فرزین پورمحبی

امسال المپیک برگزار نشد اما کرم رقابت بشریت با برگزاری مسابقاتی مهیج‌تر از المپیک آرام شد! فرقش با المپیک هم این بود که به‌جای مبارزه با همدیگر این‌بار باید با حریفی به نام کووید ۱۹ دست به یقه می‌شدند و به اصطلاح #کرونا- را-باید-شکست- می‌دادند! اصولا طبع آدمیزاد جوری است که اگر هر چهار سال ثابت نکند چه کسی «قوی‌ترین»، «سریع‌ترین» و «بالاترین» است، از غصه سیستم ایمنی بدنش ضعیف می‌شود و کرونا می‌گیرد. خبر خوب این‌که نتایج کشور عزیزمان طی این مسابقات در هر سه گزینه بالا به شرح زیر، بسیار درخشان‌تر از نتایج المپیک بود. 

سریع‌ترین:

در این مسابقات، کشوری که می‌توانست سریع‌ترین کیت تشخیص کرونا را ارائه دهد، برنده بی‌چون و چرای این رقابت‌های نفس‌گیر می‌شد. خوشبختانه در این رشته متخصصان متعهد ما به شکل غافلگیرانه‌ای و با جایگزینی فناوری «در قابلمه» به‌جای «کیت تشخیص» وارد عرصه رقابت‌ها شدند و سریع‌ترین ویروس‌یاب از راه دور را ارائه کردند؛ ویروس‌یابی که زیر ۱۰ ثانیه ویروس را کشف و خنثی می‌کرد و در نتیجه روی «بولت» و هر چه قهرمان دو سرعت المپیک را کم می‌کرد! بله ما باز هم فعل خواستن را صرف کردیم و توانستیم با اختلاف فاحشی پیروز میدان شویم.  

بالاترین:  

در این مسابقات کشوری که می‌توانست بالاترین آمار بهبودیافتگان و یا بالاترین آمار عدم ابتلا به کرونا را انتشار دهد پیروز میدان می‌شد که خوشبختانه باز هم به مدد آمار دقیق مسئولین، کشور ما توانست بالاتر از کشورهای پیشرفته خصوصا آمریکا در این مورد هم سنگ تمام بگذارد و مقام شایسته‌ای را کسب کند! 

قوی‌ترین:

اما مهم‌ترین مسابقات این دوره از رقابت‌ها کشف واکسن و یا داروی ضدکرونا بود که باز هم کشور ما در این زمینه با تولید داروهایی که نام علمی‌شان چندان مودبانه نبود حرف اول و آخر را زد؛ داروهایی با نام ژنریک: ادرار شتر، روغن بنفشه، نیش زنبور، عنبرنسارا و... که البته سیرت‌شان بهتر از صورت‌شان بود! اما چیزی که داروهای موثر ما را نسبت به کشفیات سایر کشورها متمایز می‌کرد این بود که داروهای فوق در ابتدا روی انسان تست شدند و بعد از موفقیت، روی حیوان آزمایش شدند!

انتهای پیام