نرگس رجبیون در گفتوگو با ایسنا در رابطه با فعالیتها و برنامههای انجمن رباتیک دانشگاه فردوسی، اظهار کرد: انجمنهای علمی به صورت کلی تشکلهای دانشجویی محسوب میشوند. وظیفه این تشکلها این است که به آن دسته از نیازهای دانشجویان که داخل واحدهای درسی به آنها پاسخ داده نمیشود، پاسخ دهند.
وی افزود: به صورت کلی تمام برنامههای انجمنها زیر نظر معاونت فرهنگی دانشگاه صورت میگیرد. انجمن رباتیک یک انجمن بین رشتهای است و با همکاری دانشجویان رشتههای مکانیک، برق و کامپیوتر فعالیت میکند. تلاش این انجمن پاسخدهی به نیاز دانشجویان علاقهمند به شاخه رباتیک است. در این راستا به برگزاری کلاسهای آموزشی، سمینارها، مسابقات و بازدیدهای مختلف میپردازد.
رباتها، دوستان مهربان خستگیناپذیر
دبیر انجمن رباتیک دانشگاه فردوسی با اشاره به اینکه رباتها دوستان مهربانی هستند که خسته نمیشوند، ادامه داد: تفاوت انسان با سایر موجودات داشتن قدرت تفکر است. افراد مختلف تلاش میکنند تا زمان بیشتری را ذخیره و صرف موارد با اهمیتتری کنند. در این راستا با ورود تکنولوژی به زندگی افراد، انسانها فعالیتهای کوچک، روزمره، زمان بر و بیاهمیت را به سیستمهای هوشمند خود میسپارند. در نتیجه این واسپاری، افراد میتوانند زمان خود را صرف امور مهمتر کنند. برای مثال شستن لباسها یا در مرحله تخصصیتر مانند انجام محاسبات پروژههای مختلف، درحال حاضر توسط افراد صورت نمیگیرد و توسط سیستمهای هوشمند شده مختلف انجام میشود. سیستمها، رباتها و رایانهها توانایی انجام مداوم فعالیتهای تکراری را بدون داشتن خستگی دارند.
رجبیون خاطرنشان کرد: رباتها میتوانند نقشهای زیادی در راستای حل مشکلات ناشی از شیوع کووید۱۹ داشته باشند. برای مثال رباتهایی طراحی شدهاند که در صنعت و داخل کارخانجات فعال هستند و حضور نیروی انسانی را در صنعت کمرنگتر کردهاند. این مسئله باعث میشود تا نیروی انسانی کمتری در صنعت حاضر باشند و با این حضور کمتر، شاهد اجتماع کمتر و در نهایت گسترش کمتر کووید ۱۹ خواهیم بود.
وی بیان کرد: همچنین بسیاری از نامهنگاریها و بستهبندیها در ادارات توسط رباتها و سیستمهای هوشمند انجام میشود که دخالت انسان را کمتر میکند. امروزه به ساخت رباتهایی برای ضدعفونی بسیار پرداخته شده است. در این راستا آزمایشگاه رباتیک دانشگاه فردوسی نیز رباتی برای ضدعفونی طراحی کرده است. این ربات توسط لامپهای یو وی (UV) عمل میکند.
طراحی رباتهایی برای توانبخشی افراد
دبیر انجمن رباتیک دانشگاه فردوسی تشریح کرد: میکرورباتها و ماکرورباتها کاربردهای مختلفی دارند. برای مثال از این رباتها در زمینه پزشکی برای ارسال دارو به نقاط مختلف بدن استفاده میشود. همچنین رباتهایی به نام (SOFT ROBOTICS) یا رباتیک نرم هستند که مخصوص توانبخشی هستند. این رباتها در ظاهر اندامهای مصنوعی هستند و به افراد کم توان و ناتوان کمک میکنند. آزمایشگاه رباتیک دانشگاه فردوسی مشهد بر ساخت این رباتها متمرکز است. این آزمایشگاه موفق به ساخت برخی از رباتهای کمک کننده در زمینه توانبخشی شده است.
رجبیون گفت: رباتهای انسان نما که شبیه ساز انساناند بسیار بروز هستند. تمام دانشمندان همواره در تلاش هستند تا ویژگیهای مختلف انسان مانند صحبت کردن و درک امور مختلف را در آنها نهادینه کنند. رباتهای پرنده یا پهبادها نیز نوع دیگری از رباتها هستند که امروزه به زندگی انسانها ورود پیدا کردهاند و موفقیتهای خوبی را برای خود بدست آوردهاند.
وی اظهار کرد: انجمن رباتیک دانشگاه فردوسی یک انجمن دانشجویی نوپا است که به کمک دانشجویان فعال در زمینه رباتیک تشکیل شده است. یکی از بزرگترین افتخارات این انجمن حضور دانشجویان نخبه در این انجمن است. در آزمایشگاه این انجمن چندین ربات، ایده پردازی و ساخته شده است که شامل رباتهای شبیهساز، اندامهای مصنوعی و رباتهای فیزیوتراپ است.
دبیر انجمن رباتیک دانشگاه فردوسی تشریح کرد: دانشجویان دانشگاه فردوسی میتوانند از طریق پرتال دانشجویی خود وارد بخش فرهنگی شده و درخواست عضویت خود را برای انجمن علمی رباتیک صادر کنند. سایر دانشجویان نیز میتوانند با مراجعه به نشانی تلگرامی انجمن رباتیک دانشگاه، درخواست خود را اعلام کنند و پس از گذراندن مصاحبهای کوتاه فعالیت خود را در انجمن آغاز کنند.
رجبیون در خصوص مسابقه روپوآپ، خاطرنشان کرد: این مسابقه با هدف جذب و پرورش دانشجویان مستعد و علاقهمند به رباتیک توسط انجمن علمی رباتیک برگزار شد. این کانون متشکل از دانشجویان رشتههای برق، مکانیک و کامپیوتر است که با همکاری یکدیگر پروژههایی را به سرانجام میرسانند. این مسابقه به صورت غیرحضوری در بهار سال ۱۳۹۹ با داوری هشت نفر از اعضای هیات علمی رشتههای برق، مکانیک و کامپیوتر دانشگاه انجام شد. از تیمهای برگزیده این مسابقه توسط کانون حمایت علمی انجام شده است.
انتهای پیام