مهدی حجت در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: اگر قرار بوده بر روی گنبد بسیار مهم و جهانی مثل گنبد مسجد شیخ لطف‌الله، حرف بزنند و کار کنند، باید ابتدا هیأتی متخصص و خبره به‌صورت کارشناسی و تخصصی بر روی این موضوع صحبت کرده و از آن‌ها نظرخواهی می‌شد و بعد روش را تائید می‌کردند، اما این کار را نکردند. حالا می‌آیند و حسن را می‌برند و او می‌گوید خوب است، حسین را می‌برند و می‌گوید بد است، یکی می‌گوید داربست را باز کردند، یکی می‌گوید شابلون نبستند، یکی می‌گوید روغن زدند یکی می‌گوید نزدند؛ حرف من این است که این مرمت هزار اشکال دارد.
وی ادامه داد: اصل قضیه این است که شما وقتی می‌خواستید دست به بیماری به اسم گنبد مسجد شیخ لطف‌الله بزنید آیا شورای پزشکی تشکیل دادید یا نه؟
رئیس کمیته ملی ایکوموس ایران تصریح کرد: اگر یک صورت‌جلسه دارید که تمام آن‌کسانی که متخصصان این کار هستند، آمده‌اند و نشسته‌اند با یکدیگر صحبت کرده‌اند و یکی گفته ترک را پایین بیاورید و آن یکی گفته ترک را بالا ببرید، یکی گفته شابلون و آن یکی گفته نه، یکی گفته داربست را باز کنید و یکی گفته نه و همۀ این موارد را با هم بحث کردند و به یک جمع‌بندی رسیدند و آن جمع‌بندی را دست آن یکی دادند و گفتند تو برو اجرا کن، بعد او باید برود اجرا کند، نه اینکه خودش دست خودش را در جیبش بکند و بگوید بهترین مرمت دنیا در این گنبد انجام‌شده! آخر تا کِی ما می‌خوانیم کارها را این‌طور انجام دهیم؟
وی خاطرنشان کرد: شما مریض هم که می‌شوید آیا می‌روید و از داروخانه محل می‌پرسید آقای دکتر چه چیزی باید به مریضم بدهم و او هم همین‌طوری به شما دارو می‌دهد و می‌رود؟ این روش درست است؟ عقل حکم می‌کند که باید قبل از شروع به کار در این خصوص نظرخواهی می‌شد.
حجت تأکید کرد: هر وقت هم بعدازاین به هرجایی که بخواهند دست بزنند باید قبل از آن این استاندارد بین‌المللی را رعایت کنند؛ یعنی قبل از انجام هر کاری باید تعدادی از نخبگان و خبرگان موضوع بنشینند و راه‌حل‌های مختلف را بحث کنند و حُسن و قبح آن را بررسی کنند و بهترین راه‌حل را پیدا کنند، همه زیر آن را امضا کنند و بعد بروند دست‌به‌کار بزنند؛ نه اینکه یک کسی به تشخیص خودش یک پیمانکار پیدا کند و بیاورد و بگذارد بر روی چه چیزی؟ گنبد شیخ لطف‌الله! چنین چیزی می‌شود؟
به گزارش ایسنا، کمیته ملی ایکوموس ایران شامل شورای بین‌المللی بناها و محوطه‌های تاریخی است که در ورشو و در سال ۱۹۶۵ تشکیل شد و به عنوان یک تشکل غیردولتی در سطح گسترده تعریف شده و مهم‌ترین مرجع بین‌المللی است که در زمینه حفاظت از بناها و محوطه‌های تاریخی به صورت تخصصی فعالیت می‌کند. مقر این تشکیلات در پاریس واقع است و در حال حاضر با بیش از ۱۰۰ کمیته ملی و ۲۰ کمیته علمی در سطح جهان گسترش یافته است. ایکوموس ایران در ۱۸ مهر ماه ۸۰ به طور رسمی تشکیل شده و فعالیت خود را آغاز کرد.
انتهای پیام