دکتر محمدعلی منصورنیا درگفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: در حال حاضر ما در کشور، کمتر از تعداد ورودی به دانشجویان مقطع دکتری نیازمندیم. طی هشت سال گذشته که عضو هیات علمی هستم، شاهد افت دانشجویان به مرور زمان بوده‌ام.
وی در این رابطه ادامه داد: در سال‌های اخیر دانشجویان مقطع دکتری دیگر انگیزه ندارند و غالب دانشجویان جدید به دنبال این هستند که هرچه سریع‌تر فارغ‌التحصیل شوند و علاقه‌ها نیز نسبت به سال‌های گذشته کاهش یافته است.
دکتر منصورنیا با بیان اینکه فضای دانشگاه دیگر چندان امیدوارکننده نیست، افزود: هشت سال قبل، دانشجویانی که به آنها تدریس می‌کردم، انگیزه بیشتری داشتند ولی این هیجان و اشتیاق در دانشجویان فعلی چندان به چشم نمی‌خورد.
برنده جایزه بین‌المللی پژوهشی «پیتر وال» با اشاره به شغل‌یابی فارغ‌التحصیلان دکتری در رشته اپیدمیولوژی گفت: فارغ‌التحصیلان دکتری در رشته اپیدمیولوژی باید عملا جذب هیات علمی دانشگاه‌ها شوند. هنوز شهرستان‌ها برای هیات علمی شدن ظرفیت دارند ولی شرایط در تهران بسیار سخت است. دانشجویانی که از نظر علمی شرایط بهتری دارند، در تهران باقی می‌مانند. در کل می‌توان گفت هنوز در این رشته در ایران ظرفیت وجود دارد. البته در بسیاری از موارد در دانشگاه‌های شهرستان‌ها مقطع دکتری این رشته وجود ندارد و شرایط برای اعضای هیات علمی چندان مطلوب نیست.
دکتر منصورنیا در رابطه با مشکلات اعضای هیات علمی اظهار کرد: اعضای هیات علمی هم مانند بسیاری از افراد جامعه با مشکلات اقتصادی و معیشتی مواجه هستند و پایه حقوق شش تا هفت میلیون تومان و مشکلات دیگر سبب می‌شود متاسفانه بسیاری از این افراد به خارج از کشور مهاجرت کنند. در سال‌های اخیر شاهد این بوده‌ایم که بسیاری از دانشجویان برای مقطع دکتری و پسا دکتری از کشور خارج می‌شوند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه متاسفانه ما ظرفیت و ساختارهای کافی برای پژوهش را نداریم، ادامه داد: از آنجا که انجام پژوهش بسیار پرهزینه است، افراد خاصی می‌توانند پژوهش‌های بزرگ را انجام دهند. البته بنیادهایی مانند "نیماد" وجود دارند که هزینه‌های پژوهشی را پرداخت می‌کنند ولی اگر شرایط کلی کشور را در نظر بگیریم، پژوهش‌های بزرگ در انحصار درصد محدودی از افراد است.
برنده دو دوره جشنواره رازی با بیان اینکه پژوهشگر قشر زحمت‌کشی است و چندان هم از نظر مالی حمایت نمی‌شود، افزود: وزارت بهداشت ابلاغ کرده که تشویق مقالات حذف شود. تاکنون یک تشویق جزئی در دانشگاه‌ها انجام می‌شد البته سوء استفاده‌هایی هم در این زمینه صورت می‌گرفت که من کاملا آنها را می‌پذیرم ولی حذف کلی این تشویق‌ها مطلوب نیست و باید حداقل از مقالات برتر تشویق صورت گیرد تا انگیزه محققان برای نوشتن مقالات مهم افزایش یابد. به طور کلی حمایت درخوری از پژوهشگران برتر کشور به ویژه پژوهشگران مستقل، آنچنان که باید، صورت نمی‌گیرد.
دکتر منصورنیا خاطرنشان کرد: اگر فردی تخلف داشته است و تشویق مقالات به خاطر آن تخلف به کلی برداشته شود، این امر باعث سرخوردگی دیگر پژوهشگران می‌شود.
دکتر منصورنیا از دانشمندان یک درصد برتر پر استناد جهان عنوان کرد: دانشجوی دکتری پایان‌نامه و مقالات منتج از آن را با عجله پشت سر می‌گذارد تا سریع‌تر جذب هیات علمی شود که البته حق هم دارد چرا که به فکر معیشت خود است، زیرا بسیاری از آنها متاهل هستند و دغدغه معیشت دارند و به فکر آینده خودشان هستند. نتیجه این موارد این است که مقالات رساله دکتری در بسیاری از موارد مرتبط با اصل رساله دانشجو نیست و یا مقاله‌ی سطح پایینی تولید می‌شود که امکان چاپ آن سخت خواهد بود.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه ما در یک سیکل معیوب قرار گرفته‌ایم، اظهار کرد: کارهای پژوهشی خوبی که انجام می‌دهیم، آنچنان که باید دیده نمی‌شود.
وی در مورد گرنت‌های تحقیقاتی اضافه کرد: دو سال پیش با یک گرنت ۵۰ میلیون تومانی امکان انجام پژوهش وجود داشت ولی در حال حاضر با این وضعیت ارز، عملا با ۵۰ میلیون تومان نمی‌توان تحقیق خوبی انجام داد. البته گرنت‌های بالاتر مانند گرنت ۴۰۰ میلیون تومانی وجود دارد ولی به نظر می‌رسد در دسترس عموم پژوهشگران نمی‌باشد.
دکتر منصورنیا با تشکر از حمایت‌های صورت گرفته از سوی وزارت بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: تعداد پژوشگران برتر کشور به اندازه‌ای اندک است که امکان شناسایی آنها وجود دارد و بهتر است مسئولین ارتباط بیشتری با این پژوهشگران داشته باشند. ما خواستار حمایت بیشتر از جانب مسئولین هستیم. اگر می‌خواهیم نخبگان کشور که شناسایی آنها کار سختی هم نیست، در کشور باقی بمانند و به مردم خدمت کنند، باید حمایت بیشتر از آنها داشته باشیم.
انتهای پیام