به گزارش ایسنا، به نقل ازخبرگزاری رویترز، پرسشهای بدون پاسخ زیادی پیرامون انفجار مرگبار بزرگ هفته گذشته در پایتخت لبنان وجود دارند اما مساله مالکیت باید جزو آسانترین مسائل برای حل کردن باشد.

شناسایی روشن مالکیت، به ویژه برای محموله‌ای به خطرناکی محموله حمل شده از سوی کشتی Rhosus با پرچم مولداوی در زمان ورودش به بیروت در هفت سال قبل، امری اساسی برای ترابری، امری کلیدی برای بیمه کردنش و حل و فصل مناقشاتی که اغلب سربر می آوردند، به حساب می‌آید.

اما مصاحبه‌های انجام شده از طرف رویترز و همچنین جستجوهایش برای اسناد و مدارک در ۱۰ کشور برای شناسایی مالکیت اصلی محموله ۲۷۵۰ تنی نیترات آمونیوم تنها به وضعیتی بغرنج همراه با اسناد و مدارک مفقود و پنهانکاری در قبال شبکه‌ای از شرکت‌های کوچک و مبهم پراکنده در سراسر جهان انجامید.

چهره‌های مرتبط با این محموله که از جانب رویترز مورد مصاحبه قرار گرفتند همگی اطلاع داشتن از مالک اولیه محموله را رد کرده و یا از پاسخ دادن به سوال خودداری کردند. از جمله کسانی که گفتند از این امر اطلاعی ندارند کاپیتان کشتی، شرکت کودسازی گرجستانی که محموله را تولید کرده و شرکت آفریقایی که آن را سفارش داده، بودند، هر چند که شرکت آفریقایی گفت هرگز پول آن را پرداخت نکرده است.

روایت رسمی درباره سفر نهایی Rhosus این سفر آن را همراه با یک سری وقایع نامطلوب تصویر می‌کند.

اسناد کشتی نشان می‌دهند که در سپتامبر ۲۰۱۳ محموله نیترات آمونیوم در گرجستان به آن بار زده شده و قرار بوده آن را تحویل یک تولید کننده مواد منفجره در موزامبیک بدهد. اما کاپیتان و دو تن از اعضای خدمه کشتی گفتند قبل از ترک دریای مدیترانه ایگور گرچوشکین، تاجر روسی که آنها به عنوان مالک دوفاکتوی کشتی در نظر گرفته بودند به آنها دستور داده یک توقف برنامه ریزی نشده در بندر بیروت داشته باشند تا محموله بیشتری را بار بزنند.

بر طبق روایتهای رسمی، کشتی Rhosus در ماه نوامبر وارد بیروت شد اما هرگز آن را ترک نکرد و درگیر یک مناقشه حقوقی بر سر صورت حساب‌های پرداخت نشده بندر و نواقص کشتی شد. طلبکاران مالک حقوقی کشتی که به عنوان یک شرکت مستقر در پاناما فهرست شد، را متهم به رها ساختن کشتی کردند و محموله آن بعدا خالی شده و در انبار بندر قرار گرفت.

شرکت حقوقی بیروتی Baroudi & Associates که وکالت طلبکاران را به عهده دارد به درخواست برای شناسایی مالک حقوقی اولیه محموله پاسخ نداد. رویترز قادر به برقراری تماس با گرچوشکین نشد.

بر طبق اعلام گمرک لبنان، کشتی خالی سال ۲۰۱۸ در جایی که لنگر انداخته بود، غرق شد.

بعد از انفجار هفته گذشته محموله نیترات آمونیوم مذکور در بندر بیروت، آخرین تحرکات کشتی Rhosus هدف بررسی و تحقیقات جدید قرار گرفته‌اند.

از جمله پرسشهای پاسخ داده نشده این ها هستند: چه کسی پول این نیترات آمونیوم را داده و آیا آنها قصد بازپس گیری محموله را در زمانی که کشتی Rhosus توقیف شد داشته‌اند؟ اگر که نه چرا نه؟

طبق اعلام یک منبع صنعتی، این محوله که در کیسه‌های بزرگ سفید رنگ بسته بندی شده بود در سال ۲۰۱۳ به میزان ۷۰۰ هزار دلار ارزش داشته است.

بر طبق کنوانسیون‌های دریایی بین‌المللی و برخی قوانین داخلی، کشتی‌های تجاری باید بیمه شده باشند تا این بیمه حوادثی نظیر آسیبهای زیست محیطی، جراحتها و ضررهای جانی نشان از غرق شدن، تصادم و یا بیرون ریزی را پوشش دهد. بنا به اعلام دو منبع آگاه کشتی Rhosus بیمه نشده بود. بوریس پروکوشف، کاپیتان روسی این کشتی از محله خانه‌اش در سوچی روسیه با تلفن گفت، یک گواهی بیمه را رویت کرده اما نتوانسته اعتبار آن را چک کند.

رویترز نتوانست یک کپی از اسناد کشتی را به دست بیاورد.

شرکت موزامبیکی سفارش دهنده این محموله نیترات آمونیوم تحت عنوان شرکت Fábrica de Explosivos Moçambique (FEM) در آن زمان صاحب محموله نبوده چون طبق گفته سخنگوی آن، تنها قبول کرده بود پول را به هنگام تحویل پرداخت کند.

تولید کننده محموله هم شرکت کودسازی گرجستانی Rustavi Azot LLC بوده که منحل شده است. رومان پیپیا، تاجری که در آن زمان مالک این شرکت بوده به رویترز گفت در سال ۲۰۱۶ کنترل کارخانه تولید نیترات آمونیوم  Rustavi را از دست داده است. اسناد دادگاهی انگلیس نشان می‌دهند که این شرکت از جانب یک طلبکار ملزم به مزایده کردن دارایی‌هایش در آن سال شده است. این کارخانه هم اکنون توسط یک شرکت دیگر به نام JSC Rustavi Azot اداره می‌شود. به گفته لوان بوردیلادزه، معاون اول مدیر کارخانه، این شرکت نمی تواند درباره مالک محموله شفافسازی کند.

شرکت FEM گفت، این محموله را از طریق یک شرکت تجاری به نام Savaro Ltd سفارش داده است؛ شرکتی که هم اکنون وبسایتش آفلاین است و یک سری شرکتهای دیگر را در لندن و اوکراین ثبت کرده است.

آدرسی که Savaro Ltd برای شرکتش در لندن ذکر کرده ساختمانی با معماری ویکتوریایی در نزدیکی منطقه شوردیچ است که دربش قفل است و هیچ کس نیز به کوبیدن بر در پاسخ نداد.

رویترز با گرتا بیلین، مدیر شعبه ثبت شده Savaro Ltd در انگلیس که یک لیتوانیایی ساکن قبر است تماس گرفت اما او از پاسخ به پرسشها خودداری کرد.

یک منبع آگاه به امور داخلی و تجارت شرکت Savaro Ltd اظهار کرد که این شرکت کود را از کشورهای متعلق به اتحاد شوروی سابق به مشتریانی در آفریقا می‌فروخته است.

بر طبق اطلاعات یک پایگاه داده تجاری اوکراینی، ولادیمیر وربونول، تاجر ساکن اوکراین به عنوان مدیر شاخه Savaro Ltd در اوکراین ذکر شده است. رویترز نتوانست با وربونول تماس برقرار کند.

نشانه‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه تحقیقات وعده داده شده دولت لبنان هم اکنون توجهش جلب Rhosus و گرچوشکین، مردی که خدمه کشتی او را به عنوان مالکش در نظر می‌گرفتند، شده است. یک منبع امنیتی گفت، گرچوشکین پنجشنبه گذشته در محل خانه‌اش در قبرس در قبال این محموله مورد بازجویی قرار گرفته است. یک سخنگوی پلیس قبرس گفت فردی که او نامش را فاش نکرد به درخواست اینترپل بیروت مورد بازجویی قرار گرفته است.

کاپیتان پروکوشف اظهار کرد، کشتی Rhosus در نوامبر ۲۰۱۳ در وضعیتی نامناسب و در حالی که نشتی داشت وارد بیروت شد. این کشتی از قبل از آن مشکلاتی پیدا کرده بود.

این کشتی در ژوئیه ۲۰۱۳ چهار ما قبل از لنگر انداختن در بیروت از سوی مقامهای بندر سویل اسپانیا برای ۱۳ روز توقیف شده بود. داده‌های کشتی نشان می‌دهند که علت این توقیف نواقص فنی مختلف در کشتی شامل درهای خراب، پوسیدگی عرشه و نقص در موتورهای کمکی بوده‌اند.

این کشتی بعد از دریافت گواهی ایمنی از جانب شرکت بازرسی Maritime Lloyd که شامل بازرسی از کل کشتی می‌شده کشتی رانی را از سر گرفته است.

تیموراز کاوتارادزه، بازرس شرکت Maritime Lloyd که مستقر در گرجستان بوده و در رده شرکتهای بازرسی سرشناس و پرکار نیست، اظهار کرد نمی‌تواند تایید کند آیا این شرکت اسناد بازرسی در اختیار مقامهای بندر سویل قرار داده یا خیر.

او گفت در ۲۰۱۳ برای شرکت Maritime Lloyd کار کرده اما کارمندان دیگر و مدیریت از آن زمان تغییر کرده‌اند.

سازمان Paris MoU متشکل از ۲۷ کشور دریایی که تحت اختیارش توقیف مذکور صورت گرفت در ایمیلی تایید کرد که این کشتی توقیف شده و در بندر سویل مورد بازرسی قرار گرفته است.

مولداوی، کشوری که کشتی Rhosus در آن ثبت شده مالک کشتی را شرکت پانامایی Briarwood Corp فهرست کرده است. رویترز نتوانست شرکت Briarwood Corp را به عنوان یک شرکت ثبت شده در پاناما شناسایی کند. مقامهای دریایی پاناما به درخواست برای اظهار نظر پاسخ ندادند.

شرکت چارتر کننده این کشتی یعنی شرکت Teto Shipping Ltd نیز در جزایر مارشال واقع شده و در ۲۰۱۴ منحل شده است.

ایگور زاهاریا، مدیر آژانس دریایی مولداوی گفت گرچوشکین مدیر Teto Shipping Ltd بوده است.

انتهای پیام