نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد، شاید پیش‌ازاین، نگرانی‌ها تنها مبنی بر شستن لباس‌ها بود که میکروفیبرهای مضر پارچه را در محیط‌زیست رها می‌کند، اما محققان دریافتند که پوشیدن لباس هم می‌تواند به‌نوعی آلاینده باشد و تعداد بیشتری از این میکرو فیبرها را به محیط‌زیست وارد کند، اما کدام لباس‌ها بیشتر آلاینده هستند؟.
در تحقیق انجام‌شده توسط دانشمندان ایتالیا و دانشگاه پلیموث انگلیس، چهار مدل مختلف از لباس پلی‌استر و مخلوط پلی‌استر و پنبه برای آزادسازی میکروفیبر مورد مقایسه قراردادند و آنها را در دمای 40 درجه سانتیگراد شستشو دادند تا دریابند که میزان آزادسازی فیبر در زمان شستشو و پوشیدن چه اندازه است.
نتایج نشان داد که بین 700 تا 4000 میکروفیبر در هر گرم پارچه در شستشو آزاد می‌شود و این در حالی است که فقط در مدت 20 دقیقه فعالیت عادی بیش از 400 فیبر در هر گرم لباس آزاد می‌شود.
محققان اظهار کردند: هر فرد می‌تواند تقریبا 300 میلیون میکروفیبر پلی‌استر در سال را با شستن لباس‌های خود در محیط‌زیست آزاد کند و این در حالی است که با پوشیدن لباس، بیش از 900 میلیون میکروفیبر در محیط آزاد می‌شود، اما بسته به نحوه تولید پوشاک، این روند تفاوت‌های قابل‌توجهی دارد.
محققان افزودند: طراح و تولیدکننده لباس می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از انتشار میکروفیبرها به محیط داشته باشند.
دکتر فرنسسکا فالکو، محقق این بررسی اظهار کرد: به‌تازگی، شواهد بیشتری درباره وجود میکروفیبرهای مصنوعی نه‌تنها در محیط‌های آبی بلکه در جو نیز ارائه‌شده است.
برای مقابله با این نوع آلودگی باید از منبع جلوگیری شود و موارد مؤثر در پارامترهای مختلف نساجی بررسی شود.
محققان گفتند: پارچه‌هایی با ساختار فشرده مانند بافت با نخ‌های پیچ‌خورده و رشته‌های متوالی می‌توانند میکرو فیبرهای کمتری را در آب و در هوا آزاد کنند.
همچنین آزمایشگاه اختصاصی برای شبیه‌سازی روند زندگی افراد بر روی چند داوطلب که همان مدل‌های لباس قبلی را پوشیده و حرکات را مانند زندگی واقعی شبیه‌سازی می‌کردند، موردبررسی قراردادند.
محققان در ادامه افزودند: نه‌تنها شستن لباس‌های مصنوعی مانند آکریلیک، نایلون و پلی‌استر، صدها هزار میکرو فیبر را وارد محیط می‌کنند، بلکه پوشیدن آنها هم می‌تواند آلاینده محیط باشد.
انتخاب مصرف‌کننده به‌تنهایی این مشکل را برطرف نمی‌کند، زیرا بیش از نیمی از لباس‌هایی که امروز در سراسر جهان به فروش می‌رسند حاوی پلی‌استر هستند.
یکی از راه‌های محدود کردن آلودگی میکروفیبر ، طراحی لباس باهدف انتشار کمتر میکرو فیبر خواهد بود.
این تحقیق نشان می‌دهد که پوشاک مخلوط پنبه و پلی‌استر درواقع آلودگی بیشتری نسبت به 100 درصد پلی‌استر دارد.
همچنین لباس‌هایی که بافت محکمی دارند، آلایندگی آنها در آب‌وهوا کمتر است.
تولید لباس‌های پلی‌استر، آکریلیک و نایلون که از سوخت‌های فسیلی در تولید آنها استفاده می‌شود، می‌تواند عاملی مؤثر در تغییرات آب‌وهوایی باشد.
البته تولید لباس‌های پنبه‌ای هم عاری از مشکل نیست، زیرا در تولید نیاز به آب بیشتری است، اما بازهم نسبت به سایر موارد آلایندگی کمتری دارد.
نتایج این بررسی پیامدی مهم برای اهمیت طراحی پایدار صنعت مد دارد، زیرا در بین سال‌های 2000 تا 2014 تولید لباس در جهان دو برابر شده است.
نتایج این تحقیق در مجله Environmental Science and Technology ارائه شده است.
منبع:
www.gizmodo.co.uk
www.sciencedaily.com
انتهای پیام