محمدفواد صفاریان‌پور که با برنامه‌هایی چون «خندوانه» (کارگردان هنری)، «آسمان شب» و «چرخ» با تلویزیون همکاری داشته است در گفت‌وگویی با ایسنا بیان کرد: این شکل از برنامه‌سازی در همه جای دنیا متداول است اما متأسفانه قانون کپی رایت نداریم در صورتی که این قانون رعایت شود موافق کپی هستم.
او سپس گفت: در میان تمام مسابقات، «عصر جدید» هم سرگرم‌کننده بود و هم امید و غرور را برای مردم ایجاد کرده است. برنامه‌ای مثل «عصر جدید» را برای تلویزیون لازم می‌دیدم اما بعید می‌دانستم بتوان آن را ساخت. به دلیل اینکه پروژه سختی است و کپی کردن آن با توجه امکانات و توانایی و دانش برنامه‌سازی بسیار دشوار بود.
او ادامه داد: عصر جدید یکی از کارهای درخشانی است که در طول تاریخ تلویزیون اتفاق افتاده است اما مسابقات دیگری که پخش می‌شود حس می‌کنم فرهنگی را به وجود می‌آورد که خیلی به ما ارتباطی ندارد و در کشورهای دیگر سطح مشخصی دارد. ساختار مسابقات به ما می‌گوید که برنده باش اما اینکه اندازه خود را ندانی و شرکت کنی، گاهی سرخوردگی ایجاد می‌شود. در این مسابقات جنبه یک شب جایزه گرفتن پررنگ شده و این تفکر را ترویج می‌دهد که خوب نیست اما برنامه‌ای مانند «عصرجدید» می‌گوید نسبت به استعداد زیاد رقابت کن و توانایی خود را نشان بده و در نهایت بدان که داوری می‌شوی؛ بنابراین اتفاقی که برای تو می‌افتد یک شب نیست، باید زیاد تمرین کنی و بعد استعداد را به نمایش بگذاری.
این برنامه‌ساز در پاسخ به این پرسش که برای کپی از برنامه‌های خارجی چرا نسخه‌های به‌روز شده برنامه‌های دنیا را مورد توجه قرار نمی‌دهیم، اظهار کرد: تلنت شوها یا برنامه‌های تلویزیونی استعدادیابی، سال‌هاست که در همه جای دنیا ساخته می‌شود و اگر این نوع برنامه‌ها را بسازیم ایرادی ندارد. همه شبکه‌ها در ایام عید تلاش کردند مخاطب داشته باشند اما اینکه تمام شبکه‌ها مسابقه پخش کنند و جایزه بدهند برای تلویزیون مطلوب نیست.
صفاریان پور اضافه کرد: طراح نمونه‌های خارجی این مسابقات به نظرم برنامه ساز نبودند بلکه سیاست‌مدار بودند و می‌خواستند بگویند ما با استعدادترین مردم روی کره زمین هستیم. خوشحالم که عصر جدید در ایران به روی آنتن می‌رود. ما در ایران استعدادهای خوبی داریم و از اینکه موقعیتی برای ارائه استعداد در تلویزیون وجود دارد، خوشحال هستم.
او درباره رویکرد اصلی تلویزیون در دنیا بیان کرد: رویکرد اصلی تلویزیون در همه جای دنیا خبر و اطلاع‌رسانی و سرگرمی است و این دو مساله، اصلی‌ترین کار در تلویزیون است. برای سریال‌سازی شبکه‌های مخصوصی دارند و اینکه تلویزیون پُر از سریال باشد، اشتباه‌ترین روشی بود که سال‌ها در ایران اجرا شده است. ساختار برنامه‌سازی که در حال حاضر در تلویزیون ایران ایجاد شده، نقطه قوت است.
او در پاسخ به این پرسش که چرا زمانی که یک برنامه موفق می‌شود اغلب شبکه‌ها به سمت ساخت دوباره این برنامه می‌روند؟ گفت: این مساله را باید از مدیران شبکه‌ها سوال کنیم زیرا سیاست‌گذار هستند. من به عنوان برنامه‌ساز سعی می‌کنم برنامه‌ای که مورد نیاز جامعه است را تولید کنم. گرچه من از نکاتی که در تلویزیون است، دلخورم و ترجیح می‌دهم برنامه نسازم. برای مثال وقتی یک برنامه تلویزیونی مانند «هزار داستان» را یک کارگردان می‌سازد اما جایزه را به دیگری می‌دهند، ناسپاسی عمیقی است. داوری همیشه هست و مشکلی ندارم زیرا گاهی برایمان خوشایند و ناخوشایند است اما بحث کپی رایت است و اینکه حقوق معنوی آفریننده اثر رعایت نمی‌شود که جای تأسف دارد.
انتهای پیام