به گزارش ایسنا، دکتر سید جواد حسینی با بیان اینکه در شب عاشورا این سوال مهم مطرح می شود که امام حسین (ع) چرا چنین قیامی را رقم زد اظهار کرد: بدون تردید پاسخ به این سوال در نوع مواجهه اسلام اموی با دین رسول الله بود که مسیر انحطاط و انحراف را طی می کرد.

حسینی با بیان اینکه ۱۴۰۰ سال از تاریخ امویان و اسلام اموی می گذرد گفت: در ۱۴۰۰ سال پیش امام حسن (ع) حکومت را تسلیم معاویه کرد و این حکومت تا سال ۱۳۲ یعنی ۹۰ سال ادامه یافت.

وی افزود: این اسلام دقیقا در مقابل اسلام علوی قرار داشت و دوره اموی از این جهت که نخستین قرن شکل گیری فرهنگ اسلامی است بسیار مهم است و دیدگاه امویان سخت در آن نفوذ دارد.

معاون وزیر با تشریح ویژگی های اسلام اموی گفت: اسلام اموی اسلامی قبیله ای و عربی و حاکمیت عنصر عرب بر اسلام بود. 

وی افزود: غلبه عنصر فتح و جنگ و خشونت، گسترش دامنه فتوحات و بی خبری مردم از ساده ترین مفاهیم دینی از دیگر ویژگی های اسلام اموی بود.

وی گفت: در این اسلام هر نوع نگاه و حرکت برای اصلاح نوعی فرقه گرایی تلقی می شد و لذا امام حسین (ع) از این منظر یک تفرقه افکن قلمداد می شد.

حسینی تصریح کرد: اسلام اموی برده داری را ترویج می کرد و صدها هزار برده را از ایرانیان به میان اعراب برد.

معاون وزیر در با بیان اینکه امام حسین (ع) باید بساط چنین تفکری را آشکار می ساخت و فرق بین اسلام علوی و حسینی با اسلام امویان را به جهانیان گوشزد می کرد  افزود: امام حسین (ع) آگاهانه تسلیم در مقابل چنین اسلامی را مردود می شمرد و لذا بزرگترین خطر را پذیرفت و واقعه عاشورا رقم خورد.

حسینی با بیان اینکه واقعه عاشورا  دو محور قیام و پیام داشت ادامه داد: قیام عاشورا در ۲۱ مهرماه سال ۵۹ هجری و از اقامه نماز صبح به امامت امام حسین (ع) و در سوی دیگر به امامت عمر سعد آغاز شد.

وی گفت: امام پس از نماز برای یارانش سخنرانی کرد و یک ساعت پس از نماز دستور داد اطراف خیمه ها خندق کنده شود و آن خندق ها را با خار پر کنند تا اگر لازم شد آنها را آتش بزنند و مانع حمله دشمن به خیمه ها شوند.

وی افزود: امام پس از آن سوار بر شتری شد و روبروی سپاه کوفه رفت و با صدای بلند برای آنها خطبه خواند.

حسینی افزود: در حین خطبه یکی از سران جبهه مقابل پرسید چرا حکم این زیاد را نمی پذیری و ما را از جنگ با خودت نجات نمی‌دهی و در آنجا امام جمله مشهور «هیهات من الذله» را سر داد.

معاون وزیر ادامه داد: بعد از اتمام سخنان امام حسین (ع) «بریر بن خضیر» و «زهیر» خطاب به کوفیان سخنان مشابهی گفتند و سپس امام فریاد مشهور «هل من ناصر ینصرنی» را سر داد.

وی گفت؛ در این مرحله حر بن یزید ریاحی و برخی از سپاه یزید به امام پیوستند و یا از سپاه کوفه فرار کردند.

حسینی با بیان اینکه شمر به عمر سعد خطاب می کند که چرا در حمله تعلل می کنی، اظهار کرد: پس از این عمر سعد اولین تیر را به سمت امام و یارانش رها می کند و خطاب به سپاهیان می گوید پیش عبیدا... شهادت دهید که من اولین تیر را رها کردم.

وی گفت: پس از تیراندازی اولیه و شهادت چند نفر از سپاه امام، حمله سراسری آغاز شد و از دو جناح به سپاه امام حسین حمله ور شدند و پس از ناکامی عقب نشینی کردند.

وی افزود: پس از عقب نشینی  عمر سعد ۵۰۰ تیرانداز فرستاد و در این مرحله ۳۸ نفر از یاران امام حسین (ع) شهید شدند و پس از این حمله بود که یاران امام هم قسم شدند تا زنده اند از امام دفاع کنند و نگذارند از بنی هاشم کسی به میدان برود.

حسینی با بیان اینکه نزدیکی ظهر جنگ تن به تن شروع شد و یاران یکی پس از دیگری به میدان می رفتند افزود: «مسلم بن عوسجه» یکی از یاران امام بود که شهید شد و زمانی که حبیب بن مظاهر بر سر بالین او رفت و خطاب به او گفت کاش می‌توانستم وصایای تو را اجرا کنم و مسلم دستش را به سمت امام نشان داد و گفت «وصیت من این مرد است».

وی گفت: در هنگامه ظهر حبیب بن مظاهر شهید شد و امام حسین (ع) برای اولین بار در روز عاشورا و پس از شهادت حبیب گریست.

وی افزود: عمر سعد آتش بس برای اقامه نماز را قبول نکرد و امام در میدان جنگ به نماز ایستاد و سعید بن عبدا... که سپر امام شده بود نیز شهید شد.

وی گفت: کمی از ظهر گذشت و پس از شهادت اصحاب نوبت بنی هاشم شد اولین کسی که از بنی هاشم از حسین(ع) اجازه میدان طلبید و به شهادت رسید، علی اکبر بود. پس از او دیگر خاندان امام نیز یکی پس از دیگری به میدان رفتند و به شهادت رسیدند. ابوالفضل العباس(ع)، پرچمدار سپاه و محافظ خیمه‌ها نیز در نبرد با نگهبانان شریعه فرات به شهادت رسید.

وی گفت: پس از شهادت بنی‌هاشم، امام حسین(ع) عازم نبرد شد، اما از سپاه کوفه تا مدتی کسی برای رویارویی با آن حضرت پا پیش نمی‌نهاد. در میانه نبرد، علیرغم تنهایی حسین(ع) و زخم‌های سنگینی که بر سر و بدن او وارد شده بود، حسین(ع) بی‌مهابا شمشیر می‌زد.

حسینی در ادامه گفت: هنگام نماز عصر فرا رسید و امام زیر لب می فرمود «بخدا قسم از این پس خداوند از کشتن کسی به اندازه ای که از کشتن من خشمگین است، خشمگین نخواهد شد.»

وی افزود: شمر فریاد زد چرا ایستاده اید،مادرتان به عزایتان بنشیند بکشیدش، و پس از آن «سنان بن انس» حمله کرد و نیزه ای را در قلب امام  فرو برد و نزدیک غروب آفتاب سر امام را از قفا بریدند و به خولی دادند تا همان شب برای عبیدا... زیاد ببرد.

حسینی با بیان اینکه قیام امام حسین (ع) در عاشورا تمام می شود اما چهره بعدی حرکت امام یعنی پیام برا عصرها باقی است افزود: «کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا» پیامی برای همه عصرها و نسل ها است که ساری و جاری است.

معاون وزیر با بیان اینکه امام حسین (ع) در حدیثی  فرمود «پنج چیز است که در هرکسی نباشد، خیر زیادی در او نیست: عقل، دین، ادب، حیا و خوش‏خویی» اظهار داشت: در دوران زیست بوم کرونا بیش از گذشته به تمسک به دین به عنوان آهنگ زندگی، ادب در رفتار و گفتار، حیا در جامعه و خوشرویی با مردم نیازمندیم.

وی افزود: بر مبنای این حدیث  امام  بر دانش آموزی و دانایی تاکید  ویژه دارند.

حسینی در ادامه با اشاره به  آغاز سال تحصیلی در  ۱۵ شهریور گفت:  سال تحصیلی جدید متفاوت از سال های گذشته است و این سال بدون حضور فعال و مشارکت راهبردی خانواده ها با موفقیت به اتمام نخواهد رسید زیرا در هر سه وضعیت سفید، زرد و قرمز بیش از گذشته به مشارکت حرفه ای خانواده ها نیازمندیم.

وی افزود: امروز به دلیل شرایط کرونا بیشتر به خانه برگشته ایم و مدت طولانی را در خانه می گذرانیم و این از جهاتی فرصت بی بدیل برای گفتگو تعاملی اعضای خانواده با یکدیگر است.

وی ادامه داد: اما اگر بنا بر حدیث امام حسین (ع) حیا، عقل و خصوصا خوشرویی را در خود تقویت نکنیم این حضور طولانی مدت در خانواده تبدیل به مجادلات و مشاجرات و فضای نامناسبی خواهد شد که ممکن است الگوی خانواده پرآشوب را گسترش دهد.

حسینی گفت: باید فرمایش امام را جدی بگیریم و خصوصا مسلک او در رابطه تعاملی مناسب با اعضای خانواده را که سبب شده بود در این راه پر مخاطره کریمه اهل بیت حتی یک مورد به امام اعتراض نداشته باشند.

وی افزود: در واقعه کربلا صحنه های بی بدیلی از جلوه های زیبای خانواده را می بینیم به عنوان نمونه وقتی از حضرت قاسم در مورد مرگ سوال می کنند می فرماید «اهلی من عسل» و یا حضرت زینب میفرماید « به جز زیبایی چیزی دیگری ندیدم.

وی افزود: زمانی که فرزندان حضرت زینب به شهادت می رسند بر سر بالین آنها حاضر نمی شود زیرا می گوید نگرانم برادرم حسین (ع) شرمنده شود.

وی تصریح کرد: این یک الگویی از خانواده با عقل، دانش، حیا، ادب، دینداری و خوشرویی بود که باید الگوی خانواده ها بویژه در عصر حاضر شود.

به گزارش روابط عمومی سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور؛ حسینی با بیان اینکه با تمسک به قیام عاشورا و مسلک امام حسین (ع) باید اذعان نماییم که مدرسه عاشورا مدرسه ای تمام ساحتی از دانش، بینش، منش و روش است گفت: امام درس زندگی در حوزه روابط خانوادگی ، درس استقامت، دشمن شناسی و بصیرت و درس ادب، دانش، بینش، منش و روش را در این مدرسه بزرگ به پهنای تاریخ به همه انسانیت داد.

وی در پایان گفت: اگر چه قیام امام منحصر به کربلا و عصر عاشورا می شود اما پیام او فراتر از همه ارض ها، عصرها و نسل ها تعلیم و تربیت تمام ساحتی را به همه بشریت نشان می دهد.

انتهای پیام