زیباترین چکنده‌های کریستالی در "غار بلور" بجستان

«غار بلور» یکی از ثبت‌ شده‌های میراث فرهنگی خراسان رضوی در سال اخیر بوده که به‌دلیل داشتن چکیده‌ها و چکنده‌های بسیار زیبا و کریستال که مانند بلور شیشه درخشان و شفاف است، یکی از زیباترین غارهای استان خراسان رضوی و شرق کشور محسوب می‌شود.

به گزارش ایسنا، ثبت این اثر طبیعی از خرداد ماه امسال در دستور کار معاونت میراث فرهنگی استان خراسان رضوی قرار گرفت و این اثر طبیعی در تاریخ 97/10/10 در شورای ثبت استان و در 97/10/24 در جلسه شورای ثبت سازمان میراث فرهنگی کشور مطرح و مورد تایید قرار گرفت. این اثر بر اساس تقسیمات کشوری در خراسان رضوی، شهرستان بجستان، بخش یونسی، هشت کیلومتری جنوب شهر یونسی واقع شده است.

غار زیبا و کوچک بلور در هشت کیلومتری جنوب شهر یونسی از توابع شهرستان بجستان واقع در حدود ۲۲۰ کیلومتری جنوب غربی مشهد واقع شده و به‌دلیل داشتن چکیده‌ها و چکنده‌های بسیار زیبا و کریستال که مانند بلور شیشه درخشان و شفاف است، یکی از زیباترین غارهای استان خراسان رضوی و شرق کشور است.

ارتفاع دهانه غار بلور از سطح دریا، ۹۸۵ متر، طول غار، ۱۲۱ متر و عمق غار، ۳۶ متر است. ورودی غار دارای دو چاه پنج و ۱۴ متری متوالی است و وجود این چاه‌ها باعث شده تا افراد عادی نتوانند وارد غار شوند و اغلب زیبایی‌های غار سالم و دست نخورده باقی مانده است.

اقلیم بجستان از نظر آب وهوایی در ناحیه گرم و خشک ایران قرار دارد و از ویژگی‌های این منطقه، خشکی نسبتا بالای هوا، کمبود رطوبت و ریزش نزولات جوی، تبخیر زیاد و عدم پوشش گیاهی است. 

وضعیت زمین‌شناسی این ناحیه با دیگر زونهای ساختاری ایران مرکزی و البرز در دوران پالئوزوئیک، حوضه رسوبی واحدی را تشکیل می‌داده که همگان در پلاتفرم ایران مرکزی جای داشته‌اند. بخش عمده سنگ‌های کوه‌های این منطقه را مجموعه‌ای از سنگ‌های آتشفشانی پدید آورده‌اند که متعلق به دوران سنوزوئیک هستند. 

قسمت کوهستانی این مکان مناطق وسیعی از مرکز و جنوب شهرستان را شامل شده و کوه‌هایی با ارتفاع 1100 متر تا بیش از 2500 متر در این بخش استقرار یافته‌اند. افزایش بارندگی و تعدیل دما در اقلیم کویری و خشک جنوب خراسان، ارمغان رشته کوه‌های جنوبی شهرستان است. 

ارتفاعات جنوبی به صورت دو رشته موازی در جنوب شهرستان کشیده شده است و دره‌ای خوش آب و هوا را ایجاد کرده‌اند که شهر بجستان در منتهی‌الیه شمالی این دره استقرار یافته است و هر چه از بجستان به سمت جنوب و در امتداد این دو رشته کوه حرکت کنیم، تغییر و تعدیل دما را به خوبی احساس می‌کنیم. 

در جنوب شرقی این منطقه، کوه‌های آهنگ به‌صورت دو رشته موازی با جهت شمال غرب ـ جنوب شرقی کشیده شده‌اند که رشته غربی با کوه‌های گرگ کوه و جزین و رشته شرقی با کوه‌های کلات، کوه زرد و میرماهی، منطقه بجستان را از فردوس و گناباد جدا کرده است. بلندی این رشته‌کوه‌ها به طرف شمال کاهش پیدا کرده و در مرکز منطقه بجستان به‌صورت کوه‌های نه چندان مرتفع چون زهیلی با 1107 متراسی، با 1222 متر کمر بزرگ و با 1429 متر ارتفاع از سطح دریا رخنمون دارند که اثر چندانی بر اقلیم محیط ندارند.

ارتفاعات شمالی به صورت پراکنده و کم‌ارتفاع در نیمه شمالی شهرستان واقع شده‌اند و ارتفاع آن‌ها کمتر از 1500 متر بوده و نقشی در اقلیم منطقه ندارند. امروزه این کوه‌ها تماما به عنوان معادن سنگ تزیینی ساختمان مورد بهره‌برداری قرار گرفته‌اند و تولیدات این معادن در ایران و کشورهای مختلف به فروش می‌رسد.

درباره دشت‌ها و پستی‌ها می‌توان گفت که در آغاز دوره ژوراسیک در سراسر ایران مرکزی، شرایط گسترش دریایی کم‌ژرفا پدیدار بوده است که در آن نهشته‌های شیلی و ماسه سنگی و گاهی آه‌کز میان لایه پدید می‌آمده‌اند. سنگ‌های اغلب نازک لایه به شدت چین‌خورده‌اند و این دوره که تنها به سبب وجود آثار فسیل و نداشتن لایه‌های کوارتزیت سفید رنگ از نهشته‌های سازند سردر قابل تفکیک‌ هستند، به رنگ سبز، خاکستری تیره تا سیاه هستند و عدسی‌هایی از سنگ آهک با خود همراه دارند.

شهرستان بجستان از جهت وضع طبیعی و ساختمان زمین متشکل از یک دشت مهم بجستان -  یونسی است که مهم‌ترین و وسیع‌ترین دشت است. کاهش ارتفاع کوه‌ها از جنوب شرق به طرف شمال غربی به دشت‌های پهناور منطقه و در نهایت به کویر نمک منتهی می‌گردد. از شمال به کال شور و دشت فیض‌آباد، از شرق به شکسته میاندهی، از جنوب به کوه‌های کبوتر، مهمنی و ریگی و از غرب به نمکزارهای کویر نمک ختم می‌شود.

وسعت کل این دشت 1545 کیلومتر مربع است و چون نعل اسبی، دشت بجستان و کوه‌های اطراف آن را در برگرفته و به خاطر وجود این ارتفاعات پراکنده شیب عمومی آن در نقاط مختلف متغیر است. شیب عمومی از جنوب به شمال و قسمتی از جنوب شرقی به شمال غربی امتداد دارد. از دیگر دشت‌های منطقه بجستان می‌توان به دشت بجستان با 950 کیلومتر مربع وسعت، دشت قاسم‌آباد در غرب و دشت‌های مرندیز و سردق در شمال و شمال غربی اشاره کرد که تمام آن‌ها به کویر منتهی می‌شوند. 

گیاهان منطقه بجستان به سه دسته تقسیم می‌شوند: گیاهان دارویی شامل زیره کوهی، آویشن، کاکوتی، کلپوره، پونه، گاوزبان و ...، گیاهان زینتی شامل گل‌های لاله، شقایق، نسترن، نرگس، گلناز و ... و درخچه‌ها شامل بنه، بادام کوهی، زرشک، زالزالک، گز ، تاغ، قیچ و... هم‌چنین از گونه‌های جانوری می‌توان به آهو، قوچ و میش وحشی، هوبره سهره طلایی و کبک نام برد. 

مردم منطقه و همینطور کوهنوردان استان از وجود این غار اطلاع دارند و این غار با توجه به زیبایی و صعب‌العبور بودن، مورد توجه غارنوردان و کوهنوردان خراسان است.

انتهای پیام

  • دوشنبه/ ۱۹ فروردین ۱۳۹۸ / ۱۲:۳۱
  • دسته‌بندی: خراسان رضوی
  • کد خبر: 98011906591
  • خبرنگار :