پس از تأیید طولانی شدن همه‌گیری این بیماری تعیین شد که آموزش‌های دانشگاه‌ها باید به صورت مجازی یا آنلاین ادامه پیدا کند تا دانشجویان بتوانند با بهره‌گیری از این شرایط تهدید را به فرصت تبدیل کرده و دانشگاه را با تلفن همراه یا رایانه‌های خود به خانه بیاورند.
اما انگار این ایده تنها در همان حد باقی ماند، این شکل آموزش آغاز شد و با انتقاد فراوان دانشجویان از شیوه تدریس و انتظارت اساتید از آنها در حال ادامه یافتن است، برای درک و اطلاع از این شرایط به سراغ چندتن از دانشجویان رفتیم و نقاط ضعف و قوت این نوع آموزش را از آنها جویا شدیم.
تجزیه‌چی، دانشجوی ترم ۸ دانشگاه بوعلی سینا در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه به شدت از آموزش مجازی گلایه‌مند هستم، اظهار کرد: برخی اساتید رشته تحصیلی ما بعد از ۲۵ فروردین اقدام به بارگذاری محتوای درسی در سامانه درس‌افزار کردند و در طول دو هفته پشت سر هم چندین درس که تا هشت درس هم می‌شود، در سامانه ارائه شد.
وی ادامه داد: برخی از اساتید در زمان کلاس‌های حضوری هر جلسه به گفتن دو تا سه صفحه جزوه بسنده می‌کردند اما در سامانه مجازی هر جلسه ۸ تا ۱۰ صفحه جزوه می‌گویند همچنین تعداد فایل‌هایی که بارگذاری می‌شود زیاد و دانلود آنها باعث اتمام بسته اینترنتی موبایلم می‌شود.
این دانشجوی همدانی اذعان کرد: تاریخ امتحانات هنوز مشخص نیست که همین مسئله برای ما به شدت استرس‌آور است حتی در برخی دروس هنوز منبع مشخصی برای امتحانات نداریم، با تمام این مشکلات اساتید پروژه‌هایی را تعیین و جایگزین میان ترم کرده‌اند که با توجه به عدم دسترسی به کتاب‌های منبع باید از طریق موتورهای جستجو مطالب مورد نیاز را به دست بیاوریم که اصلاً مورد تأیید اساتید نیست و باعث برگشت پروژه و یا کسر نمره می‌شود.
وی افزود: در این شرایط به شدت بحرانی که به گفته مسئولان دانشگاه‌ها آخرین مکان‌ها برای بازگشایی هستند، انتظار می‌رود که مسئولان دانشگاه تصمیمی منطقی و قاطع بگیرند و در صورت امکان در تصمیم‌گیری‌ها در صورت فروکش موج کرونا بازگشایی دانشگاه‌ها در تابستان و حذف اثر مشروطی را در دستور کار خود قرار دهند تا تکمیل کننده آموزش‌های مجازی باشد.
محمدی، از دیگر دانشجویان همدانی نیز صرفه‌جویی در وقت، پیشرفت روند درسی و کاهش هزینه‌های آموزشی را از مزایای آموزش مجازی دانست و بیان کرد: این آموزش ممکن است فراگیر نباشد و عده‌ای از دانشجویان به راحتی نتوانند به آن دسترسی داشته باشند و با همین روند سطح یادگیری برخی دانشجویان کاهش پیدا می‌کند.
وی ادامه داد: به نظرم در آموزش مجازی سرعت تدریس اساتید بسیار بالاست که همین مسئله بازدهی را پایین می‌آورد بنابراین بهتر است در آموزش مجازی به جای سنجیدن دانشجویان مثل روال قبل از سوالات تحلیلی استفاده شود.
مرادی، دانشجوی دیگر نیز با گله از نامشخص بودن وضعیت دانشجویان در این شرایط بیان کرد: در مراحل پایانی تحصیل خود به سر می‌برم و البته این ترم شرایط تعیین کننده‌ای بر وضعیت تحصیلم دارد اما شک ندارم پس از اتمام این ترم نتیجه خوبی نخواهم گرفت.
وی ادامه داد: طبق گفت‌وگوهایی که با همکلاسی‌هایم داشتم هیچ یک از این شکل تدریس رضایت ندارند، حجم بیش از حد فایل‌های بارگذاری شده، هزینه های اینترنت، فرسوده شدن تلفن همراه یا رایانه‌ها، کلافگی و سردرگمی دانشجو و قطعی مکرر اینترنت در کلاس‌های آنلاین از جمله مشکلات این سامانه است و تنها نقاط قوت آن را می‌توان اتمام ترم حاضر دانست.
این دانشجو بیان کرد: برخی از اساتید توانایی انتقال مطلب را در کلاس‌های حضوری به سختی دارند اما همین اساتید روزانه فایل‌های ۳۰ دقیقه ای منتشر می کنند که اصلاً مطلب مورد نظر را نمی رساند.
مرادی ادامه داد: نظارت بر روزهای انتشار فایل‌های درسی و میزان ارائه آن باید وجود داشته باشد، به عقیده من اساتید همان روزی که در چارت درسی کلاس داشته‌اند همان روز نیز باید فایل خود را ارائه دهند یا کلاس آنلاین برگزار کنند همچنین میزان مطالب نقل شده باید کنترل شود.
وی ادامه داد: در زمانی که به سختی با اساتید خود در ارتباط هستیم و از او کاهش سختگیری‌ها را می‌خواهیم با جمله «من هم دانشجو بودم، شما تنبلی نکنید» روبه‌رو می‌شویم اما باید گفت بحث تنبلی یا بی توجهی دانشجویان نیست بلکه بحث عدم درک کافی، نظارت و توقع بیش از حد آنها است که دلسردی می‌آورد.
این دانشجو اضافه کرد: باید در ابتدا این آموزش قوانینی مانند عدم درخواست پروژه از دانشجویان، عدم حضور و غیاب آنها در کلاس‌های آنلاین، روش و میزان بارگذاری فایل‌های درسی مشخص می‌شد تا با چنین مشکلاتی مواجه نمی‌شدیم.
سماوات، یکی دیگر از دانشجویان همدانی نیز با اشاره به اینکه آموزش مجازی هیچ بازدهی ندارد و سطح یادگیری در این شکل بسیار پایین است، اظهار کرد: در واقع برای هر درس باید پی.دی.اف کتاب را با صفحات زیاد دانلود کنیم که در نهایت استاد یک صوت با فیلم هم در کنار آن منتشر کند اما واقعاً برای درس‌های محاسبه‌ای کافی نیست که استاد تنها به تدریس شفاهی بدون حل تمرین اکتفا می‌کند اما نکته جالب‌تر این است که برای ما تمرین با بارم و نمره هم تعیین می‌کنند، حتی برخی اساتید نیز پروژه نرم‌افزاری را می‌خواهند که آموزش آن را به ما نداده‌اند و با این حجم مطالب درسی و پروژه از دانشجو انتظارات زیادی دارند.
وی ادامه داد: به نظرم آموزش مجازی نه تنها مفید نیست بلکه برای دانشجو استرس و کلافگی نیز به بار آورده است اما با توجه به شرایط موجود مجبور هستیم، اساتید نیز باید دانشجویان را بیشتر درک کنند، آموزش مجازی البته مزیت‌هایی نیز دارد چراکه فایل و صوت‌های پوشه بندی همیشه در اختیارمان هست اما در شرایطی که یادگیری صفر است، فایده‌ای ندارد.
این دانشجو خاطرنشان کرد: از اساتید درخواست دارم حداقل حجم مطالب را کمی کمتر کنند و اگر از دانشجو تمرین می‌خواهند نمونه تمرین حل شده آن را در اختیارشان قرار دهند تا یادگیری و قدرت حل مسئله افزایش پیدا کند.
رحیمی، یکی از دانشجویان کُرد مشغول به تحصیل در همدان نیز اظهار کرد: در یکی از روستاهای کردنشین زندگی می‌کنم و اغلب با مشکل سرعت اینترنت و عدم دریافت کامل کلاس‌های آنلاین برمی‌خورم که همین مشکل باعث آشفتگی و عصبانیت زیادی برایم شده است.
وی ادامه داد: تصور می‌کنم همه از معایب این آموزش گفته‌اند اما دانشجوهای غیربومی با باز شدن دانشگاه‌ها در این شرایط با خطر زیادی مواجه هستند، وجود بیش از ۱۰۰ دانشجو در هر خوابگاه حتی با رعایت طرح فاصله‌گذاری اجتماعی نیز خطرناک است و سلامتی همه دانشجویان را تهدید می‌کند.
این دانشجو خاطرنشان کرد: خیلی انتظار داشتم این ترم حذف شود اما متأسفانه نشد و اثر مشروطی نیز همچنان به قوت خود باقی است، از طرفی تکالیف خواسته شده اساتید و جزوه نویسی‌های شدید مشکلات را افزایش داده و نگرانی‌ها نیز برای امتحان پایان ترم کلافه کننده است.
انتهای پیام