حمید کُردلو در گفت‌وگو با ایسنا، به معرفی خود می پردازد و اظهار می کند: متولد سال ۱۳۶۴ در همدان هستم، فعالیت ورزشی خود را از سال ۱۳۸۰ در رشته بدنسازی آغاز کردم و در سال ۱۳۹۸ در مسابقات بدنسازی، شاخه بادی کلاسیک، در استان تهران حوزه اسلامشهر قهرمان اورال شده و در مسابقات کشوری تهران در همان سال نیز مقام چهارم را کسب کردم.
او با اشاره به اینکه بدنسازی همان پرورش اندام است که شاخه های مختلف دارد و من در شاخه بادی کلاسیک فعالیت می کنم، ادامه می دهد: عناوین بنده بیشتر در حوزه استان تهران بوده چراکه سطح مسابقات آنجا بسیار بالاتر از همدان است.
کردلو درباره اینکه چرا در سنین پایین اقدام به شرکت در مسابقات نکرده است، توضیح می دهد: شخصاً علاقه ای برای شرکت در مسابقات نداشتم و هزینه بالای آمادگی برای مسابقات و شرایط مختلف در کنار هم باعث شد تا این سن مسابقه ندهم.
او بیان می کند: به رشته بدنسازی خیلی علاقمند بودم و هدفم صرفاً مسابقات نبوده و بیشتر به دنبال ورزش کردن بودم تا سال ۱۳۹۴ که تصمیم گرفتم وارد مسابقات شوم و از مهرماه ۱۳۹۸ شروع به رژیم گرفتن کردم.
ژنتیک پرورش اندام در همدان خیلی عالی است
کردلو درباره ظرفیت های بدنسازی استان همدان مطرح می کند: همدان در بدنسازی کشور وضعیت خوبی دارد، در استان همدان ژنتیک پرورش اندام خیلی عالی است و بدنسازهای فوق العاده ای مانند آقایان نوترکی و جامه بزرگ در استان فعالیت می کنند.
او ادامه می دهد: در کل در ایران ژنتیک فوق العاده ای برای بدنسازی داریم اما با مشکل دریافت ویزا روبرو هستیم و نمی توانیم استیج سایر کشورها را ببینیم. بهترین ورزشکار بدنسازی ما هادی چوپان از شیراز است که در مسترالمپیای آمریکا فعالیت می کند و پنج سال درگیر دریافت ویزا بود.
این ورزشکار با درنظر گرفتن رشته بدنسازی به عنوان زیرمجموعه تمام ورزش ها، به علاقمندان این رشته می گوید: افراد می توانند از سن ۱۷-۱۸ سالگی وارد این ورزش شوند چراکه این بازه برای رشد عضلات مناسب تر بوده و بدن شاداب تر است. هنگام ورود به این رشته باید مسیر درست را انتخاب کرده و از مربی خوبی کمک گرفت.
او درباره اینکه چه کسانی می توانند وارد این رشته شوند، می افزاید: اگر صرفاً بحث ورزش کردن باشد همه افراد می توانند در آن ورود کنند اما اگر هدف مسابقه باشد به ژنتیک خیلی بستگی دارد و افرادی که ژنتیک پرورش اندام خوبی دارند، موفق می شوند اما اگر فرد ژنتیک نابی نیز نداشته باشد با صرف زمان بیشتر، قطعاً موفق خواهد شد.
استعدادیابی نمی‌کنم چون ...
کردلو مطرح می کند: در باشگاه خود در این رشته استعدادیابی انجام می دهم اما در حال حاضر به علت اینکه هزینه های بالایی برای شرکت در مسابقات بدنسازی مورد نیاز است و حداقل باید ۳۰ میلیون تومان برای آمادگی در مسابقات هزینه شود و خیلی ها توان تأمین این مبالغ را ندارند بنابراین سعی می کنم استعدادیابی نداشته باشم تا ورزشکاران کمتر درگیر مسابقات شوند چراکه اگر به فرد مستعد امید داده و وقتی ببیند نمی تواند از پس هزینه ها بربیاید، سرخورده می شود.
این ورزشکار درباره زمان مناسب ورزش کردن برای یک بدنساز توضیح می دهد: یک ساعت در روز برای ورزش کردن یک بدنساز مناسب است که بسته به زمان کاری ممکن است در ساعات مختلف انجام شود اما بهتر است در بازه های زمانی ۳ تا ۵ و یا ۴ تا ۶ بعدازظهر باشد.
او با بیان اهمیت تمرینات هوازی اعلام می کند: در کنار کار با دستگاه، تمرینات هوازی نیز باید انجام گیرد که این تمرینات صرفاً دویدن نیست و ما از تردمیل و دوچرخه پس از کار با دستگاه ها استفاده می کنیم که این تمرینات صددرصد بسیار تأثیرگذار است.
کردلو با بیان اهمیت بسیار زیاد تغذیه در کنار ورزش بدنسازی اظهار می کند: اگر یک بدنساز برنامه تغذیه ای مناسبی نداشته باشد حتی اگر چند ساعت در روز فعالیت ورزشی انجام دهد به نتیجه مناسبی نمی رسد اما اگر برنامه غذایی مناسبی داشته، تمرینات و ورزش های هوازی و کار با وزنه را به درستی انجام دهد نتیجه دلخواه خود را می گیرد.
بدنسازی، مناسب برای چربی سوزی و تناسب اندام
او به افرادی که برای تناسب اندام و چربی سوزی به رشته بدنسازی سوق پیدا می کنند، توصیه می کند: این رشته برای چربی سوزی و تناسب اندام بسیار تأثیرگذار است به طوریکه در مرحله اول ورزش کردن برای حجم و سایز گرفتن و وزن کم کردن مناسب بوده سپس برای بدنسازی نوع تغذیه و مکمل بسیار مهم است.
او اضافه می کند: در رشته بدنسازی مکمل بسیار تأثیرگذار است و غذای عضله محسوب می شود اما در حال حاضر مکمل های تقلبی در بازار زیاد است که نخوردن آن بهتر از خوردن آن است چراکه مکمل تقلبی عوارض دارد اما مکمل اصلی و بهداشتی که حاوی پروتئین است، باید زیرنظر پزشک تغذیه مصرف شود.
این بدنساز با گلایه از تقلبی بودن مکمل ها ادامه می دهد: برخی فروشگاه ها در سطح شهر دایر شده که به طور اختصاصی به فروش مکمل های ورزشی مشغول هستند و هیج نظارتی از سمت نهادهای مربوطه روی کار آنها نیست.
عدم حمایت مسئولان از باشگاه داران
این باشگاه دار درباره وضعیت باشگاه های بدنسازی و پرورش اندام در دوران شیوع کروناویروس توضیح می دهد: سه ماه باشگاه ها تعطیل بود و ما به اندازه یک سال از نظر مالی عقب افتادیم چراکه یکسری دستگاه ها قسطی خریداری شده بود و نمی توانستیم در موعد مقرر هزینه ها را پرداخت کنیم، از طرفی اجاره ملک هم باید پرداخت می شد.
او ادامه می دهد: با آغاز به کار مجدد هم تعداد ورزشکاران نصف شده و استقبال مردم کمتر شده و به طبع آن درآمد ما نیز کاهش پیدا کرده است. ما می توانیم این اطمینان را به مردم بدهیم که محیط باشگاه آلوده نیست اما برخی خانواده ها اجازه حضور در باشگاه ها را با این شرایط به فرزندانشان نمی دهند.
کردلو درباره حمایت های دولت از ورزشکاران بیان می کند: هیچ حمایتی از سمت دولت شامل حال بدنسازان نمی شود. باشگاه داران هم با هزینه های شخصی خود تمام کارها را انجام می دهند و حتی مسئله اسپانسر در ایران معنایی ندارد و هزینه پرداختی اسپانسر صرفاً در قبال ارائه مکمل ها به ما است.
او اضافه می کند: مبلغ ۱۸ میلیون تومان تسهیلات نیز به علت شیوع کرونا به باشگاه داران پرداخت می شد که هشت میلیون تومان آن در صورتی پرداخت می شود که باشگاه ها پرسنل بیمه ای داشته باشند اما الان در باشگاه ها فقط خود مربی کار می کند و اگر هم فرد دیگری باشد بیمه نیست، مبلغ باقیمانده نیز آنقدر کم است که باشگاه دار برای آن دنبال دو ضامن نمی گردد. باشگاه داران شغل دیگری ندارند و در ایران نیز این فعالیت شغل محسوب نمی شود و درآمد خوبی ندارد.
کردلو با گلایه از عدم نرخ گذاری صحیح برای شهریه باشگاه ها مطرح می کند: هر باشگاه مبلغ مورد نظر خود را دریافت می کند، باشگاه ها در سطح پایین شهر ماهیانه حدود ۵۰ هزار تومان و در بالای شهر نیز ۲۰۰ هزار تومان دریافت می کنند که در برابر شهرهای دیگر خیلی پایین است و هیچ نظارتی از سمت اداره تربیت بدنی و هیئت بدنسازی روی آن نیست.
انتهای پیام