به گزارش مدیکال نیوز، محققان با ارائه شواهدی توضیح دادند که این مولکول‌های طبیعی در برابر سندرم حاد تنفسی کروناویروس ۲ (SARS-CoV-۲) فعالیت ضدویروسی دارند.
نتایج این تحقیقات نشان می‌دهد که بسیاری از فلاونول‌های غذایی قابلیت اختلال در اتصال سارس-کوو-۲ به گیرنده سلول میزبان را دارند.
در این تحقیق، محققان شرح دادند که چگونه برخی از فلاونول‌ها می‌توانند از فعالیت پروتئین‌های سارس-کوو-۲ که در تکثیر ویروس نقش دارند، جلوگیری کنند.
چایما مفوک و همکاران وی از دانشگاه بتنا Batna می‌گویند: "این مولکول‌ها ممکن است از شدت علائم کووید-۱۹ کاسته و پاسخ ایمنی را تعدیل کنند. "
بسیاری از محققان به دلیل فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی، ضدالتهابی و ضدویروسی فلاونوئیدها، تاثیرات این مولکول‌های زیستی بر سارس-کوو-۲ را موردبررسی قرارداده‌اند. فلاونول‌ها نیز رایج‌ترین گروه فلاونوئیدها هستند که موردتوجه ویژه محققان قرار گرفتند و فعالیت ضدویروسی آن‌ها در برابر سارس-کوو-۲ اثبات‌شده است.
محققان برخی از شواهد منتشرشده بین ماه‌های ژانویه و آگوست ۲۰۲۰ را بررسی کردند که نشان می‌دهد فلاونول‌ها توانایی هدف قرار دادن سارس- کوو-۲ را دارند. در واقع، این مولکول‌ها می‌توانند پروتئین‌های ضروری ویروس را هدف قرار دهند. آن‌ها همچنین می‌توانند با گیرنده ACE۲ که سارس-کوو-۲ برای ورود به سلول‌های میزبان استفاده می‌کند، تعامل داشته باشند.
این مولکول‌ها می‌توانند پروتئین‌هایی ضروری ویروس ازجمله پروتئاز ۳- کیموتریپسین مانند (۳CLpro)، پروتئاز شبه پاپائین (PLpro)، پروتئین Spike (پروتئین S) و RNA پلیمراز وابسته به RNA (RdRp) را هدف قرار دهند. آن‌ها همچنین می‌توانند با گیرنده ACE۲ که سارس-کوو-۲ برای ورود به سلول‌های میزبان استفاده می‌کند، تعامل داشته باشند.
فلاونول‌هایی که ۳CLpro و PLpro را هدف قرار می‌دهند
۳CLpro به‌عنوان پروتئاز اصلی ویروس شناخته می‌شود و آنزیمی است که در بلوغ پروتئولیتیک پلی پپتیدهای ویروسی نقش دارد و یک مجموعه پروتئینی پیچیده به نام RNA replicase-transcriptase را تشکیل می‌دهد. این مجموعه برای رونویسی و تکثیر ویروس ضروری است. محققان می‌گویند: مولکول‌هایی که ۳CLpro را هدف قرار می‌دهند، می‌توانند از پردازش پلی پپتیدهای سارس کوو-۲ پس از تفسیر جلوگیری کرده و خطر مقاومت دارویی باواسطه را کاهش دهند.
PLpro نیز یک آنزیم پروتئولیتیک مهم است که با تجزیه پلی پروتئین‌های ویروسی تعدادی پروتئین ویروسی غیر ساختاری را تشکیل می‌دهد. علاوه بر این، نشان داده‌شده است که PLpro از تولید اینترفرون‌ها که فعالیت ضدویروسی دارند، جلوگیری می‌کند. محققان می‌گویند: مولکول‌هایی که PLpro را مهار می‌کنند باعث ایجاد یک واکنش ضدویروسی در سلول‌های میزبان می‌شوند و چرخه تکثیر را مختل می‌کنند.
نتایج تحقیقی که ۳۲۲۹۷ مولکول مورد استفاده در طب سنتی چین را بررسی کرده بود، نشان داد که فلاونول‌های میری سیترین و میریستین-۳-O-β-D-گلوکوپیرانوزید میل اتصال قوی برای محل اتصال گیرنده ۳CLpro دارند.
محققان خاطرنشان کردند: "این ترکیبات غیر سمی و از لحاظ بیولوژیکی فعال هستند و به‌طور طبیعی در بسیاری از گونه‌های دارویی نیز وجود دارند. "
نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که فلاونول‌های آستراگالین، کامپرول و کوئرستین به‌طور مداوم با ۳CLpro و PLpro تاثیر متقابل دارند. این مولکول‌ها نسبت به داروی رمدسیویر اتصال قوی‌تری به این دو آنزیم دارند. رمدسیویر یک عامل تعدیل‌کننده سیستم ایمنی است که برای استفاده اضطراری به‌عنوان درمان کووید-۱۹ در حدود ۵۰ کشور تایید شده است.
فلاونول‌هایی که می‌توانند پروتئین S و ACE۲ را هدف قرار دهند
پروتئین S ساختار اصلی ویروسی است که سارس-کوو-۲ برای اتصال به ACE۲ و اتصال با غشای سلول میزبان استفاده می‌کند. مولکول‌هایی که می‌توانند این اتصال S به ACE۲ را مسدود کنند از ورود ویروس به سلول‌های میزبان جلوگیری می‌کنند.
در تحقیق جدیدی مشخص شد که فلاونول‌های فیستین، کوئرستین، ایزورهمنتین و کامفرول میل اتصال بیشتری برای S دارند و کارایی آنان نسبت به داروی هیدرو کسی کلروکین که به‌عنوان یک درمان بالقوه برای کووید-۱۹ بررسی‌شده است، مورد مقایسه قرار گرفت. علاوه بر این، مطالعه دیگری نشان داد که میریسیتین می‌تواند با ACE۲ تاثیر متقابل داشته باشد و باعث ایجاد تغییرات ساختاری شود و از ورود ویروس جلوگیری کند.
فلاونول‌هایی که می‌توانند RdRp را هدف قرار دهند
RdRp آنزیمی است که در سنتز RNA ویروسی نقش دارد و برای تکثیر و رونویسی ویروس ضروری است. نتایج تحقیقات نشان داد که کوئرستین و کامفرول و همچنین مشتقات گلوکورونید و سولفات این فلاونول‌ها، به‌طور قوی پروتئین RdRp را مهار می‌کنند.
مفوک و همکاران وی اظهار کردند که شواهد بررسی‌شده در این مطالعه نشان می‌دهد که فلاونول‌ها ممکن است راهبرد درمانی نویدبخش برای درمان کووید-۱۹ باشند.
نتایج این تحقیق در نشریه اروپایی Pharmacology منتشر شده است.
انتهای پیام