/آتش‌سوزی روال طبیعی محوطه‌های تاریخی می‌شود؟/

همه کارها را یک بخشنامه انجام می‌دهد!

معاونت میراث فرهنگی می‌گوید بر اساس بخشنامه‌ی ابلاغ شده به همه محوطه‌ها و پایگاه‌های میراثی در سراسر کشور، وجین کردن علف‌های هرز از وظایف همیشگی این ادارات است و از سوی دیگر پژوهشکده باستان‌شناسی، حذف آتشی که گرمای تابستانِ هر سال، محوطه‌های باستانی روباز کاوش شده یا نشده را با آسیب مواجه می‌کند را بر عهده معاونت حفظ و احیاء می‌داند.

به گزارش ایسنا، گرمای هوا از یک طرف و بارش باران‌های سیل‌آسایی که رشد بی‌رویه علف‌های هرز در محوطه‌های تاریخی و باستانی را در طول چند ماه گذشته تا امروز سبب شدند از سوی دیگر، امسال را به سالی سرسبز در محوطه‌های باستانی تبدیل کرد. اتفاقی که هر چه نداشت، آتش‌سوزی در محوطه‌های باستانی را برای مسوولان این محوطه‌ها عادی‌تر از سال‌های گذشته کرد.

هر چند معاون میراث فرهنگی کشور بگوید بخشنامه‌ای مخصوص برای لزوم سمپاشی و وجین کردن علف‌های هرز در محوطه‌های باستانی به همه پایگاه‌ها و محوطه‌های میراثی و اداره کل استان‌های کشور ابلاغ کرده که این کار یکی از وظایف همیشگی محوطه‌ها و پایگاه‌های میراثی است، اما امسال بخاطر بحران‌های رخ داده تا امروز و با صفر شدن اعتبار سازمان میراث فرهنگی به همین دلیل، البته برای کارهای عمرانی، آتش‌سوزی‌ها آن هم در این گرمای هوا مجبورا می‌تواند عادی قلمداد شود.

وجین کردن علف‌های هرز در محوطه‌ها از وظایف همیشگی سازمان میراث است

محمدحسن طالبیان - معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری - در گفت وگو با ایسنا، با بیان این‌که در محوطه‌های تاریخی در دوره‌های مختلف به سرعت عملیات علف‌زدایی انجام می‌شود، تاکید می‌کند: از یک سو باید در چنین محوطه‌هایی مسوولان محوطه، مراقب بازدیدکنندگان باشند و از سوی دیگر با توجه به میزان بارندگی‌ها، علف‌های آن محوطه پرپشت‌تر از سال‌های قبل شده‌اند.

او کمبود اعتباری سازمان میراث فرهنگی در طول سال گذشته و امسال را از دیگر مشکلات این سازمان می‌داند و ادامه می‌دهد: بخش زیادی از محوطه‌ها و پایگاه‌ها تلاش بیشتری برای حفاظت از محوطه‌های خود و انجام وجین علف‌های هرز می‌کنند، که باید همه محوطه‌ها و پایگاه‌ها در این زمینه تلاش کنند.

وی با تاکید بر ابلاغ بخشنامه‌ای در این زمینه به عنوان یکی از وظایف همیشگی سازمان‌ میراث فرهنگی و دستگاه‌ها زیربط آن در طول هر سال، ادامه می‌دهد: در تخت جمشید یا برخی نقاط تاریخی دیگر، سالی دو بار این کار انجام می‌شود، اما در حالت کلی باید دنبال روش‌هایی بود تا دستگاه‌ها و تجهیزات علف‌زنی و دیگر وسایل آن، برای انجام این کار، در همه‌ی پایگاه‌ها و محوطه‌ها مجهز شوند.

فقط می‌توانیم درخواست دهیم مراقب محوطه‌های تاریخی باشند

روح‌الله شیرازی - رئیس پژوهشکده باستان‌شناسی - در گفت‌وگو با ایسنا می‌گوید: برای جلوگیری از این اتفاقات، نیاز به مراقبت‌های بیشتری در محوطه‌های تاریخی داریم، مثلا از ابتدای امسال در شوش حجم علف‌های سبز شده، تا حدود یک متر و نیم نیز بالا رفته بود، آن‌جا یک نفر هم عبور کند و یک ته سیگار بیندازد، به راحتی و به سرعت این محوطه آتش می‌گیرد.

او با بیان این‌که پژوهشکده باستان‌شناسی برای جلوگیری از این اتفاقات در محوطه‌های تاریخی می‌تواند فقط درخواست دهد تا مسوولان پایگاه‌ها و محوطه‌های تاریخی، مراقب این محوطه‌ها باشند، ادامه می‌دهد: آن‌ چه که مهم است، متولی اصلی برای جلوگیری از این نوع اتفاقات، معاونت میراث فرهنگی و دفتر حفظ و احیاست، ما به طور مستقیم نمی‌توانیم درگیر این قضیه شویم، هر نظر و صحبتی که مطرح شود، باید با مشورت آن‌ها باشد.

وی تاکید می‌کند: حتی اگر بخواهند مطالعه‌ای نیز برای از بین بردن گیاهان هرز از یک طرف و آسیب‌هایی که احتمالا با هر آتش‌سوزی به بناهای تاریخی وارد می‌شود، انجام دهند، باید پژوهشکده حفاظت و مرمت وارد شود.

براساس قانون معاونت میراث فرهنگی موظف به حفاظت از محوطه‌های تاریخی است

سیامک سرلک - معاون پژوهشکده باستان شناسی- نیز در گفت‌وگو با ایسنا، بیشترین خطر در زمان این نوع آتش‌سوزی‌ها را بیشتر متوجه محوطه‌های تاریخی می‌داند که کاوش شده‌اند و می‌گوید: حتی یکی از معضلات شوش، شهرداری و پایگاهی مانند شوش، به دلیل محصور نبودن کامل آن‌ها، حضور معتادها در این محوطه‌ی تاریخی است، بنابراین آتش‌سوزی در محوطه‌های تاریخی با این نوع مشکلات، به همین دلایل مشخص می‌شود.

او با تاکید بر این‌که اگر محوطه‌ای کاوش شود و بعد از آن چنین آتش‌سوزی‌هایی رخ دهد، خطرِ آن بسیار بیشتر است تا محوطه‌ای که کاوش نشده و علف‌های آن می‌سوزند، ادامه می‌دهد: معاونت و مدیریت محوطه‌ها و بافت‌ها، وظیفه‌ی حفاظت از محوطه‌های تاریخی را دارند، حتی یگان حفاظت نیز زیر نظر پژوهشگاه میراث فرهنگی است، در این میان وظیفه پژوهشکده باستان شناسی پژوهش و بررسی است.

این باستان شناس اضافه می‌کند: از یک سو به دلیل سبقه تشکیلات باستان‌شناسی، ما این را می‌پذیریم که بیشتر ما را بشناسند برای جلوگیری از چنین اتفاقاتی، اما در بحث کارشناسی، تقسیم وظایف و حوزه وظایف کاملا مشخص هستند، اگر چه ما باستان‌شناسان دل‌مان بیشتر برای حفظ آثار و محوطه‌های باستان‌شناسی می‌سوزد و همه تلاش خود را نیز می‌کنیم.

سرلک با تاکید بر این‌که اگر محوطه‌ای تاریخی کاوش شده باشد و در محدوده‌ی کاوش شده، علف روئیده باشد و آن علف‌ها بسوزند، در هر صورت آسیب‌هایی به محوطه وارد می‌شود، اظهار می‌کند: در پژوهشگاه میراث فرهنگی دغدغه‌ی زیادی در این زمینه داریم، اما براساس آن‌چه که قانونگذار تعیین کرده، دستگاه‌های دیگر باید به صورت عملیاتی وارد شوند.

انتهای پیام

  • شنبه/ ۲۹ تیر ۱۳۹۸ / ۱۰:۱۳
  • دسته‌بندی: گردشگری و میراث
  • کد خبر: 98042914820
  • خبرنگار : 71191