طی چند روز گذشته، با شدت‌گرفتن آلودگی هوا در بیشتر شهرهای بزرگ و صنعتی کشور، بسیاری از مردم و بخصوص گروه‌های حساس، در معرض بیماری‌های مختلف و اثرات این آلودگی قرار گرفته‌اند. با وضع راهکارهای موقت مثل تعطیلی مدارس، دانشگاه‌ها و ادارات، اعمال طرح زوج و فرد و اعمال جریمه برای خودروهای آلاینده و دودزا تلاش شده تا مقداری از این آلودگی کاسته شود. این راهکارهای موقتی و البته پرهزینه، شاید بتواند تا حدودی از آلودگی هوا بکاهد، اما درنهایت خلاصی چندساعته از این وضعیت، آن هم صرفاً در کوتاه‌مدت، با بارش باران یا وزیدن باد امکان‌پذیر است و درنهایت آنچه پایدار است، آلودگی‌ست که تبدیل به منظره‌ای ثابت در کلانشهرها شده است. می‌توان همانند بسیاری از مسائل دیگر، قصور را گردن دیگران انداخت و به هر بهانه‌ای از سختی مسیر گرفته تا شلوغ‌بودن سیستم حملونقل عمومی، از خود سلب مسؤولیت کرد؛ اما باید بدانیم امروز همه ما در موقعیتی هستیم که فقط باید به وظیفه شخصی خود در قبال سایر شهروندان و هموطنان عمل کنیم و از تاثیر مثبتی که می‌توانیم بر جامعه خود بگذاریم، آگاه باشیم. این گزارش طی هفته گذشته و در آلوده‌ترین روزهای امسال در سطح شهر مشهد تهیه شده است. در روزهایی که بسیاری از کودکان، بیماران و سالمندان خانه‌نشین شده‌اند و سایر مردم به دلیل آلودگی هوا در معرض آسیب‌های جدی قرار دارند. با این وجود، همچنان خودروهای تک‌سرنشین در خیابان‌ها دیده می‌شوند، سیستم حملونقل عمومی برای استفاده شهروندان به‌روز و مناسب نیست، مردم هوای آلوده را تنفس می‌کنند و همچنان بادی که نمی‌وزد.
همه ما مقصریم؛ وقتی بادی نمی‌وزد