سر و کله کروناویروس از آخرین روزهای سال ۲۰۱۹ در شرق آسیا پیدا شد. وزیر بهداشت درباره ژنوتایپ کروناویروس در ایران گفت: طبق بررسی‌هایمان منبع ویروس را پیدا کردیم که از ناقلین چینی بوده و موارد آن در حال مشخص شدن است. همچنین یکی از فوتی‌ها در قم بازرگانی بود که از طریق پروازهای غیرمستقیم سفرهایی به چین داشته است.

در توصیه های متخصصان و پزشکان نسبت به ماندن در خانه و سفر نرفتن از داخلی و خارجی و بین شهری و برون شهری و اقدام به قرنطینه خانگی بسیار هشدار داده شده است، اما چطور؟ تب کرونا وقتی در کشور ایران ایجاد شد که داشتیم وارد اسفندماه می‌شدیم. ماهی پر از شور و شوق و خرید و امید برای ورود به یک سال جدید... اشتیاق نوروز و روز نو!

کرونا تمام کاسه کوزه ها را به هم ریخت

اما کرونا تمام کاسه کوزه ها را به هم ریخت. برای خرید کردن و رفتن به بازار و سفر و دورهمی هشدارهای زیادی داشتیم، همینطور برای ضدعفونی و رعایت پروتکل های بهداشتی برای نان و دست و صورت و تغذیه و هر چیزی که فکرش را بکنید تا جایی که بعضی مردم حتی اقلام بسته بندی و یا کیک خامه ای و کره را هم با صابون و وایتکس شستشو می دهند تا خیالشان راحت تر باشد، در حالی که همین می تواند مقدمه ای برای بیماری های گوارشی باشد.

وحشت کاذبِ کرونا

سعید نمکی، وزیر بهداشت خطاب به مردم با اشاره به وحشت کاذبِ کرونا عنوان کرده است: "وحشت بیهوده‌ای که درباره کرونا در مردم ایجاد شده، وحشتی کاذب است. باید توجه کرد که بیماری ناشی از ویروس کرونای جدید هم میزان مرگ‌ومیر و هم بیماری‌زایی‌اش به مراتب از بیماری آنفلوآنزا کمتر است؛ به عنوان مثال طبق گزارشاتی که خود آمریکایی‌ها ارایه داده‌اند حدود ۲۸۰ هزار مورد بستری را برای ویروس آنفلوآنزای نوع بی تخمین می‌زنند که البته در حال حاضر اوج گرفتاری ما هم در ارتباط با آنفلوآنزای نوع بی وجود دارد و بسیاری از مواردی که بستری شده‌اند یا بیمارانی که می‌بینیم آنفلوآنزای نوع بی هستند که در حال حاضر نیز در پیک زمستانه این بیماری قرار داریم. آمریکایی‌ها  تخمین می‌زنند که در رابطه با آنفلوآنزا نوع بی ۱۶ هزار مرگ داشته باشند. این در حالی است که ما در آنفلوآنزا پاییزه یعنی آنفلوآنزای H۱N۱ آمار مرگ و میرمان به مراتب پایین‌تر از حد انتظار بود. البته آمار مرگ و میر و بیماری‌زایی H۱N۱ بسیار بیشتر از کرونا است."

وزیر بهداشت با تاکید به مسائل بهداشتی گفته است "باید شستن دست‌ها، پرهیز از روبوسی، نرفتن به نقاط پرجمعیت و غیره را رعایت کنیم. من اعتقاد دارم مردم ما آنقدر فهیم، شریف و باشخصیت هستند که با آموزش‌هایی که ارائه می‌دهیم، خودشان رعایت می‌کنند و قرنطینه خانگی را برای خودشان اعمال می‌کنند. در عین حال توصیه می‌کنم که مردم از استفاده از خودکارهای عمومی و وسایل شخصی مشترک پرهیز کنند. باید توجه کرد که پیشگیری بهترین راه مبارزه با این بیماری است پس مردم به ما کمک کنند و ما را حمایت کنند تا بتوانیم به سرعت این موضوع را جمع کنیم."

شکست کرونا

نکته بسیار مهم در بیماری کرونا جلوگیری از انتشار ویروس آن است که با قرنطینه خانگی می توان از شیوع این بیماری جلوگیری کرد. در این رابطه وزیر بهداشت و بسیاری از مسئولان کشور بارها اعلام کرده‌اند که تا رفع مشکل، مردم اقدام به قرنطینه خانگی کنند، از وسایل حمل‌ونقل عمومی تا حد امکان استفاده نکنند و در شهرهای خود بمانند. توصیه شده مردم در قرنطینه خانگی بمانند تا این ویروس کمتر در جامعه تکثیر شود.

از همه مهمتر اینکه هر ساله روزهای آخر اسفند منتهی به عید نوروز صرف خرید و آماده کردن خودمان برای رسیدن عید نوروز میشده است. خرید لباس و هفت سین، سبز کردن سبزه، خریدن ماهی گلی و رخت و لباس و از همه مهمتر «خونه تکونی»... تاکید به رعایت بهداشت فردی و قرنطینه خانگی باعث شده مردم بیش از پیش نظافتی که جزئی از ایمانشان بوده را رعایت کنند؛ اما در فصل خانه تکانی مردم با بوی الکل و وایتکس که جایگزین بوی عیدی و خرید و نوروز شده چه کرده اند؟

لازم است که همه ما عاقل باشیم

مریم، زن خانه دار ۵۰ ساله ای که برای حفاظت از خودش و بچه هاش تمام خانه را استریل و ضدعفونی می‌کند. این گفته های خودش است. او اعتقاد دارد که وقتی در تمام رسانه های جمعی می گویند بهداشت را رعایت کنید و از خانه بیرون نروید حتما ضرورتی دارد که این کار انجام شود. برای همین از همان موقع بچه هایش را ندیده، بازار نرفته، و هر روز تمام دستگیره ها را با وایتکس ضدعفونی می کند.

این زن خانه دار درباره خرید عید و رسم خانه تکانی می گوید: "امسال به جای خونه تکونی کروناتکونی داشتیم! از بس که من و بچه ها و همه روی تمیزی و زدودن عفونت و ویروس کرونا حساس شدن. شاید هیچ وقت کرونا از هیچ طریقی وارد حریم خونه ما نشه اما احتیاط شرط عقله و لازمه که همه ما عاقل باشیم. این برای حفاظت از خودمون و اطرافیانمونه."

کمپین ۲ هفته ای ماندن در خانه

"تاکید به موندن توی خانه برای اینه که تردد نکردن تو سطح شهر و اماکن شلوغ باعث میشه میزبانی برای ویروس کرونا در جامعه وجود نداشته باشه. پس قرنطینه خونگی به سادگی شیوع این بیماری رو در جامعه کاهش میده." این را نوجوانی می گوید که معتقد است از بس این روزها در خونه کلیپ آموزشی و مطلب و مقاله از پزشکان و پرستارها دیده و شنیده و خوانده که می تواند برود و از دانشگاه گواهی داشتن این اطلاعات را بگیرد و حتی به دیگران هم مشاوره بدهد!

علی ادامه می دهد: "مردم تو این ایام از سفرهای غیرضروریشون کم کنن یا اصلا انجام ندن، هیچوقت دیر نیست. اگر خدا بخواد بعد این بیماری کمپین سفر راه میندازیم. یه مدت به خودمون و همه سخت میگیریم تا جون عزیز مردم حفظ بشه. مردم باید از حضور تو مجامع عمومی مثل بازارا یا فروشگاه های بزرگ پرهیز کنن. باور کنید میشه همه احتیاجات رو از فروشگاه محله ها خرید کرد و روزها حتی از خونه خارج نشد و مهمون هم نپذیرفت. فقط یادمون نره که این سخت گیری ها اول از همه برای خودمون و خونواده هامونه و بعد برای جامعه و وطنی که توش به دنیا اومدیم و بزرگ شدیم." و اینطور خیلی ساده و با زبان خودش همه چیز را در چند جمله خلاصه کرد در اینکه ما باید زندگی را عزیز بداریم و برای حفظ آن تلاش کنیم.

بعضی از افراد مبتلا به کووید ۱۹ نیاز به بستری شدن در بیمارستان ندارند و باید در خانه بمانند، اما مسائل بهداشتی را رعایت نمی‌کنند. در واقع شخص می‌داند که مبتلا به کرونا است و حضور او در اجتماع خطرناک است، اما سرکار می‌رود و در جامعه حضور پیدا می‌کند. متاسفانه متخصصین هم نمی‌توانند اینگونه افراد را به قرنطینه خانگی متقاعد کنند که این موضوع بسیار مهمی است. برای همین فکر می کنم هر کسی با علائم یا بی علائم باید از تردد غیرضروری و بیرون رفتن بی مورد کم کند و در خانه بماند و کتاب بخواند، جدول حل کند، و هنر و خلاقیت هایش را بروز دهد و یا در نهایت خانه را بتکاند!

خانه را از هر چه کرونا تکاندیم

رضا مردی است که با ماسک و دستکش و عینک و خلاصه تمام تجهیزاتی که در اختیار داشته به میوه فروشی محل آمده و با دقت و وسواس خاصی خرید می کند. او سعی می کند کمتر به وسایل مغازه دست بزند، از مرد میپرسم حاج آقا با خونه تکونی عید امسال چیکار کردید؟ با خنده آرامی گفت: "حاج خانم طبق معمول زحمتش رو کشید، البته یه کم از نصف بیشتر زحمتا رو دوش من بود، واسه همینه که کمرم خم شده!" به صفا و صمیمتش غبطه می خورم، می خندم و می گویم چقدر مسائل بهداشتی رو رعایت می کنید این روزا؟ با جدیت جواب می دهد "من الان به این شکل اجازه ندارم وارد خونه بشم. درب منزل ما عین فرودگاها یه گیت بازرسی هست، موبایل و کلید و پول و کارت مطلقا اجازه رد شدن از این گیت رو ندارن مگر اینکه با پروتکل حاج خانم ضدعفونی بشن. ما خونه رو از هر چی کرونا تکوندیم و اجازه هم نمیدیم وارد بشه. اتحاد من و حاج خانم کرونا رو شکست میده".

کرونا جرات نداره وارد خونه من بشه

کمی آن طرف تر زن خوشرو و خندانی ایستاده. کسی همراهش نیست، می گوید "بچه هایم را در خانه گذاشته ام پیش همسرم که دورکاری گرفته و حالا روزها جلوی تلویزیون با لپ تاپش نامه ها را ارسال می کند و گزارش کار و تلفن و دفتر دستکی به هم زده. دلم گرم است به حضورش میان همه این استرس ها و ترس های بد." می پرسم حتما خونه تکونی امسال تجربه متفاوتی بوده براتون؟ با خنده پایخ می دهد: "آره. امسال خونه تکونی رو دسته جمعی و با وسواس بیشتری انجام دادیم، چون باید همه چی ریز به ریز گندزدایی میشد از دستگیره های در و کابینتا گرفته تا زمین و پله ها و وسایلی مثل مبل و میز و بقیه اثاث تو خونه. الان دیگه کرونا جرات نداره وارد خونه من بشه."

چالش خرید دسته جمعی

از خانواده ای که تازه از ماشین پیاده شدند تا به سمت یک فروشگاه زنجیره ای بروند می پرسم شما برای مبارزه با کرونا چیکار کردید؟ چطور دسته جمعی آمدید بیرون؟ همه به هم نگاه می کنند و بعد می خندند. بعد می گویند "ما هر کدام از یک خانواده هستیم، یعنی هر نفر نماینده چند تا از خانه های یک کوچه قدیمی هستیم که مامور خرید شدیم، آن هم برای مصرف چند هفته کل خونواده ها. نزدیک به ۱۰ خانواده تمام چیزهای موردنیازشان را لیست کردند تا ما برایشان بخریم. اینجوری فکر می کنم ما به کم کردن بار ترافیک خیلی کمک کردیم."

از انها تشکر می کنم و میپرسم خونه تکونی رو چیکار کردید؟ می گویند خونه تکونی امسال یکی از متفاوت ترین تجربه هایشان بوده. بعد یکی از آنان ادامه می دهد "امسال عید کاملا متفاوتی داریم، باید و باید و باید تا میتونیم و هر چی که در توان داریم برای جنگ با این ویروس خرج کنیم. نباید همدیگه رو تنها بذاریم. ما تو کوچه خودمون شبا از پنجره با هم صحبت می کنیم یا سر یه ساعت خاص با تماس تصویری یا پیامک به همدیگه روحیه میدیم. آخه میدونید ما عادت نداشتیم به اینهمه دوری. ما تنگ هم بزرگ شدیم و نفس کشیدیم. کوچه ما پر از جنب و جوش و شادی و دورهمی هامون بود. صدای خنده هامون تا آسمون م یرسید. مخصوصا اسفند که میشد یه حال دیگه داشتیم.و اما امسال عهد بستیم که طور دیگه ای تمام این شور و حال رو پیاده کنیم. تصمیم گرفتیم نذاریم یه ویروس برای همیشه بینمون جدایی بندازه، پس یه مدت این شرایط ناخواسته رو تحمل می کنیم و فقط و فقط به همدیگه روحیه میدیم. من میدونم که این کار ممکنه، اونم فقط با همدلی و همّت دسته جمعی."

در دلم به او آفرین می گویم و به کلمه نوپدید "کروناتکونی" فکر می کنم... به اینکه زندگی واقعا عرصه یکتای هنرمندی هاست! به اینکه این مردم چقدر هنرمند بودند. به اینکه چقدر قدرتمندند و تلاش می کنند حتی با درونی پر از استرس و دلتنگی و ناراحتی برای تمام دنیایی که درگیر بیماری و مرگ استذروحیه خود را حفظ کنند و اگر شده این شادی و قدرت و مقاومت را در همان کوچه که به دنیا آمده اند جاری کنند. به اینکه داشتن مسئولیت اجتماعی چقدر خوب است و این خانه های پر از عشق که بوی تمیزی و عشق می دهد چقدر ارزش دارد و چقدر این آدم ها، این لبخندها، و این امیدواری ها مقدسند... #کرونا_را_شکست_می‌دهیم!

انتهای پیام