از یک میلیارد تومان نیز به کارگروه ملی جهت تصمیم گیری ارسال می‌شود که سقف این درخواست نیز نامحدود است.

وی گفت: سهم استان از این تبصره در سال گذشته، 250 میلیارد تومان تعیین شده بود که تاکنون فقط 14 میلیارد تومان درخواست شده است.

وی افزود: در حوزه حمایت از کسب و کارهای زیان دیده از کرونا نیز، برای تثبیت شغل این افراد، با توجه به استقبال کم از طرح قبلی، با وضع یک تفاهم نامه‌ای از همان محل منابع تبصره 18، صندوق کارآفرینی به میان آمد که در کل کشور به مبلغ 200 میلیارد تومان تعیین شده و سهم استان نیز هشت میلیارد و 320 میلییون تومان است که با چهار درصد بهره و بازپرداخت چهار ساله و دوره تنفس شش ماهه در اختیار متقاضیان قرار می‌گیرد.

سرپرست اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی گفت: برای هر یک از بخش‌های فرهنگی، یک سقف تسهیلات تعیین شده است که هنرمندان و متولیان فرهنگی استان استقبال خوبی از این طرح کرده ولی در بخش روزنامه نگاری تاکنون حتی یک مورد درخواست نیز نداشتیم. 

وی در خصوص راهکارهایی برای جاری ساختن اقتصاد در بخش هنر جامعه نیز، گفت: برای این امر می‌توان درس و آموزش مدیریت، مالیات، اقتصاد، نحوه درآمدزایی و ... را با برگزاری دوره‌های آموزشی برای هنرمندان فراهم کرد و هم‌چنین می‌توان در این راستا تفکرات هنرمندان را در خصوص پذیرش سرمایه گذار و بهره مندی از این شیوه را تغییر داد.

انتهای پیام