اگر از همه مسائل و جنبه‌های مختلف جنگ، ایثار و فداکاری‌های سربازان و مبارزان سخن گفته شود و از نقش پراهمیت مادران و همسران آن‌ها صحبتی به میان آورده نشود، قطعاً حق مطلب به درستی ادا نشده است. درست است که جنگ اصولاً فعالیت مردانه و خشن محسوب می‌شود و بی‌باکی و شجاعت فراوانی را می‌طلبد که بدون این ویژگی‌ها و صفات انسانی امکان درگیری‌ها و خونریزی‌ها میسر نیست، اما باید توجه داشت که در پرورش این روحیه و خلقیات جنگی زنان و همسران رزمندگان نقش اصلی را ایفا می‌کنند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، زنان هنوز خستگی مبارزه علیه رژیم پهلوی را از تن بیرون نکرده بودند که بار دیگر بر خود تکلیف دیدند برای دفاع از انقلاب به ایفای نقش‌های تازه و مؤثرتر در عرصه‌های جدید بپردازند. به علت گستردگی فداکاری زنان در عرصه دفاع مقدس، بیان همه آن ایثارگری‌ها ممکن نیست.
پروین رنجبریان، یک رزمنده دفاع مقدس از خراسان شمالی، در گفت و گو با ایسنا، بیان کرد: در دفاع مقدس همه اقشار مردم حضور داشتند و یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد جهاد مردم ایران در سال‌های جنگ تحمیلی حضور آحاد مردم در صحنه بود که با فرمان امام خمینی(ره) یک بسیج عمومی در کشور ایجاد شد و مردم از قشرهای مختلف در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حضور داشتند.
وی ادامه داد: زنان ما در طول انقلاب اسلامی به هویت خود آگاه شدند و امام خمینی(ره) هویت زنان را به زنان جمهوری اسلامی بازگرداند و زن مسلمان را برگرفته از مکتب اسلام معرفی کرد. زنان را نمی‌توان به خانه و یک مکان خاص محدود کرد، بلکه فعالیت زنان از درون خانه‌ها شروع می‌شود و تا عرصه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی ادامه می‌یابد.
این بانوی رزمنده افزود: همیشه آرزو داشتم که اگر قرار باشد روزی بانوان به جبهه اعزام شوند، اولین نفر باشم که در جبهه‌های جنگ حضور پیدا می‌کنم که این همان تحقق فرمایش امام حسین(ع) است؛ «زندگی و حیات انسان‌ها دو بال دارد، عقیده و جهاد در راه این عقیده».
وی ادامه داد: در اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۱ مطلع شدم که زنان نیز می‌توانند به جبهه‌ها اعزام شوند و همان موقع اقدام کردم. در تاریخ دفاع مقدس حدود هفت هزار و ۶۰۰ زن شهید وجود دارد و این خود شاهد این مدعاست که زنان ما تا پای جان برای رسیدن به اهداف خود تلاش کردند. یکی از افتخارات زنان ما این است که در ۴۰ روزی که خرمشهر مقاومت کرد بسیاری از زنان جوان مانند سیده‌زهرا حسینی در خط مقدم جبهه نقش بسیار پررنگی داشته‌اند.
رنجبریان اظهار کرد: اتفاقات خوب و بد زیادی را در طول جنگ تحمیلی شاهد بودیم، اما یکی از اتفاقاتی که هنوز هم برای آن هیجان دارم پیروزی خرمشهر بود. این اتفاق یکی از آرزوهای بزرگ ما بود، زیرا ۱۸ ماه بخشی از خاک وطنمان در اشغال عراقی‌ها بود و در روز سوم خرداد ۱۳۶۱ این پیروزی بزرگ حاصل شد البته برای بدست آوردن این پیروزی‌ها جوانان پاک بسیاری را از دست دادیم.
از خواب غفلت بیدار شدیم
زهرا روغنیان، یکی دیگر از زنان رزمنده دفاع مقدس، به خبرنگار ایسنا گفت: با وقوع انقلاب اسلامی بصیرت پیدا کردیم و از خواب غفلت بیدار شدیم. پس از انقلاب و تشکیل جهادسازندگی در جهاد مشغول به کار شدم تا وقتم را به بطالت نگذرانم. حدود سال ۶۱ بود که استخدام سپاه پاسداران شدم و آموزش پزشک‌یاری دیدم و پس از آن در بیمارستان بنت الهدی خدمت کردم.
روغنیان بیان کرد: شرط ازدواج من همراه بودن با همسرم در جبهه‌های دفاع بود و مهریه من برای ازدواج نیز یک جلد قرآن کریم بود. پس از ازدواج، همراه با همسرم به جبهه اعزام شدیم و من در پشت خط مقدم خدمت می‌کردم.
وی افزود: سال ۱۳۶۲ که عملیات والفجر ۸ آغاز شد هفت ماهه باردار بودم، اما به همسرم گفتم حتماً باید حضور داشته باشم چون اگر بچه به دنیا بیاید من نمی‌توانم به جبهه‌های مقاومت بروم.
روغنیان اظهار کرد: آخرین خدمت من در نقاهتگاه شهید کلاهدوز در اندیمشک بود که به خاطر وضعیتم من را به داروخانه منتقل کردند و ۲۰ روز در آن جا خدمت کردم.
وی در پایان با اشاره به بیانات امام خمینی (ره)، افزود: من از شجاعت‌های زنان ایران احساس غرور می‌کنم. شما زنان دلیر در این پیروزی پیش‌قدم بودید و هستید. ما مرهون شجاعت‌های شما زنان شیردل هستیم.
انتهای پیام