این روزها قصه وجود سگهای ولگرد در ابهر به یک سریال دنبالهدار و معضل بزرگ تبدیل شده است، تا جایی که در برخی از مواقع شاهد حضور بیشمار این حیوانات در سطح شهر بهویژه هنگام صبح هستیم که این موضوع رعب و وحشت زیادی را برای رهگذران بهویژه بانوان و کودکان به وجود میآورد.
در شرایطی که کرونا هم مهمان ما شده، جولان این تعداد سگ در کنار این بیماری همهگیر، سلامتی جامعه را به خطر انداخته و تهدید جدی بهشمار میرود، این در حالی است که اغلب شهرداریها با مشکل اعتباری برای رفع این دغدغه مواجه بوده و نبود محلی برای نگهداری سگهای ولگرد باعث دامن زدن به این معضل شده است.
سگهای بیپناه در روزهایی که سوز سرما بر تنشان نفوذ میکند، اغلب برای یافتن غذا یا جانپناه از محل زندگی خود خارج شده و به دامن انسانها پناه میآورند که گاهی به علت ترس، رانده میشوند.
از مهمترین آسیبهایی که تردد این سگها میتواند در شهرها بهوجود آورد، علاوه بر رعب و وحشت میان شهروندان، میتوان به خطر انتقال بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان اشاره کرد. هاری از بیماریهایی است که در اثر گازگرفتگی سگ به انسان منتقل میشود؛ سگ هار به حدی خطرناک است که تمایل زیادی به گاز گرفتن دارد تا حدی که این تمایل سبب میشود حتی خودش را نیز گاز گرفته و به شدت زخمی کند.
وفور سگهای بدون صاحب در محیطهای شهری و روستایی و یا حاشیه شهرها خسارتهای اقتصادی، بهداشتی و اجتماعی فراوانی به همراه دارد و اگر اقدامی جدی و اصولی برای جمعآوری و کنترل جمعیت سگهای ولگرد انجام نشود، هر روز پیشگیری و مقابله با حیوانگزیدگی و کنترل بیماری هاری مشکلتر خواهد شد.
سگ جزو اولین حیوانات اهلی شده توسط انسان
سگ از جمله اولین حیواناتی است که توسط بشر اهلی شد و به نوعی انسان برای بهتر زیستن، این حیوان باوفا را به خدمت گرفت اما اگر زندگی این حیوان به درستی مدیریت نشود از حیوانی مفید به موجودی بسیار مضر تبدیل شده و میتواند گزند و زیان جسمی، روحی و مالی را به انسان وارد کند، این موضوع زمانی خود را نشان میدهد که سگ، ولگرد محسوب شود.
طبق آخرین بررسیهای فسیلی، سگها بیش از ۱۸ هزار سال پیش از اجداد گرگشان جدا شده و اهلی شدند تا در کنار انسان زندگی کنند و به یار دیرینه انسان تبدیل شوند. سگها در ابتدا در شکار کردن به انسان کمک میکردند تا سهمی از آن نصیبشان شود اما در حدود ۱۲ هزار سال پیش و با شروع اهلی کردن گوسفند وحشی و بزکوهی، این حیوان نقش محافظت از گلههای انسان را نیز بر عهده گرفت.
همان طور که در ۱۸ هزار سال گذشته سگها کنار ما زیستهاند، همچنان نیز میبایست در کنار انسان زندگی کنند و ما باید مسئول نگهداری و تغذیه آنها باقی بمانیم اما مشکل از آنجا ناشی میشود که با صنعتی شدن دامپروری، دیگر نیازی به سگهای گله نبود. همچنین با کاهش جمعیت روستایی و کوچ به شهرها، سگهای بسیاری بدون صاحب رها شدند.
طبیعی است که سگ به عنوان یک گونه گوشتخوار، در صورت گرسنگی و برای بقای خود اقدام به شکار کند، از این رو میتواند برای انسان و حیواناتی که در طبیعت زندگی میکنند، یک تهدید به شمار آید، تهدیدی که گاهی اوقات به قیمت جان افراد و به مخاطره افتادن سلامت روحی و بهداشت جامعه تمام میشود.
زندهگیری، اولویت اصلی شهرداری ابهر در جمعآوری سگهای ولگرد بوده، به طوری که جمعآوری و ساماندهی آنها به یکی از دغدغههای شهروندان ابهری تبدیل شده است.
معاون خدمات شهری شهرداری ابهر با بیان اینکه سگهای ولگرد، سگهایی هستند که تحت مراقبت شخص مشخصی نبوده و آزادانه در خیابانها پرسه میزنند، میگوید: ترشحات بزاق، ادرار و خون این سگها میتواند شامل ویروسها، میکروبها و انگلهایی باشد که باعث ابتلای انسان به بیماری شود.
جواد شاهمحمدی با اشاره به اینکه طبق دستورالعمل وزارت کشور، کشتار سگها غیرقانونی است، ادامه میدهد: سگهای جمعآوری شده باید حتماً زندهگیری شوند. طبق دستورالعملها در زندهگیری سگهای ولگرد چندین اداره و ارگان مسئولیت و وظایفی دارند که همه آنها باید شهرداری را در دستیابی به این اهداف یاری دهند.
وی با بیان اینکه سگهای ولگرد برای ساماندهی، نیازمند مرکز بهروز برای نگهداری هستند، خاطرنشان میکند: راهاندازی این قبیل مراکز سبب میشود تا افراد بهویژه صاحبان گله در صورت نیاز نسبت به تهیه سگ از این مراکز اقدام کنند.
انتهای پیام